Karanlık bir gece. Issız bir sokak. İşlenen bir cinayet. Ve tahlihsiz bir tanık. Her şey orda başlamıştı. Tam orda, tam o saniye. Birbirlerine değen iki göz, acaba olacakları bilseydi birbirlerine bu kadar nefretle bakar mıydı? Hiç sanmıyorum. Bu iki insan ne kadar farklı olsa da kalpleri aynı nedenden atıyordu...
"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyo...