uğur böceği olsa yapmazdı bir şeycikler kimse kabuk renginden gitti bizim garip muhlise mayıs 29 ikibinyirmidört. •devam ediyor

Sadece iki okul arasını değil iki kalbin kaderini de birleştirmiş olan bir patika... Yaşanabilecek korkunç senaryolardan korkup çareyi ayrılmakta bulmuş genç bir kadın... Bu ayrılıktan sonra kendini sadece vatanına adayan genç bir adam... Her şeyi tozlu geçmişte bırakarak hayatlarına devam eden bu iki genç, kaderin onları şiddetli bir şekilde bir araya getirmesiyle hikayeleri tekrar beraber yazılmaya başlar. Düşmanlar... Aşklar... Ayrılıklar... Beklemedikleri fırtınada birbirine tutunup destek olmaktan başka hiçbir seçeneği kalmayacak Korkut Alp ve Yasemin... "Benim için bir sen varsın bir de vatanım Yasemin. Bir sen bir de vatanım... Şimdi birinizden birini seçmek zorunda kalmanın üstümde, ruhumda yarattığı ağırlığını tahmin bile edemezsin."

''Güven tüm duyguları kaplayan bir maskedir ve beklenmeyen gidişler o maskeyi düşürür. Senin merhametle kapattığın masken düştü. Bense hala paramparça olan güvenimi elime çaresizce bıraktığın maskeyle kapatmaya çalışıyorum. Ve sen gidiyorsun, yanında ise sana olan güvenimi götürüyorsun. ''

☘️☘️☘️ Çisem: Yalan söyledin. Çisem: Çok sevdiğini söyledin. Çisem: Beni bırakmayacağını söyledin. Çisem: Beni bir yalana inandırdın. Çisem: Nefret bile edemiyorum senden. Çisem: Yaşattığını yaşa da diyemiyorum. Çisem: Çünkü çok seviyorum. Çisem: Senin aksine ben seni bir yalana inandırıp sonrada öylece ortadan kaybolmadım. Çisem: Beni öylece bıraktın yabancı. Çisem: Beni öylece bıraktın. Yabancı: Seni bırakmadım. Yabancı: Gitmek unutmak değildir sen bunu çok iyi biliyorsun. Aklımda gözlerin varken, sen buna gitmek mi diyorsun?* Yabancı: Ben seni senden daha çok sevdim Çis. 🌙 Kitabın yazılma tarihi: 26 Ocak 2024

YAZIM KURALLARIN DÜZELTİYORUM