Aşiret + gerçek ailem kurgusu. Birçok klişenin toplamından meydana geliyor, istediğimiz de zaten klişeler değil mi? İrem yaşadığı şehri temsil etmiş ve Muay Thai alanında Avrupa şampiyonu olmuş başarılı bir genç kızdır. Hedefi, Dünya şampiyonası olan ve onu delirterek çalıştıran koçuyla birlikte Türkiye'yi temsilen şampiyon olmak istemektedir. Ailesi, arkadaşları ya da bir başka şeyi hayatında asla öncelik olarak görmeyen, hepsinin eksikliğini iliklerine kadar hisseden lakin burnundan kıl aldırmayan İrem Sevinç, aslında İrem Sevinç değil; Mardin'in en büyük ağası olan Mehmet Mazharoğlu'nun tek kız torunudur. Mazharoğulları, kızlarının kasten değiştirildiğini öğrendiklerinde deliye dönmüş ve hızla kızlarını aramaya başlamışlardır. Onlara göre kızları hemen onlara koşup, tıpkı onlar gibi özlem giderecektir. Ortadaki tek ve en büyük sorun ise, küçük Mazharoğlu'nun ailesine rağmen hiçbirinin yüzüne bakmamasıdır. Önyargılı ağabeyler, küçük kardeşler ve bolca kaos. Mizahın sınırlarını aşmaya ve İrem Mazharoğlu'nun kaos dolu hayatına eşlik etmek istiyorsanız, buyurun. <> Kurgu içerisinde cinsellik, ağır argolar barındırır. Yaşı küçük okuyucular için uygun değildir.

Bir gerçek ailem klişesi. Düzgün yazılmış, saçma olmayan bir biyolojik ailem kitabı arıyorsanız, hoş geldiniz. Yalnız içeri girmeden uyarayım! Ankara'da su, Selin'de mantık aramayın. ⩤⩥ Hayat, Selin için abisi ve arkadaşlarından ibarettir ancak bir gün çıkıp gelen ve 'biz senin gerçek aileniz' diyen Zemheroğulları aşiretiyle, Selin'in hayatında köklü değişiklikler meydana gelecektir. ⩤⩥ 18 olunca gidecekmişim zattirizort yani. Süleyman Çakır gelse beni döndüremez bu evden. Olum, aşiret kızıyım ben. Saçımın teline zarar gelse yaşadığın şehri yak- "Selin, motorumun anahtarını sen mi aldın, güzelim?" Hassiktir topuk. --Kurgumdaki olaylar kendi hayal gücümün ürünüdür ve herhangi bir çalıntı durumunda, taklitçi hakkında işlem başlatılacaktır. -- -Aşiret Paket adıyla yazılmaya başlanan 'ilk' biyolojik aile kurgusudur.- Gurur Tablomuz 🐺 24.08.2023| Ağabey etiketinde 1. sıra 24.08.2023| Kuzen etiketinde 1. sıra 25.08.2023| Sülale etiketinde 1. sıra 25.08.2023| abilerim etiketinde 1.sıra 27.08.2023| gerçekailem etiketinde 1. sıra 29.08.2023| antep etiketinde 1. sıra 30.08.2023| mizah etiketinde 34k içerisinde 7. sıra 31.08.2023| Arkadaşlık etiketinde 24k içerisinde 1. sıra 02.09.2023| baba etiketinde 1. sıra 02.09.2023| Aşiret etiketinde 1. sıra 05.09.2023| komik etiketinde 1. Sıra 05.09.2023| gerçekaile etiketinde 1. Sıra 06.09.2023| biyolojikailem etiketinde 1. Sıra 19.09.2023| sevgi etiketinde 79K içerisinde 6. sıra 30.09.2023| aile etiketinde 25.7K içerisinde 4. sıra 18.10.2023| gençkız etiketinde 1. sıra 18.12.2023| pişmanlık etiketinde 1. sıra

Dikiş tutmayan yaralarım vardı. Kabuk bile bağlamadılar. Ona kadar. Sırtıma saplanan hançerlerin sızısı göğsüme vurdu, haykırışlarım yeri göğü inletti. Bu bir lanetti. Parmak uçlarımda yanan şey; geçmişti. Göğsümde harlanıp alev alan şey ise; gelecekti. Ve ben; bana hiç kimse değil de kimsem olan bir adama kaderimi emanet ettim. Kurguda geçen kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür.

