"Aile... Ben aile nedir bilmem yani hiç ailem olmadı. Hep yalnızdım çığlıklarımı duyanların bile umursamadan üç maymunu oynadıkları, kimsenin umrunda olmadan bir oyuncak gibi ordan oraya savurduğu kızdım." "Efil Arıcı (Soykan)" *-Daha 4 yaşında Anne'si babasından Abilerinden ikizinden koparılan Efilin'in Hikâyesi. -Sonradan dahil olan bir abi var. -Her cuma yeni bölüm atıyorumm.* İlk bölümlerin yazım yanlışları olabilir şimdiden sorry. Tabi yazım yanlışı yapmamaya, bölümleri yavaş yavaş düzenlemeye çalışıyorum:)🤍

Bazı intikam ateşleri intikam alınınca bile sönmez

Vatanına sevdalı, silahına aşık bir kadın... Tek tutkusu vatanı ve görevi olan bir adam...

Kaderi taçlarla çizilmiş bir hanedan; Bir prensesin doğuşu,bir annenin sırları ve aşkın yasak kıvrımları. Carlanın yolu başlıyor. Hikaye kurgusaldır.

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

" Çıkar üzerini!" " Uğraşma benimle yüzbaşı." Gözlerim dudaklarına kayarken, elimin altındaki çıplak tenine tırnaklarımı bastırdım. " Ya uğraşmak istiyorsam?" Gülümsedim. Altındaki bedenim sinsi bir yılan gibi kıvrıldı. Alaylı ifadesi dağıldı. " Uğraşırım seninle o zaman." Gür bir kahakaha attı. " Bu şekilde mi sayın savcım? " Gözlerim karardı. Elimin altındaki bedenine bacaklarımı dolayarak ensesinden başını kendime çektim. Ateş gibi yanıyordum. " Bu şekilde yüzbaşım." Dudaklarımı dudaklarına bastırmamla dona kaldığını hissettim. Karnında gezdirdiğim elim karnının içeriye çökmesiyle parmaklarım da içe kıvrıldı. Her hafta sonu cumartesi yeni bölüm yayımlanıyor. 4/10/2024 Tutku bir.🥇

Aylarca düşman saflarında bir gölge gibi dolaşan, vatan sevgisi ve sadakatle mücadele eden bir saha ajanı... ta ki deşifre olana kadar. Bir gün gün yüzüne çıkan evlatlık meselesi onu hem duygusal hem de kimlik açısından zorlarken bu duruma alışmaya çalışacak olan Armağan ve ailesinin hikayesi. Başlangıç: 09.04.2025

"Onu yaşatmak için ufacık da olsa bir ihtimal olsaydı, sen o ihtimal için canını verirdin. Yerin yedi kat dibinde de olsa o ihtimali bulur çıkarırdın oradan." "Çıkarır mıydım sahi?" "Çıkarırdın tabi.. Sen Zakkum'sun. Kökleriyle yeraltında, çiçekleriyle yeryüzünde hüküm süren.." "Ama zehirli.. Zehirliyim ben Çağan." dediğimde nefesini tuttuğunu duydum. Sanırım bunun sebebi ona ismiyle hitap etmiş olmamdı.. Bu ilkti ve son olacaktı. Eğer hatırlatacak olursa, sarhoşluğumun üzerine yıkabilirdim bu ayrıntıyı. "Senin zehrin, yalnızca düşmanlarına." dedi kararlılıkla. Başımı omzundan kaldırıp yüzüne baktım. "Bir de bana." dedi burukça gülümseyerek. "Hak edene diyelim o zaman." dedim gözlerimi devirip. Oysa asla değildi.. Gerekirse kendime akıtırdım tüm zehrimi ama ona zerresini bile değdirmezdim. Not: Başlamadan önce 'Gecenin En Doğusu'nu okumanız; Zakkum'u sizin için daha anlaşılır kılacaktır. -Bu hikâyedeki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

"Aslanın dişisi de aslandır."

Vatan sevdası gözün kapalı ölüme gitmek demekti. Tıpkı Turan timi gibi onlar vatanları için şehit düşen koca bir timdi. Timeden geriye sadece iki kişi kaldılar o da Teğmen Alev KILIÇ ve Astsubay kıdemli üstçavuş Poyraz KORKUSUZ'du Kaybettiği timinden sonra bir daha kimseye bağlanmak istemeyen bir Teğmen gideceği yeni tim de bakalım onu neler bekliyor