amoreruya
Yağmur ince ince yağıyordu gecenin sesi,toprağın kokusu gökyüzünün ağırlığı...
Hepsi Berfîn'in içindeki fırtınaya karışmıştı.
Yıllar sonra dönen şerwan karşısındaydı ama artık o,bir başka kadının eşi,başka bir yuvanın erkeğiydi.
Berfîn'nin gözlerinde yaş yoktu artık...
Sadece içini kemiren yangını söze döktü:
"En büyük ahım bana yaşattıklarını kızın da yaşasın şerwan.
Dizinde 'Baba' diye ağlasın...
Ama sen,elin kolun bağlı,gözün çaresiz bakasın.
O an aklına ben düşeyim
Bundan evvel benimle konuştuğun son söz,
Kulaklarında çınlayan sela sesim olsun.
Ölün ölüme,dirin dirime yazılsın.
Cenazemin şerbetini içesin şerwan
Bana verdiğin her lokma,acı olsun sana.
Sevda,kursağında düğümlensin...
Ne yutkunabilesin,
Ne unutabilesin,
Benim düştüğüm kuyunun duvarlarına,
Sende tırnaklarınla tutunasın.
Ama çıkamayasın...
Ve bil ki...
Bu yürek seni affetmedi.
Ahım sana yazıldı şerwan."
Yüreği yangın yeri olan kadının,bu ahıyla tüm mardin sarsılmıştı.Gök adeta Berfîn için ağlıyordu...
Wattpat'de 'Mor Yazma' adlı ilk kitaptır.
Çalınma durumunda adli işlem başlatılacaktır