"Mirzaaa!!" diye inledim ama o durmadan işine devam etti "ben sana altımda inleyecek günler yakın diyordum hatırladın mı" dedi kafami olumlu anlamada salladım suan ne dediği umrumda bile değildi aklım resmen uçmuştu işaret parmağını içime itince derince inledim "Adımı inle güzelim" dedi boğuk sesi ile "Mm..mi ağğhhh" dedim "efendim duyamadım" dedi mirza, ne dediğimi kendim bile anlamıyordum o nasıl anlasın "Mir... ağğhh" diye tekrardan inledim orta parmağınıda içime itmisti derin derin nefesler alıp ona odaklandım mirza birden ellerini çekince beni yarim bırakacağını anladım. "Mirza lütfen devam et" dedim ağlamaklı bir sesle mirza uzanıp dudaklarimi öpmeye başladı "bırakacağımı kim söyledi güzelim daha yeni başlıyoruz" demesi ile vücudumdaki boşluğu doldurmuştu ağzına doğru inleyip ona karşılık vermeye başladım

Maral'a takıntılı bir sapık ona dokunabilmek için nelerini vermezdi. Her yerde takip ediyor ve bilgisayar kamerasından bile onu izliyordu. Duştayken, yemek yerken. Bu hackerın arzuları gittikçe artarken Maral nereye kadar kaçacaktı?

Çekirdek ile kolanın tadı, 1.55'lerin yeri ayrı. *** Başlangıç tarihi: 26.03.2019

"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

Gerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan yumrular eklenmiş, az önce kurduğu cümleler beynimin içerisinde doğru teraziyi bulmak ister gibi etrafa saçıldığındaysa göğüs uçlarımda hissettiğim karıncalanma ile dudaklarımdan dökülen inlemeye lanet okudum. Alnından dökülen küçücük sıcak ter damlacıklarından bir tanesi yönünü çıplak göğsüme doğrultunca, dudağında kendine yer bulan gülümsemeyle beraber kısa bir nefes aldı ve dişleri arasından sızan hırıltılarlada birkaç küfür savurdu. Göğsüme damlayan mürekkebi dili ile yoka indirip derin bir nefes aldığında boğuk kelimeleri bir bir akıttı "Bir kez daha beni kendinle tehdit etmeye kalkarsan yaşayacaklarını hayal gücünün sınırlarına bırakıyorum. Daha öncede dediğim gibi izle ve gör" ARAL ERGE bu ismi hafızanıza iyi kazıyın çünkü çok duyacaksınız... (Nott= Fazlası ile +18 sahne bulunduruyor!) Instagram: aynur7_a

Yine bir pazartesi günü toplanmıştık. Amacımız hep değişse de zorunlu ya değil kader bizi buraya getiriyordu. ''Biz altı kişiyiz aramızda anne ve babası hayatta olanlar da var. Toplumda neden kimsesizliği 'sadece ailesi olmamakla empoze ediyorlar.' Madem ailesi olanlar kimsesiz değil neden hepimizin ortak noktası kimsesizlik?'' Başını öne doğru eğdi. Ayakkabılarına uzun uzun baktı. ''Çünkü Nergis'im, çünkü kimsesizim , toplumun bilmediği ama gerçek olan kimsesizlik; yaşanmışlıkla ilgilidir." ''Sence hangisi daha kötü? Toplumda bilinen; ailesi olmayan kimsesiz olmak mı yoksa toplumun göremediği; ailenle birlikte kimsesiz olmak mı?'' Diye sorduğumda herkes başını kaldırıp bana baktı. ''Toplumda ailem yok diye, bana acıyan gözlere hep maruz kaldım .''Dedi Yunus Emre. ''Okuldan eve geldiğimde aileme yaşadığım acıları hiç anlatamadım.'' Dedi Esma. ''Anne ve babamın yokluğu hep yüzüme vuruldu, mezarlarına gidip her şeyi anlatırdım, topraklarında saçlarımı gezdirirdim.'' Dedi Kaan. ''Vücudumdaki morlukları anneme her saniye anlattım, ama bana değil bir başkasına inandı hep.'' Dedi Kayra. ''Ailenin yokluğunda ki mi yoksa varlığındaki mi kimsesizlik daha acı bilmiyorum. Ailemin olması beni kimsesizlikten kurtaramadı, tam tersi kimsesizliğimi gizlemek zorunda kaldım. Toplumdan tek isteğim insanları bu şekilde ayırmamaları. ''Dedi Affan. Göl yeşili gözlerindeki yaraları hissettim. Herkese tek tek baktım. Esma, Kayra, Yunus Emre, Kaan, Affan ve ben Nergis... Biz altı kişiyiz... Aramızda ailesi olanda var olmayanda... Ortak noktamız kimsesizliğimiz...

