ဓားပြဗိုလ် ဘခက် နဲ့ ခနောင်ထိုရွာရဲ့ ငွေတိုးချေးစားတဲ့ချစ်တီးမလေး ငွေမှုန်းခြယ် တို့ရဲ့ ဓားပြတိုက်ရာကနေဆုံတဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးပါနော်🤍 တောရွာficလေးဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော်ရေးနေကျပုံစံမဟုတ်ဘူးပေါ့နော်
တစ်နေ့မှာ အချစ်ကို အချစ်လို့ မင်းမြင်တဲ့အခါ ... "ကိုယ်ပေါ်မှာ ဒဏ်ရာမပေးသလို စိတ်ထဲမှာလည်း အမာရွတ် မကျန်စေတာ အချစ် ဆိုတဲ့ အကြောင်း မင်းသိလာပါစေ.." နှလုံးသားနုနု ပျားအိုင်ထဲကျသွားရင် ချိုမြိန်သလောက်... ပင်လယ်ရေပြင်ထဲ ကျသွားရင် ငံသွားတတ်တာ သဘာ၀ပဲ...
ကိုကိုတစ်ချိန်က လိုချင်တမ်းတမက်မောနေခဲ့ဖူးသည့် အချစ်ဦးဆိုသည့်အရာဟာ မစတင်ခင်မှာပင် ချေမွနင်းချေဖျက်ဆီးခံလိုက်ရပါပြီ... အချစ်ဆဲလ်လေးတစ်ခုအဖြစ်တောင် မစတင်လိုက်ခင်မှာပဲ ကိုကို့အချစ်တို့က မီးလောင်တိုက်သွင်းခံလိုက်ရပါသည်။ 🌸မေချစ်သူကိုကို🌸
"ချစ်တဲ့အကြောင်းတွေ ပြောလွန်းလွန်းတဲ့ မောင့်ကိုပင်......." အမယ်လေး တကယ်က ဒီက မိအေးကဘဲ ပြောနေရတာပါနော် (အေးမြသာကြည်) နင်က ငါ့အချစ်တွေကို မြင်မှမမြင်ဘဲကို အကြည်ရဲ့ ....... (နိုင်ဇေယျာမင်း)
1942-1945ခုနှစ် ဖက်စစ်ဂျပန်များမြန်မာနိုင်ငံကိုအုပ်ချုပ်သောခေတ်အားအခြေခံ၍ ဂျပန်စစ်သူကြီးနှင့်မြန်မာမိန်းမပျိုတစ်ဦးလေး၏ ရေစက်ကိုဖော်ပြရေးသားထားသည်။
နွေလေရူးအလွန် ဆောင်းလေဝေ့ဝေ့မှာလွမ်းမောရာအတိတ်ပုံပြင်ဟောင်းလေးတွေဟာ ပြန်လည်အသက်ဝင်လာတယ်
