Proezja to poezja prozaizowana. Coś jak odwrotność prozy poetyzowanej. Nowa postać, więc każdy utwór jest eksperymentem. Proza czy poezja, moi Kochani? - Zobaczcie sami. Ri :)

Rachel Flair to niespełna siedemnastoletnia dziewczyna z wyjątkowym talentem do przyciągania kłopotów. W jej życiu zdarzył się jeden niepozorny wypadek, który wywołał lawinę zdarzeń. W konsekwencji za swoje wybryki Rachel zostaje wysłana na drugi koniec kraju. Negatywnie nastawiona nastolatka, wyrusza w samotną podróż do miejsca, przesiąkniętego znienawidzonymi wspomnieniami. Zmuszona spędzić tam najbliższe trzy miesiące, nie spodziewa się, co na nią czeka. A już z pewnością Rachel nie przypuszczała, jak wiele to miasto skrywa w sobie niebezpiecznych sekretów. Wszystko zaczęło się od tej jednej nocy, gdy przypadkowo spotkała kogoś, kto podążał za nią niczym cień. To spotkanie było niczym popchnięcie pierwszej kostki domina, prowadzące do nadchodzących kłopotów. To historia, w której nic nie jest oczywiste. Nawet jeśli na pozór się takie wydaje. Pierwsza część tomu "Echo czasu" z serii "City of Destiny"

Cienie nie zniknęły. One po prostu czekały. Po wypadku Beth trafia do szpitala psychiatrycznego. Oficjalnie - żeby się leczyć. W rzeczywistości - żeby przestać widzieć to, czego nie widzą inni. Bo coś się zmieniło. Coś się przebudziło. Cienie przestały być wyobraźnią. A rzeczywistość - przestała być prawdziwa. Na jej drodze staje Ashwin - chłodny Strażnik, który ma jeden obowiązek: chronić ją. A także Dominic - niepokojąco spokojny pacjent, który nie powinien żyć... a jednak istnieje. Beth czuje, że łączy ich coś więcej niż tylko szpitalne mury. Na jej skórze wypala się znak. We śnie powraca kobieta wśród granatowych kwiatów. A dusza... zaczyna się rozszczepiać. 🔮 Co jeśli wszystko, co uważała za złudzenie... było przepowiednią? 💔 Czy można pokochać kogoś, kto nosi w sobie tylko połowę duszy? 🌒 A jeśli druga połowa należy już do Cienia? Najwyższe notowania: #73 fantasy 29.08.2025 #2 chaos 10.08.2025 #86 magia 02.08.2025 #1 zaświaty 01.08.2025 #106 magia 31.07.2025

• To pierwszy draft, a po redakcji sporo się zmieni . Na pewno relacje między bohaterami • [Tekst przed korektą i poprawkami] Gotycka powieść psychologiczna. To umysł bohaterki staje się labiryntem - pełnym szeptów, złudzeń i namiętności, których nie sposób oddzielić od snów. Anglia, rok 1815. Narzeczony Elizabeth ginie pod Waterloo. Lato, które miało być początkiem, stało się końcem. Jedno imię, jeden list - i cisza, która nie chce odejść. Otacza ją świat,gdzie obowiązek tłumi szept serca, a żałoba staje się maską, ona sama wciąż słyszy głosy tych, których już nie ma. A może tych, którzy jeszcze nadejdą. Z czasem los coraz częściej splata jej drogi z synem księcia Wexford. Jednak słowa, których nigdy nie powinna przeczytać i sekrety, których nigdy nie powinna odkryć komplikują cały jej świat. Z biegiem miesięcy Lizi zmienia się, przeobraża się jej żal i postrzeganie zmarłego, który był kimś innym... Podejmuje wybory, które domagają się słonej zapłaty... Zakazane uczucia, powolny ogień i serce rozdarte między przeszłością a tym, co nie powinno się wydarzyć. Mówią, że rozum potrafi uciszyć każdą tęsknotę. Elizabeth Fairfax nauczy się, jak wiele kłamstwa mieści się w takich słowach. To także historia zakazanych uczuć i miłości, której nie wolno było wybrać. „Przeciw rozumowi" jest o tym, co zostaje, gdy wszystko inne znika. O słowach, których nikt nie powinien był napisać i o tych, których nigdy nie wolno było wypowiedzieć. (Historia z psychologiczną głębią - 16+) 🏆#1 w melancholia (02.08.2025) 🏆 #1 w osamotnienie (07.07.2025) 🏆 #1 w historyczna (11.07.2025) 🥉 #3 w melancholia (19.07.2025) 🥈 #2 w melancholia (20.07.2025) 🥉 #3 w arystokracja (26.07.2025) 🎖️# 7 w psychologia 🎖️# 19 w historyczne (04.10.2025)

