Hukuk - Polisiye - Romantizm - Mizah - Dram

Zindanda yankılanan ayak sesleri dışında duyulan hiçbir şey yoktu. Ayak sesleri yaklaştıkça onları yere sürtünen zincir sesleri de takip ediyordu. Görünürde hiçbir zincir yoktu, hatta belki kendisi bile yoktu ama bir yerlerde o ağırlığı hissedebiliyordu. 35 yıl geçmişti barışın üstünden, buraya mahkum edilmesinin üstünden koskoca 35 yıl geçmişti. Yaşadığı yüzyılların hiçbiri bu 35 yıl kadar ağır gelmemişti ona. Ama şimdi bir şeyler hissediyordu, gücünü törpüleyen zincirlerin baskısı azalmıştı sanki. İçindeki küçük kıpırtıya güvenip sırtını dikleştirdi ve zindanın ana kapısını açıp içeriye doğru adımladı. Zindanın nemli koridorlarında gezinirken gözleri hücrelerde ölü gibi yatan gölgelerinde oyalanıyordu. Görünürde her şey aynıydı ama içindeki o minik kıpırtı onu rahatsız etmeye devam ediyordu. Hisleri yoğunlaşıyor, beyni aynı anda milyonlarca düşünceyle doluyordu. Hangisinin doğru hangisinin yanlış olduğuna emin değildi ama onun için gittikçe kesinleşen tek bir şey vardı. Vakit yaklaşıyordu...

Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.