Brooke is a hardheaded, blunt, champion boxer who hasn't lost a fight and doesn't take no for an answer. when her Bestfriend Evanley brings her to a BDSM club things end turning out wrong. she meets billionaire club owner who's looking for a new sub. will she submit to him? or will he give up everything to submit to her? Don't copy my books!! EXCERPT below!!! I smooth my hands over my dress. He's wearing a black suit with a black tie. He looks... nice... or whatever. Him eye-fucking me is really starting to get under my skin. I grab my backpack that's at the bottom of the stage, I don't plan in staying in these clothes but I'll wear them until I can get a chance to change. I narrow my eyes and approach him in a cautious but bitter manor. He gets the picture because he plasters a triumph smirk on his face. That fucker. "What are you doing here leach" my words are like acid hopefully hinting that I don't want him to be here. "I can't get a hello from my date? You look beautiful" his eyes roam up and down my body and I stiffen. The muscles in my stomach tighten and I swallow the lump in my throat. I agree I do look nice. I'm wearing a cream colored dress that's open in the back. There's a thigh high split that's a little too far up for my liking but its fine. I put my hair up in a ponytail but it looks nice I guess. "So where are we doing this?" I question, ready to get this thing over with. "Dinner sounds good to me, ready baby?" he stretches out his hand which I reluctantly take. He pulls me to him and snakes his hand around my back to clasp my waist. "Your skin is so soft love" he purrs in my ear. "I'm not your baby I'm not your love or whatever other cute names you want to call me, and keep the touching to a minimal" he chuckles and leads me out side to a black Porsche that's waiting for him. So he's got money. I can see where the cockiness comes from.

"James McGregor, CEO of McGregor industries, has passed away yesterday evening after a long battle with cancer. James McGregor, aged 63, was one of the-" Elizabeth shut the TV off, she couldn't bear to listen to this... She had been there when it happened, she did not need it to be repeated. Elizabeth Waverton had been Mr. McGregor's personal assistant for the last three years. During that time the two of them had gotten close. They became friends, as he was as a father to her. Ms. Waverton was seen by many as one of the best personal assistants that there was. Most didn't last long at the McGregor's, but Ms. Waverton did. She was known for making anything possible, having connections all over town and anywhere you can imagine. But now that her former boss and friend is dead the company will be taken over by James McGregor jr. the son of her boss. Elizabeth had never quite taken a liking to this man, but he however has taken an interest in her...

"Zehirli cennetin, kirli meleği Mehir'im ben...Bana leke derler her düşüşümde daha da derinleşen yaralarım, geçmişimin ve bağımlılığımın acı birer hatırası. Her iz, içimde kaybolmuş bir parçamın yankısı" Mehir'in kendi ışığını bulmak için çıktığı bu yolda ona yoldaş olmak ister misiniz? Karanlıkta kaybolan herkese ithafen.. Eminim bu konulu kitapları görmüşsünüzdür, ancak bir de Mehir'e şans vermek ister misiniz? Eğer "Abiler" veya "Gerçek ailem" kitapları arıyorsanız, işte doğru adres. *REKLAM YASAKTIR!* (Reklam yasak diyom amk reklam yapmayın kitabımda)

BAŞLANGIÇ TARİHİ: 9 MART 2023 AĞIR ŞİDDET VE CİNSELLİK İÇERMEKTEDİR. +18 -ALINTI- İnlemeleri hat safaya ulaştığında titreyerek boşaldı kadın. Kendini adamın kollarına bıraktı. Araf hareketlerini daha da sertleştirdiğinde makyaj masasının üstündeki malzemeler yeri boylamış, masanın gıcırtısı adamın boğuk seslerine karışmıştı. Adamın toplarının kadının bacaklarına çarpıp çıkardığı sesler odada yankılanıyordu. Son darbesiyle kadının içine boşaldı adam. Uzun süre birbirlerine sarılı halde kaldılar...