Akgün ailesinin babası tarafından istenmeyen bir kız çocuğu olarak dünyaya gelen Ayça, hayata bir sıfır geride başladı. Daha doğduğu anda hissettiği yalnızlık onun kaderi gibiydi. Babasının gözünde değersiz bir yükten ibaretti. Bu acı gerçek, Ayça'nın kalbine derin bir yara açmıştı. Henüz dokuz yaşındayken, babasının annesi ve Ayça'yı terk etmesi ile zaten yeterince sevilmemiş hissederken şimdi birde babasının yokluğuyla sınanıyordu. Kalacak yerleri olmadığı için annesiyle birlikte, tutunacak tek dalları olan anneannesinin yanına sığındılar. Bu süreçte Ayça büyüdükçe içindeki vatan sevgisi de arttı. Yüreğinde filizlenen bu sevgi onu asker olmaya itti... ****** "Anlat hadi." "Neyi?" "Yıldızları." 🪖🩹

Boş kalan son sayfa dolmadan, kibritler yere saçılmadan, yanan son mum sönmeden, bu yabancı duman her yanımızı sarmadan ve onlar beni bulmadan bul beni...