Ilana, ejderhaların şövalyeleri ve onların binicileri olarak geçen Rhas Kabilesi'ne aittir. Rhas Kabilesi, yüzyıllar boyunca Rulva ejderhalarına hizmet etmiştir ancak ejderhalar onları askerler olarak değil, itaatkar hizmetçiler olarak görmüştür. Rhas katledilmiş, Rulva öldürülmüştür. Ilana'nın özgür bir hayatı vardır. Ta ki Rulva ejderhalarından birisiyle karşılaşana kadar. **Bu kitapta şiddet ve cinsel içerikli sahneler vardır. Yetişkin okurlar içindir.

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa'ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa'yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ''Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.'' Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks'e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks'i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks'e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks'in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ''Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.'' Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks'de dikenli kuyruğunu Şifa'nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks'in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ''Sakin ol Oniks'' dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ''Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.''

Sena *Fotoğraf* Başkomiserim: "Güzel vücut, ama sencede sana göre fazla büyük değilmiyim küçük kız?" Sena: "Siktir! Yanlışlıkla size attım." Başkomiserim: "Eminim öyledir." ☆☆☆ Üzerinde oturduğum vücudu taş kesilmiş kıpırdamazken, belimdeki tutuşu sıklaşmış, bakışları kırmızı rujlu dudaklarıma inmişti. "Kendimi durdurmayı başaramıyorum." dedi gözlerini kapatarak. "Deniyorum Sena." Sesli bir iç çekit. "Lanet olsun başaramıyorum. Bu çok yanlış." Kafasını öne atıp, parmaklarını salık bıraktığım saçlarım arasına daldırdı. Yine en yakınımdan soluyordum ferahlatıcı kokusunu. Göğüslerimiz şiddetle yükselip bir birine değerken, burnunu burnuma sürtüp nefesimi içine çekti. "Berbat öpüşürüm." dediği anda, dudaklarımın üzerindeki sıcak baskı zihnimi bulanıklaştırırken, anında gözlerimin kapanmasına neden olmuştu. +18(yetişkin içerikli) sahneler bulunmaktadır. ●Bölümler düzenli olarak hafta boyu yayınlanıyor.

Beklenmedik şekilde anne ve babasını kaybeden Miray, onların geride bıraktıkları küçük erkek kardeşine artık abla değil, anne olmak zorundaydı. Onlara sahip çıkacak kimsenin olmamasından dolayı anne ve babasının kafesini işletmeye başlayıp üniversiteyi bırakmak zorunda kalan genç kızın hayatı, 'eski bir tanıdığın' hayatına girmesiyle tekrardan değişir. ------------------------------- "Anne!" diye seslenen küçük çocukla tezgahın arkasında duran Miray ve sipariş vermek üzere olan Ali ona dönmüştü. "Bekle birtanem, bak müşteriyle ilgileniyorum," dedi Miray ise uyarır tonda arkasında kalan kapıdan kafeye dalan miniğe. "Sorun değil, benim zamanım bol." diyerek araya girdi Ali tebessümle küçük çocuğa dönerken. Miray çekingenlikle küçük çocuğa dönüp uzattığı oyuncağa baktı. "Ne oldu?" diye sorduğunda Miraç gülerek onun boyuyla eşitlenmek için tek dizini yere yaslayan genç kadına baktı. "Hiiiç!" diye heyecanla konuşup onun boynuna atladığında minik kahkahaları Miray ve Ali'yi de güldürüyordu. "Sarılmak istedim anne!" diye devam etti ve Miray'ın kolları arasından kaçıp tekrar içeriye gittiğinde Miray da derin bir tebessümle ardından bakarak doğruldu. "Oğlunuz mu?" diye sordu Ali, genç kızın parmağında yüzük görmediği için içten içe umutla sevinirken. "Sayılır, evet ama hayır. Karışık..." dedi Miray ne diyeceğini bilemeyerek. "Orta şekerli bir türk kahvesi eşliğinde anlatabilirsiniz, isterseniz tabii," dedi Ali büyük bir adım atarak. "Hava kapalı, kimse görünmüyor etrafta. Tabii değerli vaktinizi bana bahşetmek isterseniz..." Miray gözlerini kırpıştırarak karşısında 1990'lı yıllarda şiir kitaplarından fırlamış gibi duran adama baktı. "O-olabilir, tabii!" dedi kekelediği için aniden hafif yükselerek. Ali'nin tebessümüyle kendisi de minik bir tebessümle kahveleri hazırlamaya koyuldu.

Sınıfın sessiz, asosyal çocuğu Halil ve Umursamaz, haşarı kızı Feride. Text-metin karışık. BU HİKAYE 13.3.2022 TARİHİNDE YAYIMLANMIŞTIR. Bölümler kısa aralıkla gelecektir.

Miray : Fanatiği olduğun takımın giydiğim formasını attıracak kadar mı nefret ettin benden •Silindi• Ata çevrimiçi Ata : Senden nefret etmiyorum Ata : Edemiyorum ki •Silindi• Miray Karahan & Ata Acar Visal : Kavuşma. Yazıma Başlandığı Tarih : 16 Aralık 2020 İlk Bölüm Yayın Tarihi : 1 Şubat 2024

daha bir gunluken çöpün yanına terk edilen gece onu bulan ve son anda hayata döndüren manevi annesi zümrüt peki gece ailesiyle mutlu yaşarken gerçek ailesi çikarsa ortaya ne olur hadi ozaman başliyalim

Asenanın hayatı: asena henüz 10 yaşındayken babası annesini acımasızca döve döve öldürüp dereye atmasıyla başlamıştır ve 13 yaşına kadar acımasızca şiddet görmüştür ve annesinin cansız bedeni bulununca babası ceza evine alınmış kendisi de yetim haneye bırakılmıştır babasını almaya gelen asker lere hayran kalmış ve hayallerinin peşinden koşup başarılı bir yüz başı olmuştur

Başka bir evrende hamile olarak uyanan Rozelin'in hikayesi...✨️