Ben hayali olmayan biriydim. Neden yaşadığımı bilmesem de yaşamayı seviyordum sadece. Her gün yüzüme vuran güneşe mutlulukla bakıyordum. Eski bisikletimle her gün aynı yolda ilerlerken bu yolun sonu her zaman çalıştığım yerde bitiyordu. Daha doğrusu ben öyle sanıyordum. Bir gün bu yol beni öyle bir yere sürükledi ki yolun daha başında olduğumu öğrendim.  Bu yol daha yeni başlıyordu. Benim hayatım yeni başlıyordu. Bu yol beni mutluluğa götürecekti. Peki ben kim miyim? Ben, bu sakin ve kenarda kalmış kasabanın spor kulübünde top toplayıcısıyım.

''Seni Seviyorum.'' ''Seni Özlüyorum.'' ''Seni İstiyorum.'' Derler ki,bazı aşklar hiç bitmezmiş.Bir taraf gitse bile öbür taraf onu sevmeye devam edermiş. Derler ki,seven hiç aldatmazmış.Sadece sevdiği kişiyi görürmüş gözleri başkalarını istemezmiş. Ve yine der bazıları,aşk ağlatırmış.Canını yakar,sahip olduğun her şeyi tek tek alırmış. İnsanlar hep bir şeyler söyler.Sürekli,hiç durmadan. Peki gerçekten doğru mudur dedikleri? Gerçekten var mıdır sonsuz aşk evrende? Peki ya hiç ağlamayan aşık? Yoktur. Aşk,acı verir. Aşk,yasak bir meyve gibidir,zamanı geldiğinde öldürür.

Eşcinsel insanlara alerjisi (!) olanların defolması önerilir. Mutlu son demiştik öyle değil mi? Geri Sayım yeni başlıyor! Sayım sonunda gülen yüzleri saymak size kalmış! Bu hikaye ASOSYAL adlı hikayenin 2.sezonudur.