Belki de sevilince yaşamaya başlıyordu insan. Bir nefesti ayrıcalıklı bir bakış, sıcak bir dokunuş, nahif bir öpücük, düşünülmüş bir armağan, zarif bir iltifat, içten bir özür, ithaf bir şarkı, hoş bir söz, tatlı bir melodi, adanmış bir şiir, dudaklarla mühürlenmiş bir mektup. Zira bir seviş, bin nefesti belki de.
jeongin ev falan var mi peki nerede yapicaz hyunjin ben ayarlarim sana gelirim bir gunlugune jeongin tamam💋 her tarafindan sikerim ama hyunjin ben de jeongin ben de derken?
"Cennet mi? Oraya gitmek istediğimi sanmıyorum. Sen ister miydin?" Ayağa kalktım ve üzerimdeki yalandan tozları temizledim. Cehennem içinde cenneti yaşatıyorsun zaten diyemedim. 'Olabilir.' anlamda kafamı salladığımda yüzüme dikti gözlerini. Neden ölümden konuşuyorsun demedi. Çünkü az çok biliyor, ölüyüm ben. Ve çokt...
jeongin, keko hyunjinle yatar chan: jeongin çok tatlı hyunjin: geri bas hyunjin: geri bas lan minho: aga noluyor sana aga jisung: şaka yapıyor abi hyunjin: yapmicak lan
evdeyim ama artık evimdeymişim gibi hissedebileceğim kimsem yok. #1beomjun #1yeongyu #1txt
eğer dünyanın sonu olsaydı, ben senin yanında olmak isterdim. | angst with happy ending
minho: sizden de sizin menajeriniz olduğum günden de nefret ediyorum. |270423
[tamamlandı] "seni de baba olunca görürüz jeongin bey!" ☁️ hyunin, 150320 - 180520
"şu an korktuğunu biliyorum ve bunu biliyorken seni yalnız bırakamam." -beomjun
