Mezopotamya topraklarının görkemli ve şanlı şehri, Şanlıurfa'nın güzeller güzeli genç kızı; Nazar Koçak... Urfa'nın genç, çalışkan ve de güzeller güzeli kızıydı Nazar. Okumak ve öğretmen olmak onun vazgeçmediği umuduydu. Gökyüzü gibi masmavi gözleri, yer yer altın sarısı kumral saçları ve de ahu gibi güzelliğiyle erkeklerin büyülendiği bir kızdı. Fakat güzelliği başına Katar'ın Emir-i Azam dedikleri adamı bela etmişti. Belası dediği belalı aşık. Saplantılı aşkıyla büyük bela olmuştu kıza. Katar'ın güçlü ve yıkılmaz adamı; Said Bin El- Mâlik... Abdullah Bin El- Melik'in gözde oğlu, gözde veliahtıydı Mâlik. Birleşik Arap Emirlikleri'nin Katar prensi, Emir-i Azamî'ydı. Abisi yerine kendisi krallığın yönetiminin başına geçmişti. Küçük bir çocuk iken babasının yüzünden annesinin intiharını görüp en sevdiği varlığı kaybetmişti. Güç, makam, para... Her şeyi olsa da hayata tutunacak bir dalı yoktu. Fakat birgün gördüğü ahu bakışlı huri hayatına girip aşkı tatmasına sebep olmuştu. Masmavi gözleriyle, siyah katran karası hayatını maviye boyamıştı. Bir hafıza kaybı nelere sebep olurdu? Kader de nasıl bir tecelli olurdu? Tüm bunların cevabı, aşkı bela olan bir Katar prensinin, çobanlık yapan bir kızın hafıza kaybını kullanarak kendi ülkesine kaçırıp sarayında tutsak etmesiyle başlamıştı çünkü onun sarayına ve kalbine girenin çıkışı olmazdı. Bu hikaye; "Yüreğine Nazar değenlerin masalı." Diyenlerin hikâyesiydi. Nazar-ı Aşk adında yazılan tek hikayedir. İsim ve benzerlik konusunda çalıntı yapılırsa hukukî işlemler başlatılacaktır. Uyarı: +18 kitaptır

Mezopotomya topraklarına genç bir kız gelip geçti. Adı: Azra Öztürk'tü! Hayallerinin peşinden koşan umut dolu genç bir Öğretmendi Azra. İstanbul'un elit kesiminden sosyetenin gözden düşmeyen Öztürk ailesinin evlatlık, yetim kızıydı. Mücadeleci ve inatçılığıyla şehire gelip geçti amma öyle bir gelip geçti ki, umut dolu yüreğiyle ve mücadelesiyle hikayesi kimsenin hikayesine benzemedi. Tarihe damga vuran silinemez bir iz bıraktı. Umudunu yitirmiş insanlara umut ışığı oldu. Ve okuyamayan çocuklara özellikle de kız çocuklarına yardım eli uzatmak için tainini Şanlıurfa'ya aldırdı. Başına geleceklerden habersizce. Güçlü aşiret ağası; Mirza Şahman. Şanlıurfa'nın en büyük ve zengin aşiretlerinden, Şahman aşiretinin genç ağasıydı Mirza Şahman.Öyle güçlü ve yıkılmazdı ki isminin zikredildiği yerlerde yüreklere korku salıyordu. Hayat onu simsiyah sırma saçlı zümrüt gözlü bir kızı tesadüfen karşına çıkarmış ve gönlüne amansız bir sevda düşürmüştü. Ve kader... İkisinin yolunu birbirine çizmişti Bir sevda El-Ruha'da yaşandı. Öyle kanlı ve zalim bir sevda'ydı ki gelecek kuşaklara dillerden dillere anlatıldı. Çünkü bu efsanevi şehrin büyülü sevda masalıydı. Yüreğine sevda değipte kavuşamayanların efsanesiydi. Konu benzerliği olursa, en ufak bir cümle dahi benzetilirse gereken işlemler başlatılacaktır. © Uyarı: +18 kitaptır

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

Şehri istila edilen Kahire Prensesi Latoya, Tanrı Kral'ın sadık komutanı Alber, Alber ganimeti el değmeden Kral'a götürebilecek mi? İnatçı ve güzel Latoya, Alber'in derinlerinde yatan arzularını uyandırıyordu. Alber Kralına sadık kalıp onu bırakabilecek miydi?

Kaderin ne getireceğinden habersiz yaşam öyküsü

''Devran''diye sesizce mırıldandım. Beni duymamış gibi yapıp ikimizi birlikte yatağa uzandırdı. Dudaklarını boynuma götürüp ıslak bir öpücük bırakıverdi. Telaşla kendimi çekmeye çalıştım, üstüme abandı ''Elvan''diyerek bağırdı. ''Yapma Devran ne olur bırak'' Gözleri gözlerimi buldu. Göz bebekleri kaybolmuş saf bir siyahlık vardı. Dudaklarımızın arasındaki mesafeyi sıfıra indirdi. ''Sen benim karımsın Elvan buna alışsan iyi edersin. Bu gece benim kadınım olacaksın'' deyip dudaklarımı kanatırcasına hoyratça öpmeye başladı. (Gelecek bölümden kesit) #BENİMSİN 1 #İSTEMİYORUM 1 #WATTS2020 1

Viranşehir köyünde zamanında halka zulmeden adamın katil oğlu ile ansızın onun kapısını çalan masum güzel lalin ~ Efkan ve lalin Kötü yorumlarınız ve hakaretleriniz sizde kalsın. İlk bölümler okur çekmek için öyle yazıldı xkdnkxdm Yetişkin İçerik

. Genç kadın kocasının güneşten yanmış omuzlarına değdirdi ellerini, kaşlarını çatarak kendine bakan adamdan çekiniyor ve hatta korkuyordu. Mizacı sertti, mizacı epey sertti. Feride, gerçekten sinirli mi yoksa sakin mi anlayamıyordu bazen. Evliliğin ilk günleri komşuya gideceğim bile diyememişti bu yüzden. Hâlâ daha çekinceleri vardı elbet; kocasının sınırlarını kestiremiyor, nerede duracağını bilemiyordu. "Gülüm," dedi Rıfat, gecenin sessizliği yırtılmasın diye sessizce konuşurken. Habersiz olduğu düşünceleri yıkmak ister gibi dudağının bir kenarı yukarıya kıvrıldı. Haylaz bir gülüş olduğunu sezdi Feride. Ama ne çare, saniyeler içinde yanağı dişlenmiş ve ince bir sızıyla baş başa kalmıştı. Kadınlığında artık hissedemediği el yüzünden morali kaybolmuştu. "Ya Rıfat. Acıdı ama." Küskünce konuşup gözlerini kaçırmıştı kocasından. Ey nazlı yar, diye geçirdi içinden adam. Koynuna beni alacak kadar kadın, küsüp gidecek kadar çocuksun. Elde avuçta nasıl durur nasıl tutulursun.