1 avuç arkadaş cadılar bayramı ruhunu en derinlerine kadar yaşayabilmek için o akşam yapmamaları gereken her şeyi yaparlar. E bunun sonucunda da kötü bir ruh, aralarından birinin telefonuna hapsolur.

Yazgı, on sekiz yaşına girdiği günün ertesi üvey ailesi tarafından nefret ettiği Özgür Soykan ile nişanlandıralacağını ve yakında evlendireleceğini öğrenmesini ardından soluğu gerçek annesinin yanında alır. Adını bile bilmediği gerçek babasını bulmak amacıyla gittiği yerden hayal kırıklığıyla geri döner. Babasının, annesine aldırmasını söylediği bebeği aldırmayıp aslında doğurduğundan haberi yoktur. Hem zaten babasının çocukları vardır ve kendisinin varlığının sadece fazlalık olduğunu düşünür. Evleneceği gün kafasına sıkmayı çoktan aklına koyan Yazgı, herkesten ümidi kestiği nişan gününde beklemediği bir mucizeyle karşılaşır. "Ben Kürşat Zevher, zorla nişanlandırmak istediğin bu kızın gerçek babasıyım!" Bir gecede tüm hayatı değişen Yazgı, Ankara'dan İstanbul'a doğru yeni bir hayat yolculuğuna çıkar. Annesinin yaptıklarından ve ailesinin dağılmasında onu sorumlu tutan kardeşleri ve peşinde dolanmaktan vazgeçmeyen Özgür Soykan ile ne yapacağını bilmeyen kız, kaderin onun için ördüğü sancılı ağdan tamamen habersizdir. "Wattpad'de, Kaderin Sancılı Ağı adı ile yazılmış ilk kurgudur."

"Terk edilmiş bir şehir..." Kaşları çatıldı. Kafamı tekrar salladım. İşaret parmağımı şakağıma dayadım. "Kafamın içinde terk edilmiş bir şehir var." Gözleri gözlerimde merakla dolandı. Kurcalamak istiyordu. Dediklerimden hiçbir şey anlamamıştı ve öylece kurcalamak istiyordu. "Bu şehir benim sonum olacak." Deli gibi gözüküyordum. Bundan emindim. Benden korkması isteyeceğim son şeydi. Ancak öylece yüzüme baktı ve gözlerimi tavaf etti. Yalnızca birkaç saniye sonra dudakları aralandı. "O şehri yak." Kaşlarım çatıldığında yüzüme ciddi bir şekilde bakıyordu. "Ateşi ben bulurum. Sen sadece o şehri yak." Kolunda bir kurşun yarası, kafamda bir cinayet masası varken o şehri içindekilerle beraber ateşe verdim. H.Y

+18 cinsellik ve şiddet içerir! • Bir avcı ve av hikayesi değil.. Bir avcının, av olmak pahasına başka bir avcıyı avlamasının hikayesi. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşen bir kadın.. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşmek için her şeyi yapan bir kadın.. Takıntı mı aşk mı? Gözleri ilk kez bir uçurum kenarında buluştuğunda bunun adı aşk'tı. Fakat yıllar sonra bir ringin içinde buluştuğunda.. kadın bile bunun aşk olamayacak kadar fazla olduğunu hissetmişti. Turuncudan nefret eden bir kadının gökkuşağının ikinci katmanına hapsolma hikâyesi.. Turuncudan nefret eden bir kadını, gökkuşağının ikinci katmanına hapseden bir adamın hikayesi.. Sır. Oyun. Tutku. Kadın o katmana girebilmek için ölümü bile göze almıştı.. • Gerçek kişi ve kurumlarla alakâsı yoktur. Hâyâl ürünüdür!

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Geçmişin laneti bir pranga gibi asıldı genç kadının saçlarına. Geçmişin laneti bir bıçak gibi saplandı genç adamın sırtına. Bir gece yarısı bir kader bağı birleştirirdi iki yaralı kalbi. Yaralı olan yerler, yaralı olan yerlerle sarılırdı. Yara merhem olur muydu başka bir yaraya bilinmezdi ama başkasının yarası, yara olurdu başka bir kalbe. ... -Bu hikâyedeki kişiler ve kurumlar hayal ürünüp olup içerisinde yetişkin içerikler bulunmaktadır.

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

1 Mermi, 1 Can.

Annesi ile küçük bir köyde yaşayan 17 yaşında Arin, bir gün annesini bir yangında kaybeder ve bir başına kalır. Köylü kızı evlendirmeye karar verir. Ağalardan birisi kızın yaşlı bir adamla evlenmesine göz yumamaz ve oğlu ile evlendirir. Kapak tasarımı @paralevm

Arkamda ki konağa son bir kez dönüp baktım, dile kolay 17 senem geçmişti şu taş duvarlar arasında. Şimdiyse 17 yılı ardımda bırakıp gidiyordum. Gerçek ailemin yanına.