Eşyalarımı toplayıp otobüse bindiğimde ise yağmur başlamıştı.Yaz günü yağmur yağıyordu.Otobüs tam hareket ettiğindeyse bir yağmur damlası bakındığım pencereden yavaş yavaş süzülmeye başladı.Tıpkı o anda akan gözyaşlarım gibi.Ona söylediğim bir söz aklıma geldi tam o sırada. "Penceremdeki manzara olma,gözümdeki yaşlar olarak karış yağmurlarıma."