Leila Wanderson dorastała w krzywdzie i bólu, w strachu i cierpieniu, w żalu i pogardzie. Jej ojciec odebrał jej zdolność odczuwania - nie znała miłości, nie wiedziała, co to znaczy kochać drugiego człowieka. Po dziewięciu latach wszystko wydawało się układać. Leila przeprowadziła się do małego miasteczka Langley w Kanadzie, wraz ze swoją mamą i młodszą siostrą Mią, wobec której czuła dziwne, nieznane jej emocje. Langley to miasteczko, które słynęło z tajemniczych porwań i zaginięć turystów, a czasem nawet i mieszkańców. Od samego początku Leila miała wrażenie, że ktoś ją obserwuje. Czuła na sobie czyjś wzrok, śledzący każdy jej ruch. Podejrzenia kierowała w stronę dwóch zamaskowanych i podejrzanych chłopaków z lasu, którzy skrywali w sobie dziką obojętność. Wkrótce dziewczyna została porwana przez tajemniczych obserwatorów. W ich kryjówce poznała grupkę chłopaków, którzy z pewnością nie wyglądali na przyjaznych. Ich oczy były pełne tajemnic, a spojrzenia zimne jak stal. Z czasem Leila odkryła brutalną prawdę o swojej rodzinie. Sekrety, które miały na zawsze pozostać ukryte, zaczęły wypływać na powierzchnię, a demony z przeszłości wróciły - silniejsze niż kiedykolwiek, nawiedzając jej umysł i rozrywając spokój na strzępy.