Bir günde değişen iki hayat ... Narin ve Ezo İki kardeş ,ağa kızları abileri sevdiğini kaçırınca iki kızın yolları ayrılır . Biri berdel olur kuma olur diğeri hiç bilmediği bir adamın karısı olup Ankara'ya gider . Yolum sana düştü . Bir kardeşlik iki aşk hikayesidir ... YOL SERİSİ I

"Ulaşınca herkes sever seni Ben ulaşamayınca da sevdim Yıldız tozu gibiyken sen Ya da kaf dağı çiçeği Olsun dedim ne yapayım Yatıp en erken uykulara Rüyalarımda göreyim diye Karıştırıp varlığını yokluğuna Yokken de varmışsın gibi sevdim..." Kimsesizlerin birbirlerinin kimsesi oluşunun hikayesi.

~Serinin ilk iki kitabını okumadan da başlayabilirsiniz. Yinede okumanız daha iyi anlamanızı sağlar.~ DOĞUM LEKESİ SERİSİ-3- Efsane yıllar sonra devam ediyor. Geçmişin izleri siliniyor... Gerçekler saklanıyor... İnsanlar bilmemeli, İnsanlar görmemeli, İnsanlar duymamalı! Her şey o kadar kolay olsaydı hayatın ne anlamı olurdu?

Doğum lekesi adlı hikayenin ikinci kitabıdır. Uzun yıllar sonra tekrar bir araya gelen bir aile... Değişmiş duygular... Yapılan fedakarlıklar... Vazgeçilmez aşklar....

Rüzgar bir adamla,Papatya bir kızın hikayesi. Aşk tadımlıktı.İlk tadışta tecrübelenirdin.İkinci tadışta resmen aşkı bilir,aşka itaat ederdin. İkinci tadışta başladı,ikilinin hikayesi. Aşkı ikinci kez...Ama sonuncu kez tattılar.Bir daha aşık olmamak üzere... Rastgele çarpıştığın adam,ertesi gün gittiğin hastahanede doktorun olursa? Tedavinin asıl amacı sağlıkken,birden aşka dönüşür.Ve ikili,sola dönerek aşk yoluna sapar. Bir daha çıkmamak üzere. Aşkın doktor-hasta serüvenine... Hazır mısınız? NOT:KALP DOKTORU VE HASTA İLİŞKİSİNİ KONU ALAN İLK HİKAYEDİR. !Düzenlendiği için bölümler şuan karışıklık içinde. Herkesten özür diliyorum.

İlk defa yazıyorum :D Konu şu : Her genç kız gibi olan Olivia'nın en yakın arkadaşı Cassie için okulunu değiştirmesi ve bunun sonucunda gelişen olaylar. Beğenirsiniz umarım :)

Oku pişman olmazsın. Aşk dolu bir hikaye..♡

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.