Kamuflajının içinde ilk defa böyle duruyordu. Aklı yerinde değil gibi. Hayır, dedi kalbim. Yapma, aklı kalmasın, dedi. Onu dinledim. "Ne zaman dönerim bilmiyorum." dedi yutkunarak. Sesindeki soğukluğu hissettim. Aynı zamanda acıyı. "Zor olacak." dedi gözlerimin içine bakarak. "Olsun," dedim ve ilerideki askerleri, bize bakmalarını umursamadan ellerimi kaldırıp göğsüne koydum. Sınırları yok ettim. "Bekleyeceğimi biliyorsun." dediğimde usulca gülümsedim. Yavaşça gülümsedi. Öyle bir gülümsedi ki, içim yandı. Çünkü biliyordum, şu an buna izin vermeseydim canı yanardı. Çünkü aklı buradaydı. "Dikkat edeceğim. Söz veriyorum çok dikkatli olacağım." dedi gülümseyerek. "Ol." dedim başımı sallayarak. "Hep dikkatli ol." Yapma, dedi kalbim acıyla. Yine o kadın ol ve yangınlara kapılma, dedi. Yüzündeki gülümseme bir an bile silinmedi. Gülümsedim. İçimdeki yangına rağmen gülümsedim. Bu bir veda değildi. Yavaşça kollarımı boynuna dolayıp ona sıkıca sarılırken gözlerimi kapattım. Veda değil, dedi kalbim çığlık çığlığa. Kolları sıkıca belime dolandı. Bir eli usulca saçlarımı okşamaya başladığında yutkundum ve gözlerimi açtım. Gözlerim doldu. Buna rağmen gülümsedim. | Kurguda geçen kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür. |

*Gerçek Aile klasiğidir, aşiret hikayesidir.* Reklam yapmayın, diğer hikayelerden bahsetmeyin siliyorum. ° Valeriya... Rusya'da yaşayan 16 yaşında küçük bir kızdı. Türk bir annenin ve Rus bir babanın kızı olduğunu düşünüyordu. Bir gün ailesi karşısına geçti. Ve o andan itibaren her şey değişti. ° Yazma tarihi: 04/07/2022 Yayınlama tarihi: 17/06/2024 17/09/2024 #abla Kategorisinde birinci. 19/09/2024 #ikizim Kategorisinde birinci. 10/10/2024 #macera Kategorisinde sekizinci. 11/10/2024 #aksiyon Kategorisinde ikinci. 17/10/2024 #abilerim Kategorisinde dördüncü. 20/10/2024 #aile Kategorisinde beşinci. 23/10/2024 #gerilim Kategorisinde birinci. 24/11 /2024 #aşiret Kategorisinde üçüncü. 24/11/2024 #kurgu Kategorisinde birinci. 15/01/2025 #bilimkurgu Kategorisinde dokuzuncu. 02/06/2025 #romantik Kategorisinde beşinci. 25/09/2025 #klasikler Kategorisinde dördüncü. 07/12/2025 #korku Kategorisinde dördüncü. 09/12/2025 #okul Kategorisinde ikinci.

Ben : anneni ara. Oğuz:ne ? Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin? Annen onu aramanı söylüyor. Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ? Ben : şarjı bitmiş? Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ? Ben yazıyor... Ben çevrimiçi... Ben : bir dakika oha doğru? Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ? Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı. Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ? Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃 Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun? Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya. Laf filan da sokmuyorum ayrıca. Oğuz : sen kimsin ? Ben: komşunuz ? Oğuz : komşumuz kim? Ben : evine gelseydin bilirdin. Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ? Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ? Oğuz : bu aralar sanmıyorum. Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun. Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim. Ben :ne ? Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı. Ne üzücü. Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....