Śmierć, zapomnienie, depresja, walka, nienawiść, sen, miłość. ... Praca na konkurs @Barneslala19 ! EDYTOWANE I DOKOŃCZONE OSTATNIO, WIĘC ZAPRASZAM DO PRZECZYTANIA RAZ JESZCZE! #ostatnianoc

Dziś dzielę się z Wami mapą mojego małego Wszechświata i mam nadzieję, że któreś zwierciadło prawdę powie, co poruszy, pocieszy lub rozbawi... Pozwiedzajmy wspólnie. - Zapraszam! :) Ri

O głuchym Greku i niemym Persie, którzy uczą się rozmawiać, kiedy świat płonie.

opowiadanie, które dostało perłowe wyróżnienie w 4. edycji konkursu „OBRAZY SŁOWEM MALOWANE" #pisarskiWattpad #1 w 20s (23 IV 25)

Lilith nie urodziła się z czarnymi skrzydłami. Wyrosły z milczenia ojca, z głodu czułości, z każdej chwili, gdy musiała być silna, choć nie była. W świecie Johna Veldmana - bezwzględnego adwokata i ojca, który wychował ją jak żołnierza - nie było miejsca na słabość. Lilith szuka ciepła tam, gdzie powinna czuć niepokój. Wchodzi w relacje, które karmią jej samotność i uzależniają od złudnego poczucia bycia „ważną". A kiedy ktoś w końcu dostrzega jej istnienie - cena, jaką przyjdzie jej za to zapłacić, może być zbyt wysoka. To historia o dziewczynie, która nie nauczyła się prosić o pomoc. O mężczyźnie, który chciał ją chronić, ale nie wiedział jak. „Czarne skrzydła Lilith" to mroczna opowieść o samotności, pragnieniu akceptacji i granicach, które łatwo przekroczyć, gdy nikt nie nauczył cię, gdzie powinny się kończyć.

Ziemie królestwa Montany zamieszkuje Mira Besidwasio. Młoda dziewczyna prowadząca spokojne życie. Pewnego pechowego dnia siłą zostaje wciągnięta do organizacji Aniołów Kresu. Organizacji, która chroni ludzkość przed zafirami. Stworami na pozór wyglądającymi jak każdy inny człowiek, który jest ich pożywieniem. Lecz nie tylko im będzie musiała stawić czoła. Czeka ją katorżnicze trzyletnie szkolenie, w trakcie którego nie raz będzie musiała się wykazać. Czy w tak brutalnym świecie znajdzie się miejsce na doznanie głębszych uczuć, jak miłość? Czy Mira zdoła przekonać okrutnego dowódcę drużyny, że jest cokolwiek warta? Czy zdoła przetrwać szkolenie i zostać Anielicą Kresu chroniącą ludzkość przed pożarciem przez zarazę? Powieść pełna tajemnic i skrajnych emocji osadzona w fantastycznym świecie. Śmierć i życie przeplata się tu krwawymi szlakami. A to co wydaje się pewne, szybko obraca się w proch.