aile kurgusudur klasik bir şey yazıyorum umarım beğenirsiniz İlk bölümler biraz saçma oldu. Mantık hataları var. Finalden sonra düzenlemeye alacağım. 2. Sezonda olayların akışı değişiyor. İyi okumalar

Gerçekailem

Tam tamına 17 yıl... Acı dolu 17 yıl... Keşkelerin acı bir şekilde gerçeklere karışması... İşte bu acılar ve keşkelerle dolu benim hikayem)

Yetimhanede geçen bir hayat ve o hayata biranda giren aile. Almira yeni ailesine alışmaya çalışırken abileri ona pekte yardımcı olmuyordu. Bakalım sonları nasıl olacak?

Hep beraber 17 yılımın nasıl mahvolduğunu izliyoruz. 17 yılın ardından benimle aynı gün doğan kızla karıştığımız ortaya çıkıyordu. Gerçek sandığım ailem her ne kadar bu güne kadar bana hem fiziksel hem ruhsal şiddet uygulasalar da 17 yıl yani boru mu? Bu bir abi kitabıdır. küfür içerir. teşekkürler<3

Bugün günlerden Pazar saat akşam 06.32 ve ben yine terkettiğim sokaklardayım. Pişman olmak istemiyordum. Asla pişman olmak istemiyordum! Buraya gelme sebebim de buydu, tek sebebim yani. Ölümle burun buruna olmak, onlarla yüzleşme hissi uyandırıyordu bende. Hayatım da verdiğim en değerli kararlardan biriydi buraya gelmek. Çok düşünmüştüm. En kötü ne olursa olsun demiş kapıyı çarpıp çıkmıştım. Ve şimdi yıllar önce de en kötü ne olacaksa olsun diyip çarpıp çıktığım kapının önündeydim. Hayallerime saygı duymayan insanları terketmiştim ve 8 yıl sonra tekrar terkettiğim yerde onların yanındaydım. Ama bu sefer hayallerimin fazlası vardı elimde... Asker olmak, aile olmak... Geçmişi tekrar yazmak... Pişman olup, keşke dememek...

Evet bu bir gerçek aile kurgusu herkes yazıyordu önüme çok çıktı. Bende neden yazamayim diye düşündüm ve bu kurguya başladım umarım beğenirsiniz.

Kızları doğumda öldüğü için 1 yıl 7 aydır mutluluklarını tam anlamıyla yaşayamayan bir aile. Peki küçük kızları aslında ölmediyse?

... "E hayatım uyumayacak mıyız?" Alparslan afallamış ifadesini bu soru ile bir köşeye bıraktı. Ardından karısının koltuk altlarından kaldırıp başını yastığa getirdi. "Uyuyacağız hayatım, uyuyacağız ama görüyorum ki senin hiç uyumaya niyetin yok." Ufak bir tebessümü daha da büyüdü ve ekledi "Ne tesadüf ki benim de uykum yok." Yasemin kollarını Alparslan'ın boynuna doladı. "E ne yapsak ki?" Dudaklarını büzerek sorduğu bu soruya Alparslan'ın tek bir cevabı vardı. "İzle ve gör" "Ben izlemeyi pek sevmem yalnız" "Peki matmazel, kontrol sizde" "Hay hay yüzbaşım, hay hay" *** Kısacası insanın sevdiği rengi, birilerinin gözünde görmesi değilde; sevdiği birinin, gözünde gördüğü renk onu sevmesini sağlar. Buna aşk mı derler, sevda mı bilmem. Ama ben, buna; Alparslan diyorum. *** Hikayenin başlangıç tarihi: 19/08/2023 Hikayenin bitiş tarihi: 14/01/2024 ... 24/08/2023- #2 - Şehitler 27/08/2023- #2 - yıllar 13/09/2023- #1 - Şehitler 28/11/2023- #1 - Yasemin 10/12/2023- #2 - Oğlum 16/01/2024- #1 - Oğlum