Δεν την ακούμπησε ποτέ. Κι όμως, τη διέλυσε. Την ήθελε σιωπηλή. Πειθαρχημένη. Στα όρια της υπακοής. Εκείνη τον κοιτούσε πίσω από τα κάγκελα - και ήδη έσταζε ανάγκη. Δεν ήταν άντρας. Ήταν εξουσία. Δεν ήταν φύλακας. Ήταν τιμωρία. Του ανήκει. Όχι επειδή την άγγιξε. Αλλά γιατί της έμαθε να υποτάσσεται στο βλέμμα του. Κάθε του εντολή ήταν πιο ερεθιστική από χάδι. Κάθε του σιωπή, ένα μαστίγιο στην ψυχή της. Και κάθε βράδυ, όταν το κελί της σκοτείνιαζε, φανταζόταν τα χέρια του γύρω από τον λαιμό της. Όχι για να την πνίξει. Αλλά για να την κρατήσει εκεί. Στο απόλυτο όριο. Ανάμεσα στο "παρακαλώ" και στο "αφησε με". Εκείνος κρατά το κλειδί. Εκείνη... τη καρδιά της κλειστή. Lust Under Lockdown - δεν είναι έρωτας. Είναι ανάγκη. Είναι εξουσία. Είναι λύτρωση μέσα στον πόνο.

"Μπορεί να μην είμαι έμπειρη αλλά.."η πλάτη της αποχωρίστηκε την πόρτα, με μικρά βήματα πλησίαζε τον άνδρα απέναντι της που πλέον ένιωθε εκείνος πως ήταν στην θέση του θηράματος. "..είμαι πρόθυμη να κάνω ο,τι θέλεις.Όπως θέλεις.Όποτε θέλεις"τα ζυγωματικά του σφιχτηκαν, η Κασσάνδρα δεν το παρατήρησε γιατί τα μούσια κάλυπταν αυτούς τους μυς αλλά οι γροθιές δίπλα στο σώμα του ήταν εμφανείς.Αν χαλάρωνε τώρα ίσως ένα άλλο σημείο του σώματος του να σκληραινε..η επόμενη κίνηση του καθηγητή ήταν να σηκώσει το χέρι του και να την χαστουκίσει. Έμοιαζε να το μετανιώνει την ίδια στιγμή καθώς την έβλεπε να παλεύει να συγκρατήσει τα δάκρυα της.Το στόμα του άνοιξε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μιλήσει αλλά δεν ήξερε τι να πει.Η ένταση που υπήρχε μεταξύ τους κάπως έπρεπε να εκτονωθεί γιατί διαφορετικά εκείνος ήταν έτοιμος να της ανοίξει τα πόδια και να χωθεί ολόκληρος ανάμεσα τους στραγγίζοντας την από την ηδονή χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες αυτής της ολέθριας πράξης.

"Ότι και να έχεις βάλει στο μυαλό σου, να το βγάλεις αμέσως." ακούστηκε η βροντή φωνή του καθώς πέταξε εκνευρισμένος εναν φάκελο πάνω στην έδρα. Τον πλησίασα αργά αλλά δυναμικά. Τοποθέτησα τα χέρια μου πάνω στον γιακά του μαύρου πουκάμισου του και τον τράβηξα απαλά κοντά μου. "Και από το δικό σου πως θα το βγάλω;" τον ρώτησα σιγανα. "Στο δικό μου δεν κατάφερες να βάλεις ποτέ τίποτα " απάντησε διώχνοντας τα χέρια μου από πάνω του. Μάζεψε τα πράγματά του και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Το άκουσμα της φωνής μου ομως τον σταμάτησε . Γύρισε να με κοιτάξει και τα βλέμματα μας διασταυρώθηκαν. "Ξέρουμε πολύ καλά και οι δύο πως αυτό είναι ψέμα." ~~~~ Τι συμβαίνει όταν μια μαθήτρια ερωτεύεται τον καθηγητή της; Έχει καλή κατάληξη; Τι συμβαίνει όταν ο καθηγητής ανταποκρίνεται στον έρωτα της μαθήτριας; Υπάρχει πιθανότητα σωτηρίας; Τα πάνω κάτω έρχονται στην ζωή της 18χρονης Λυδίας όταν γνωρίζει τον καινούριο καθηγητή μαθηματικών. Φίλιππος Γρηγοριάδης. Πρόσφατα απόφοιτος έρχεται να δουλέψει ως αναπληρωτής για λίγο καιρό στο σχολείο της Λυδίας. Πώς θα αντιμετωπίσουν τα αισθήματα και τους μπελάδες