Merhaba benimle aynı kaderi paylaşan kız kurusu kardeşlerim. An itibariyle hepimi aynı dertten müzdarip ve sonunda üzerimizde ki baskılara yenilmeye hazırız. Çünkü kız olmak bunu gerektirir. Daha ömrümün baharın da evlilik baskılarına dayanamayıp aileme tamam evleneceğim dediğimden beri hayatım bir cennete dönüştü.. Şaka şaka buna inandınız mı gerçekten ? O zaman siz gerçek bir hayalperestsiniz .. Önce gelen görücü adaylarından en iyisi ve temiz aile çocuğu önüne koca adayı olarak konuldu. Sonra da her kafadan bir ses çıkmaya başladı. Eli yüzü düzgün çocuk Sakın ha aklını başına al kaçırma bu oğlanı ;Evi arabası varmış bu zamanda bundan iyisini mi bulacaksın . Sanırsınız müstakbel kocamı kendilerine alacaklar.. Eh bundan bir şikayetim olmasa da sonunda benim için bahtsız ailem için mükemmel damat adayına evet denildi. Tüm hazırlıklar yapılıp nikah günü gelip çattı. Bir delilik yapıp kaçmak istesem de yapamadım .. Evet evet bunu deli gibi istemiştim ama , gözünü üstünüzden ayırmayan bir anneniz , odanıza el koymak için büyük bir keyifle bekleyen bir kardeşiniz varsa bu sandığınız kadar kolay değildi. .. Ama kader bir kez daha ağlarını örmüş ve evlenmekten kurtulamasam da düğün günü damat değişikliğiyle kıskanç bir sevgilinin kurbanı olmuştum. Düğünümde yanımda olan adam kocam değildi. Eski sevgilisinin hain planına kurban olan KOCAM ise düğünüm de bileklerime kelepçeyi takan bir baş komiserdi. Suçum nemiydi ? Soy adımın tüm bahtsızlığını üstümde taşımaktı sanırım. Bu arada size kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Pelin bahtı Kara ..

Kuşanın silahları aşk taarruza geçti. Ender Güven yalnız başına yaşayan tüm gecelerini , eğlenceye feda etmiş müzmin bir bekardı. Taki bir gece " Evlenmeden Olmaz " diyen bir kıza rastlayana dek. Günah'ın baş şehri Las Vegasta sabahın ilk ışıklarıyla o kızla evlenirken ne düşüyordu bilinmez ama kendine geldiğinde ikisininde tek söylediği şey " OLAMAZ EVLENMİŞİZ " di. Apar Topar terk edilen bir otel odası ve zihnin derinliklerine gömülü unutulan bir evliliğin kurbanı iki genç birbirlerinden kaçarken yine birbirlerine çıkan yollarda savaşa başlayan kalplerine aldırmadan kendi silahlarını kuşanmışlardı bile.

Okulun iki en popüler erkeği. Biri bütün okulun korktuğu ve korkudan ses çıkaramadığı Rüzgar. Diğeri istediğin de Rüzgar kadar korkunç olan ama bu yanını göstermeyen Doruk. Birbirlerinden nefret eden bu iki genç ya üvey kardeş olmak zorunda kalırlarsa? Peki ikisi de okula yeni gelen burslu öğrenci Kumsal'a aşık olsa? En fazla ne olabilir? Zaten her gün kavga eden bu iki genç için işler daha fazla karışmış olur mu? Sanki aynı evde yaşamak sorun değilmiş gibi. Rüzgar.. Dövüş konusunda tek rakibi Doruk! Okulun kabadayısı ama gene de okulun en gözde çocuklarınden biri. Herkes o ne derse yapar, Doruk hariç! Seras oteller zincirinin tek varisi. Babası öldükten sonra annesi ile tek başına kalan Rüzgar, bir ay önce annesinin Doruk'un babasıyla evlenmesi üzerine artık yalnız kalmıştır. Kimseye belli etmesede istediği ilgiyi hiçbir zaman bulamamıştır. Sert tavranın arkasında kimseye göstermediği kırılgan tarafını hep saklamıştır. Doruk.. Okulun gözde çocuklarından. Rüzgar'ın hareketlerine çoğu zaman karışmasada bazı zamanlar oyunlarını bozar. Okul da Rüzgar'dan korkmayan iki kişiden biri. Genelde etrafına karşı hep iyi huylu olan Doruk, ıçinde kimseye göstermediği bir Rüzgar yatıyor. Akal inşaat şirketlerinin tek varisi. Annesi öldükten sonra babası ile birlikte yaşıyordu. Taki babası Rüzgar'ın annesi ile evlenene kadar. Kumsal.. İzmir Güzel sanatlar lisesinde okuyordu. Sesi, piyonosu ve dansı o'na Türkiye'nin en iyi kolejinde tam burs sağladı. Kazandığı bu burs sayesinde annesini İzmir'de bırakarak İstanbul'a yerleşti. Kendi halinde sessiz, sakin ama damaranı basınca içinden bir kaplan çıkıyor. Annesine yük olmamak için, okul çıkışlarında yarı zamanla çalışıyor. Peki bursluları ezen Rüzgar'la ne yapacak? Baş edebilecek mi?

"Kitaplar başka kitaplardan söz ederler ve her öykü daha önce anlatılmış bir öyküyü anlatır." O sadece Sinangil ailesinin tek oğlu değil, aynı zamanda öfke problemi olan amatör bir boksör. Herkesin gözünde büyüttüğü, kendi içinde bir o kadar sade bir delikanlı. Adı Doruk Sinangil. Lakabı ise "Azrail" Ve bu da onun hikayesi. Uyarı: Mum Işığı ile bağlantılıdır.

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Bir insan bir kurt'a nasıl aşık olabilir ki?

Daniel Black. Okulu öğrencilere ve öğretmenlere zehir eden yakışıklı ve aşırı zeki bir oğlan. Peki bu oğlan birine saplantı derecesinde kafayı taksa ne olur?. Karşısındaki kişi bundan dolayı mutluluk mu duyar? Yoksa rahatsız olup kurtuluş yolu mu arar?

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?