Deniz Korkmaz Issız bir sokak olur, ıssız bir bina olur da ıssız bir insan olabilir miydi? Kalbi birinin sevgisiyle ısınmayalı tam 6 sene oluyordu. Sayısız kabuslu gece, sayısız buruk ân. Yaman Varis Yiğitoğlu İnsan doğduğu evin kaderini yaşamaya mahkum değil miydi? Her yanlışa dur denir miydi? Cananı olduğu can'ıyla araftaydı. Yanıp küllerine kavuşmuş bir kibrit ve harlanan kor bir ateş... ♟️ Öldürmüştü... Gözünü bile kırpmadan celladı olmuştu o adamın! O gencecik adamı hiç düşünmeden vurmuştu. Ve ben bu olaya şahit olmuştum. Durmayacaktım. Durmamalıydım! Allah kahretsin neden durmuştum ki! Aniden önüme çıkan birisine çarpınca panikle geri çekildim. "Pardon! Pardon, çok özür dilerim." Başımı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Gözlerimiz buluştuğu gibi gecenin karanlığına karışmış koyu kahve gözlerin sahibi adama baktım titreyen bedenimle. Bu... Bu o'ydu. Az önceki adamı öldüren katil! "Sen.." Koyu kahveleri gözlerim arasında mekik dokurken karşısında korkudan titriyordum. "Yolunu mu kaybettin?" diye sordu tok sesiyle. Bir adım geri çekildim. Tek kaşı usulca havaya kalktı bu hareketime karşılık. Bir umut yanından hızla kaçmaya çalıştığım anda bir kolu belime sarıldığı gibi beni sertçe yanımdaki duvara yasladı. "Bırak beni, imd-" Bir eli kaçmamı engellerken diğerini de dudaklarımın üzerine kapattı. Kolları arasında çırpındığımda belimdeki eli sıklaştı. Duvarla arasına hapsederken bedeniyle yerimi iyice azalttı. "Uslu bir çocuk olursan daha iyi anlaşırız." Cevap vermek yerine gözlerine bakmaya devam ettim. Ama öyle bir bakıyordu gözbebeklerim bile titriyordum karşısında. Gözleri gözlerimi esir almışken yan tarafta bir hareketlilik oldu. Gözlerini gözlerimden ayırmadan konuştu. "Arabaları hazırlayın misafirimiz var." ♟️ *Kitap yetişkin içerikli olacaktır!*

Kitabı tamamen düzenlemeye aldım. İlk on bölüm kısa olduğu için uzatıyorum, yazım ve mantık hatalarını da düzeltiyorum. Düzenleme süreci bittiğinde bölümleri yenilenmiş hâliyle paylaşacağım. Kitapların arasında kaybolmak, Firuze için bir kaçıştı. Düzenli raflar, sararmış sayfalar ve eski ciltlerin kokusu... Hepsi dış dünyanın gürültüsünü susturuyordu. Sessizlik alışkanlıktı onun için. Güvenli, tanıdık, kimsenin karışmadığı bir dünya. Ta ki, bir mesaj yanlış kişiye gidene kadar. Ve o kişi, kitapların aksine sessiz değildi. Tahir'in hayatı; gece kadar karanlık, kuralsız ve tehlikeyle örülmüştü. Bir kitap listesiyle başlayan bu tesadüf tanışma, ikisinin de kaderini yavaş yavaş silmeye başladı. Tozlu sayfalar açıldıkça, geçmişin karanlığı satır aralarına sızacaktı. 060625 🕯️

Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...

" Bir kere biz anlaşmalı evlendik! " dedim sesimin heyecanlı çıkmasına engel olamayarak. " Unuttun mu ben senin sadece ve sadece emanetindim. " göz devirecektim ki bir anda poziyonumuzu değiştirdi. Beni altına alarak üzerime çıktı. Bacaklarımın arasına yerleştiğinde bedenim gerildi. Neden gerildiği hakkında bir fikrim vardı aslında. " Anlaşma bozuldu, sevgili eşim. " Dudakları dudaklarıma sürtündüğünde gözlerimi kapatmak üzereydim. " Sen ve ben gerçek bir evliliğin içindeyiz ve gerçek evlilikte ne oluyorsa hepsini bir bir gerçekleştireceğiz, başka soru? " 29. 11. 2021