Gecmisinin agirligini omuzlarinda tasiyan asi ve güclü bir kiz ile zorba ve kibirli bir playboy....beklenmeden gerceklesen bir evlilik ve zorla gelen bir ask... -EYLÜL- Eylül: Sen.....(derin ic cektikten sonra)...neyse... konusamadim kelimeler bozagima dügümlendi adeta ama o tek kelime ile tüm hayatimi tüm duygularimi anlatmistim....sadece neyse diyerek beni anlamasini ümit ettim Kemal: Anladigina göre evlilik hazirliklarina basla... Eylül: Baba.... Kemal: Eylül Turhan olarak daha fazla yasamani istemiyorum....Bu yüzden üzerindeki babalik hakkima sagi göster ve bunun karsiligini böyle öde....Asla ama asla o kadina benzeme.... -....(bikinlikla gözlerimi kapattim)....Tamam....anladim..... Babam en zehirli cümleyi söyledikten sonra arkasina bakmadan cikip gitti "Eyül Turhan olarak daha fazla yasamani istemiyorum" bu cümleden sonra ne denir ki?....Annem olacak o kadin bir kez daha hayatimi mahvetti....O kadina benzememeyi senden daha cok istiyorum inan bana baba hatta belki hayatta en cok istedigim sey bu.... "Bazilari icin hayatta sahip olunabilecek en büyük lüksdür belki de güven...Iste ben o kisilerden sadece biriyim...." ~ Eylül~ Bazi bölümler +18 iceriklidir

♠️Epsilon Yayınları ile raflarda yerini alacak. ♠️ /Tüm hakları Epsilon Yayınları'a devredilmiştir. İsim, konu çalıntısında yasal işlem başlatılacaktır. / Dudakları dudaklarıma değerken ikimizinde gözleri hafif aralıktı. Ben pes edip gözlerimi kapattığım zaman hayatımdaki en tehlikeli şeyi yaptım. Hissettim. Araladığım dudaklarımı ele geçirdi , ellerini yavaşça bedenime sararken beni daha çok kendine çekti. Etrafımızda sadece saatin 'tik tak' sesleri ve heyecandan atan kalbimin sesi vardı. Titreyen ellerini ve dudaklarını benden çekince hafif yaşlı olan gözlerini yavaşça açtı ve beni kavuran o kelimeleri söyledi... "Seni öyle seveceğim ki kadın; Kalbimde ki mührü sana bahşeden melekler bile kıskanacak... " // " Bir karanfil gibi solma sevgilim." ♣Yazılma Tarihi : 21 Mayıs 2015♣ ♣Bitiş Tarihi : 09 Ağustos 2015 ♣ Not: Evet kapağımız bu ❤️

"Hayır, anlamıyorsun. Ben hep birilerinin arkasından koştum. Herkes beni terk etti. Onlar giderken ben onları durduramadım. Çabaladım ama başaramadım. Yeni bir başarısızlığa kendimi bırakamam. Sende gitme." Kafasını salladı. Gözlerini dalgalı denize çevirdi. Bende gözlerimin yaşlarını kuruladım. Kafasını tekrar bana çevirdi. Güçlü durmaya çalıştığı belliydi. "Kalamam Hazel. Üzgünüm." O giderken benim tek yaptığım daha çok ağlamak ve kendimi yere bırakmaktı. Yine yalnızdım. Yine birini kaybetmiştim. Karanlık beni kucaklamadan önce şunları mırıldandım. "Gitme... Sende gitme..."

"Sen ..." dedi adam boğazındaki acı tortuyu bastırmaya çalışarak; "Sen benim en karanlık odalarıma girip, hiç sevilmemiş saçlarıma dokundun." Sigarasını içine bir kez daha çekerken; kısık gözleri kızın beyaz, küçük, kemikli ellerine kaydı. "Ve ben bu elleri hiç bırakmayacağım."

Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...

"Hatırla Rüzgar! Bir hayalet olarak girdim hayatına. Yani aslında hiç olmadım. Beni görünür yapan sendin..." "Bir hayalete sarılamazsın, dokunamazsın, hissedemezsin. Bir hayalete aşık olamazsın. Ama ben sana oldum..." "Kimsin sen Duru?" "Arafta kalmış biriyim. Sevdiği ve geçmişi arasında kalmış biri." "Hangisini seçeceksin peki?" "Bizim için, sevdikleri için tüm hayatını feda eden kişiyi. Ölüm Meleğini..." İkizler her ne kadar ailelerinden farklı olarak sevgiyle, ilgiyle, beraberlikle büyüseler de, onlarda geçmişin izlerinden kaçamadılar. Gerçekler hayatlarının en büyük sınavı olacak. Seçimleri ise en büyük kayıpları... Hikaye devam ediyor...

Berfu & kılıçarsla nın nefretle başlayıp aşkla biten büyük aşkı...

Başkasına aşıkken onunla birlikteyken bir başkasıyla evlenmek doğru muydu? Doğru olanı mı yapıyordu Eylül Altındağ? Zoraki Aşık mıydı yoksa Aras'ı mı kabulleniyordu. Peki ya bundan sonra hayatını Eylül Koçak olarak mı geçirmeliydi?

Serseri#1 Sen ki; maviliğinden arınıp siyaha bulanmışsın. Tüm bekleyişlerin arkasındaki bir tükeniş. Ve sen ki; haramına bulaşıp kaybolmak istediğim, aşkına kanıp yanmak için beklediğim, bir aşkın yasak halisin. Ve sen; küçük bir kızın büyük hayallerisin. Hiç gerçekleşmeyeceğini bildiği ama hep gerçekleştirmek istediği... İlk yayınlanma tarihi: 25 Kasım 2014 İlk düzenlenme tarihi: 13 Şubat 2016