Tanıtım. İntikamdan çıkan bir aşktır. Hata uğruna iki hayat bu kadere biat eder. Ama en çok kadın zarar görür. Bu değişicekmi. Narin ve zarif bir kadın, sert , Karadeniz'in hırçın dalgalarını andıran bir mavi göze karşı çıkabilirmi. Alıntı "Ne yani hepsi oyunmuydu?" Sorumla beraber sadece susmuştum yeşil harelerini benden kaçırmıştı. Çenesinden tutup gözlerime bakmasını sağladım. "Kalbin halen o kadınamı ait?" Vereceği cevap benim için yaşam ve ölüm arasındaki ince çizgiydi. Ama bişey olmaz. Onuda anlardım. Tekrar gözlerini kaçırıp cevap vermişti. "Kalbim hep o kadına aitti. Ama sana verdiğim değer oyun de-" sözünü ellerimle kesmiştim. Parmaklarımı dudaklarına götürüp kapatmıştım. Gözlerime akın eden yaşları acımı alırcasına serbest bıraktım. O ise parmaklarını uzatıp elinin tersi ile silmişti. "Ağlama. Ağlama değmez benim gibi bir adama." Cümlesiyle beraber ellerini yüzümden ittim. Hıçkırıklarımı tutmaya çalışarak konuştum. "Senin için değil, sana bu kadar değer verip sana inanmayı seçtiğim için ağlıyorum." Cümlemi bitirip hıçkırıklarımı serbest bıraktım. Kucağından çıkıp banyoya doğru koştum. Kapıyı arkamdan kapatıp yerde cenin pozisyonunda uzandım.

"yıllar önce tanıştığı liseli çocukla sevgiliyken, yıllar sonra onunla düşman olacağını oda bilmiyordu" Herkes sevdikleri için mücadele eder, bu duygu hayvanlar için bile geçerlidir. kayrada sevdikleri uğruna kalbini yok sayıcak. Peki bir kızın kalbini çalıp sonra onu yarı yolda bırakmakmı iyi yoksa yıllar sonra o kızla düşman olmakmı? yada şöyle diyelim , intikam uğruna oyandığın duygularla bir gün karşılaşıp seni pişman edeceğini nerden bilebilirsinki?