Babam beni yıllar önce kardeşim dediği görev arkadaşına emanet etmişti. Şimdi ise o arkadaşı beni Türk Silahlı Kuvvetleri'nın değerli parçası olan Yüzbaşı Boduroğlu'na emanet ediyordu. Şehit Binbaşı Eymen Başer'in kızı, öğretmen Melek Başer'dim ben. Ve artık Ateş Timi'nin koruması altında babamın katillerine karşı savaşacaktım. * 12 Ocak 2002'de şehit düşen Binbaşı Eymen Başer şehadet şerbetini içmeden önce ailesini, silah arkadaşı Binbaşı Bekir Boduroğlu'ya emanet eder. Lakin kader Bekir'in emanetlerini uzağa savurur, sahip çıkamaz. Aradan yıllar geçer ve Eymen'in kızı büyüyüp öğretmen olur. Babasının şehit olduğu şehre atanır. Bir gün okul çıkışı bir grup terörist tarafından saldırıya uğrar. Onu kurtarmaya bir tim gelir ve gelen timin komutanı Bekir Boduroğlu'nun oğlu Yüzbaşı Boduroğlu'dur. Bu iki insan geçmişte babalarının tanışıklığından ve emanet olayından habersizdir. Ancak kısa süre sonra ortaya çıkan bu gerçekle hayatları birden bire değişir. Yıllar evvel şehit düşen bir Binbaşı'nın kızıyla, silah arkadaşının oğlunun hikayesi... Hikayedeki olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla bir ilgisi bulunmamaktadır. Yayın tarihi: 22 Ağustos 2024

Nabzına baktım zayıftı ama ölmemişti iki yerinden vurulmuştu çok kan kaybediyordu. Yardım çağırmam gerekiyordu ama telefon burda çekmiyordu bile. Sonra biri kolumdan tuttu korkudan bağırdım. " Kim...kimsin sen" askerdi konuşan. " Benim adım Leyla merak etme sana yardım edeceğim ama telefon burda çekmiyor. Gidip yardım bulmam lazım" bana baktı nefes alış verişi güçlük çekiyor gibiydi yarası ağırdı uyanık olması mucize gibi bir şeydi. "Şimdi izin ver gidip yardım getireyim" ayağa kalkıp gidecekken yine tuttu beni "Buraya nasıl geldin bilmiyorum ama burda kolay kolay kimseyi bulamazsın kumral kız " Benim kumral olduğumu bu karanlıkta nasıl görmüştü..... Binbaşı Kerem Öztürk & Leyla Seyhan

" Lan madem Türklerle bu kadar ilgilisiniz . İnsan azıcık Türk tarihine bakar it herif." Sinirle bir yumruk daha çaktı ama ben hala gülüyordum... *** Yazım yanlışları olabilir şimdiden özür dilerim. *** Başlama tarihi 1 Ocak 2024 *** #acı 🥇(03.02.2024) #aile 🥇(17.02.2024) #anne 🥇28.02.2024) #baba 🥇(28.02.2024) #ask 🥇 (09.03.2024) #intikam 🥇(10.03.2024) #mizah 🥇(10.03.2024) #komedi 🥇(14.03.2024) #tehtit 🥇(08.07.2024) #kadınasker 🥇(08.07.2024) #tramva 🥈(08.07.2024) #abilerim 🥇(11.07.2024) #küfür 🥇(11.07.2024) #askerkız 🥇(11.07.2024) #abi 🥈(12.07.2024) #gölge 🥇(12.07.2024) #kuzenler 🥈(26.07.2024) #aşiretkızı 🥇(26.07.2024) #askerkurgu 🥉(30.08.2024) #vatansevdası 🥇 (16.11.2024) #gerçekailem 🥈(28.11.2024) #gölge 🥇(17.06.2025) 4. #gerçekaile (26.07.2024) 10. #ailem (12.07.2024) 9. #asker (12.07.2024)

Kalbini savaş meydanında bırakmış bir asker, o intikamı elbet bir gün alır. ... Alakurt lakâbıyla bilinen Kurter Alacakan, ülkesinin en başarılı askerlerinden biridir. Bir gece vakti timiyle gittiği Kafes operasyonunda timdeki dostlarını acı bir şekilde kaybeder. Her şeyini kaybettiği o zifiri karanlık gecede, kan dolu toprağa bakıp, toprağı avuçlayarak korkunç bir intikam yemini eder. Ve her şeyi ardında bırakıp şehre geri döndüğünde, hiçbir şey aynı kalmayacaktır. Özellikle de General'in kızıyla tanışıp, onunla aynı intikam yoluna başkoyduktan sonra... ALACAKAN.

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Ölüm ve yaşam arası bir savaşta güneşi arkasına alıp üzerimde oluşturduğu o devasa gölgede biz onunla göz göze geldik. Bu meydanda, bir savaşın orta yerinde mağlubiyetin getirdiği bir galibiyetti sanki yaşadığımız. Şerrin hayra dönüştüğü, kuşların yolunu bulduğu, kafesin yok oluşu ama bir insanın bir insana tutsaklığıydı. ''Ben Şifa Sürmeli.'' Dedim nefes nefese. Yer ayaklarımın altından kayıyorken dizlerimin üstüne çöktüm. ''1 yıldır bu topraklarda esir tutuluyorum. Şimdi burada benim ülkem için hak, hukuk, bayrak, vatan sensin! Ülkeme dönmek için adaletinle birlikte merhametine sığınıyorum.'' ... Çıkılan bazı yolların dönüşü olmaz. Bazen ise çıkılan yolda kendini bulmuş olarak dönersin. Sen benim dönmeyi düşünmediğim o yolda kendimi bulduğumsun.