Elimle siyah saçımı karıştırdım.Bu.... olamazdı.Olamazdı.Bana bunu yapamazdı.Tüm öfke vücudumu esir alırken,elimi sertçe masaya vurdum. "NEDEN!"diye bağırdım,"Neden bunu bana yapdın!" Siyah gözleri benim yeşillerimi buldu.Ses yoktu.Bir adım atarak burnunun dibine girdim. "Neden?"diye fısıldadım."Neden gözümün içine ba...
"O, tam da benim yazmak istediğim bir şiirdi..." Yanlış çizilmiş bir kader, bir ailenin yıkımına neden olabilirdi. Hiç bir yara, bir yarayı iyileştirmez kabuk tutar. Acı geçer iz kalır. Bunca zamandır her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafında ki kalabalığa? Bazı sırlar hiç ortaya çıkmaz sanılırdı...
PEK YAKINDA! Fısıltılar çok yoğundu. Ekmek kırıntıları gibi, takip edilmeyi bekliyorlardı. ~~