Asker ve mahalle kurgusudur. Ulaş yıllardır içinde taşıdığı aşkın ağırlığı altında eziliyordu. İçinde biriktirdiği aşk öyle büyüktü ki, sanki her nefes alışında daha da artıyordu. Sevdiği kadın karşısında, yanı başındaydı ama ona uzaktı. Aralarında kilometreler vardı sanki. Uzansa dokunabilirdi, neden elleri ona ulaşmıyordu. " Ruhumun ışığı, güzel kızım. Evim yurdum." dedi uyuyan kadının saçlarını yavaşça okşarken. O onun eviydi. Bakışları cenneti, kalbi yuvasıydı. Bu hayatta iki şey için gözünü bile kırpmadan canını verebilirdi. Biri vatanı iki sevdiği kadındı. Not : Arkadaşlar bölüm sayısı fazla değil bazı bölümler part olarak ve birkaç alıntı paylaşıldığı için böyle gözüküyor.

Güzel giden evliliğinde eşinin baskılarına dayanamayan ve boşanmaya karar veren Asya, boşandıktan iki hafta sonra onu çok mutlu edecek ama bir yandan da çıkmaza sürükleyecek bir sürpriz ile burun buruna gelir. Bu dönüm noktasında Asya herşeyi bir kenara atmak istese de pek başarılı olamaz. Hadi gelin hep beraber Asya'nın hikayesini okuyalım🌸 ⭐hikaye tamamen şahsıma aittir hiçbir yerde kullanamaz. ⭐ hikayede kadına/hayvana şiddet olayları kesinlikle barınmıyordur! ⭐sorular ve öneriler için ıg/@birvaveylaa ⭐ Instagram: birvaveylaa titkok: birvaveylaa1 kitappad: birvaveylaa 🎶keyifli okumalar dileğiyle.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Diye sordu, sakin kalmaya çalışarak. Gözlerini yumdu kısa bir süre, sakinleşmek için. "BEN, SEN YAŞA DİYE KOKUNA HASRET KALMIŞKEN; SEN KENDİNİ NASIL TEHLİKEYE ATARSIN?!" Diye bağırdı. Sinirle gözlerimi kırpıştırdım. "Ben yaşayayım diye öyle mi?" Diye sordum, boş gözlerle. "Ya sen beni nasıl bıraktın? Nasıl?" Diye sordum, merakla gözlerine bakarken. "Annem öldü ya benim! Annem!" Dedim, sesim titremişti. "Benim sana ihtiyacım vardı, yaşamaya değil," dedim sertçe. Bakışlarım ifadesizdi, şuan ona olan sinirim, sevgimden daha fazla. Ne zaman terazi terse döner, o zaman ben ona sarılabilirim. Sinirle kollarımı iki yana açtım. "AL! YAŞIYORUM!" Diye bağırdım. Dudaklarımdan alaylı bir kahkaha döküldü. "Tabii buna yaşamak denirse," dedim. Baş parmağımı tam kalbine yasladım. "Korkaksın sen," dedim, hiç acımadan. Onu arkamda bırakıp odadan çıktım. Asıl benim hikâyem şimdi başlıyordu...

!DÜZENLENEN BÖLÜMLERİN BAŞINA "(d.)" KOYUYORUM! Öldüğünde, mezar taşına adı bile yazılmayacak olanlardık. Biz; İsimsizlerdik. Kapak: elirixgraphic / @azraaxsea 🔗🇹🇷 *İsimsiz Künyem adında ve kurgusunda yazılan tek kitaptır.* Askeri kurgudur.

! Bu isimle yazılan ilk eserdir ve konusu da benim tarafımdan bir ilk olarak üretilmiştir. Özgün eserimin tüm hakları bana aittir. İlham adı altındaki uyarlamalar, benzerlikler ve tema kopyalamaları hoş karşılanmayacaktır.

Kanlı bir yara, barut kokusu içinde kaybolan bedenler. Kan kırmızısına boyanmış hayatlar... Ay yıldızlı bayrağımız göklerde olduğu sürece kanının son damlasına kadar savaşmaya ant içmiş bir asker . "Ölüyüm, çünkü ruhum savaşlar'ın ortasında kayboldu. " Çocukluğunu yaşamayan bütün çocuklara...

Geçmişi geride bırakmak isteyen bir kız düşünün ama geçmiş onun peşini alacaklı gibi hiç bırakmıyor sizce bu kızın napması lazım geçmişten kaçamıyor ama yorulmaya başladı, ya geçmişe teslim olacak yada karşı çıkacak.

Gökyüzünde bir tuhaflık vardır. Güneş tutulmuş ama bu tutulma bir türlü bitmek bilmemektedir. Dünya sonsuz karanlığa bürünmüş gibi göründüğünden "kıyamet geliyor." Adı altında ülkeler birbirini bombalamaya başlar. Bu sırada gökyüzüne olan merakı yüzünden sürgün edilmiş bir adamın kızı olan Neris kendini nefret ettiği askeriyede bulur. Teğmen Efken Yusuf Gevheri'nin korumasınında babasını bulmak ve abisini askeriyeye getirmek için bir yem olarak kullanılır. Uzun bir yolculuk 001 Yokediş Timini beklemektedir. Neris bu süreçte sevilmeyi öğrenirken, Efken sevmeyi öğrenecektir. "Sen demedin mi keşke karanlıkta ki beni de biri görseydi diye ?" Dedi Efken. "Dedim." Diyerek merakla yüzüne baktım. "Bu tutulan güneş şahit olsun ki onun ve senin karanlığına rağmen görülmesini dilediğin seni görüyorum."