Saat 01:28'di. Ona ilk mesajı attığımda... İnsanların alkole ya da tütüne bağımlı olduklarını sanırdım hep. Anlamsız bir sayı dizesinin de tiryakisi olunabileceğini hiç düşünmemiştim. Ta ki yelkovan ve akrep arasındaki yirmi sekiz dakikalık bir zaman dilimine saplanıp kalana kadar. Macera#1 < Kitap Texting olarak başlayıp daha sonra normal hikaye formatına geçiş yapmıştır. Bu nedenle texting kısımları kısadır.>

"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözlerimden ayırmadan sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine. Kelimelerini özenle seçtiği o kadar belliydi ki, söyleyeceği şeyi söylemek aynı zamanda da bunu beni kırmadan yapmak için kendisini frenliyordu. "Kendinize bunu yapmayın. Size defalarca söyledim, benim hayatımda böyle bir şeye yer yok." Birkaç gündür ağlamaktan kuruyan gözlerim son cümlesiyle tekrar dolarken ona belli etmemek için başımı yere eğdim. Zorlamayacaktım, onu sevmem için onun sevgisine ihtiyacım yoktu. Ben onu, onsuz da severdim. "Anladım." dedim fısıltıyla. Eğer yüksek sesle söyleseydim ses tellerimin titrediğini anlardı. Karşısında sevgi dilenen aciz bir kız gibi durmak istemiyordum. Birini sevmek hiçbir zaman acizlik değildi. Zaaftı, her insanın tadamayacağı ama tadanın da binlerce kez şükredeceği bir duyguydu. Yaşamı boyunca bir insan için olup olabilecek en güzel zaaftı sevgi. "Başka bir şey yoksa eğer.. İyi günler." Dolu gözlerimi görmesin, bana acımasın diye başımı kaldıramadım. Yanından geçeceğim sırada kolumu tutan iri kemikli, nasırlı elleri tüm vücudumu ateşe vermiş gibi titretmişti. Sesli yutkunuşunu ve kolumdaki elinin titrediğini hissettim. Baş parmağı kolumun üzerini bilinçsizce okşarken yerde olan gözlerim kolumdaki elini buldu. Bir an için fikrini değiştirdiğini sandım ama o bunu fark ettiği gibi elini hızlıca geri çekti üzerimden. "Vazgeç.." diye mırıldandı acı çeker gibi. Sesi kısık ve pürüzlüydü. "Beni sevme. Ben ruhu olmayan, yaşamayı bilmeyen, acı hissetmeyen bir adamım. Sana acı vermek, bu hayatta isteyeceğim en son şey bile değil." 🔴 (Minimum Aksiyon/Bol Aşk)

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

Telefon numarasını bile bilmediğim bir adamla sevişiyordum. Evli ve Aşiret Ağası olması yetmezmiş gibi, yaşını dahi sormamıştım. Evet çılgıncaydı, fakat önünü arkasını düşünmeden, bunu onunla yaşamak istiyordum. Böyle hissediyordum. Miran'ın kollarındaydım ve dünya umrumda değildi. Gözlerimi ondan ayırmadan, nefesimi tutmuş halde bekliyordum. İlk temas anında hafif bir acı hissettim. Bu beklediğimden daha fazlaydı. 'Çok büyüksün...' diye mırıldandım. 'Bu sadece başlangıç güzelim,' dedi. 'Daha yalnızca başı girdi. Yavaşça ilerliyorken, her santim biraz daha derine gidiyordu. Eli dolgun göğüslerimi okşadı. 'Kendini çok sıkıyorsun. Rahat ol' dedi. Rahatlayıp, kalçalarımı gevşetmeye çalıştım ama olmuyordu. 'Ah...' diye inledim, sesim biraz yüksek çıktı. Acıyla yüzümü buruşturdum. (sakin ama otoriter bir tonla) 'Rahatla...' dedi. 'Neden bu kadar darsın?' Cevap vermedim. Canım yanıyordu. Miran ise zevkle içimde ilerlemeye devam ediyordu. Onunla hemen yatağa girdiğim için, sanırım bunu herkesle yaptığımı düşünüyordu. Birazdan bunun böyle olmadığını anlayacaktı.... Yeni kitabını yazmakta olan Sevda ve ŞAHİNOĞLU Aşireti'nin Ağası Miran'ı bir tesadüf MARDİN'de karşı karşıya getirdiğinde, içlerindeki bastırılmış duygular gün yüzüne çıkmaya başlar. Çok farklı kültürlerde yetişmiş ve başka dünyalarda yaşayan bir kadın ve bir adamın hikayesi. Sizce imkansız diye bir şey var mı? ************** Kitap başlangıç tarihi 15 Şubat 2025 #tutku etiketinde 2 #romantik etiketinde 5 #aşk etiketinde 15 #mardin etiketinde 2 #sürükleyici etiketinde 6 #ağa etiketinde 17

Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.

Bir araba kazası hayatınızı en fazla ne kadar değiştirebilir ki? Ama eğer bir mafya size çarptıysa.. orasını bende bilemiyorum. Ben İdil.. İdil Akman sıradan bir yaşantım vardı, vardı diyorum çünkü o trafik kazası benim tüm hayatımı değiştirdi. (Kitapta yoğun bir şekilde +18, argo,madde kullanımı,olumsuz davranışlar bulunmaktadır. Dikkate alarak okumanızı öneririm.)

Sevmediğiniz yüzünü dahi görmediğiniz bir adamla evlenmek nedir bilir misiniz? "Abi yapma kurbanın oluyum!" Ağlayan gözlere abime baktım, baba yarıma en değerlime. "Ben diyeceğimi dedim, iste yada isteme Azad'la evleneceksin Evin." ... Mutfağa girip ellerimi tezgaha yasladım. Arkamda hissettiğim kara gölge ile kaşlarımı çatıp hızla arkamı döndüm. Uzun boylu, kumral özenle şekillenmiş saçları, yeşil ormanı andıran gözleri ile karşımda duran adama baktım. Evleneceğim adama. "Ne işin var senin burda?" Ellerini cebine koyup rahat bir ifadeyle parmak uçlarında yükseldi. Dudakları hafif yana kıvrılınca kaşlarım çatıldı. "Müstakbel karımı görmek istemiş olamamı?" Sözleri beni sinirlendirmeye yetmişti, sinirle burnumdan soluduyup bir adım ona yaklaştım. Duruşunu bozmadan önce ayaklarıma daha sonları yeşilerini gözlerine çevirdi. İşaret parmağımı ona doğru kaldırıp dişlerimi sıkarak konuştum. "Ben senin o tanıdığın kızlara benzemem bir tane çarparım ağzının üstüne!" Yeşil hanelerini kısarak baktı yüzüme baktı, bu tavrım sanki hoşuna gitmiş gibi bir hali vardı. "Bu sözlerini sana yerdireceğim zamanı iple çekiyorum Ceylan gözlü." Sonda kullandığı hitapla dudaklarımı yaladım. Gözleri dudaklarıma kayınca vücudum gerilmişti... (İmdadım kitabımı okuduktan sonra bu kitabıma okumanızı tavsiye ediyorum kafanızın karışmaması için.) Evin ve Azad "İsmi ve kapağı değiştirilmiştir." (kurgu; yetişkin içerik bulundurur.)

21. yüzyılın en deli dolu çarlarından biri olan, zamanının büyük kısmını sanal ortamda geçiren, gündüzü gecesi, aklı fikri, derdi imanı, sağı solu kim ne yapıyor olan, anı anda yaşamayı seven, kendine güveniyle tam bir dünya markası olan Ahsen Naz, bir gece can sıkıntısına sosyal medya bağımlısı olarak bir sayfada gördüğü deneyi kendi hayatına aktarır. Deney oldukça basittir: Birisine kendi telefon numaranızdan cesaret göstererek, yani fake hesaplardan ya da Instagram'dan değil, mesaj atmak. Ahsen'de, cesaret hapı yutmuş kadar çok cesaret olduğuna göre de bunu anında kafasından 11 haneyi sallayarak yapar. Aslında bu sallama işi de kendi telefon numarasının sadece son rakamını değiştirmesinden, yerine uğurlu rakamını yazmasından ibarettir. Karşısına çıkan kişi ise hiç beklemediği biri olur. Bir Mafya. Not : Çerezlik bir hikayedir. Gülmek, eğlenmek için, klişe olmamak için, kafa dağıtmak için okunması rica olunur. Muck :* 21.11.2021 14.01.2023

hareislondon: Edebiyattan o kadar düşük almış olamam değil mi hocam? osmn.krkmz: Cezasını vereceksin öğrenci. osmn.krkmz: Hem de utançtan kızararak. Belirli bir bölümden sonra texting olmaktan çıkıyor, haberiniz olsun.