"Πέρασαν τόσα χρόνια...Γιατί περίμενες τόσο για να επιστρέψεις; Δεν είναι μήνες Μαρίνα, χρόνια είναι..." Τον κοίταξε και απόρησε έκπληκτη με την ερώτηση που βγήκε από τα δικά του χείλη. Μια ερώτηση που ίσως την περίμενε από το Δημήτρη... Την κοιτούσε διεισδυτικά, λες και προσπαθούσε να δει μέσα στην ψυχή της. Λες και ήθελε να καταφέρει να διαβάσει τις σκέψεις της. Έμεινε να τον κοιτάει. Τα μάτια του είχαν πολυ ξεχωριστό χρώμα. Σκούρο πράσινο, σχεδόν κυπαρισσί. Ποτέ δεν τα είχε δει από τόσο κοντά. Η Μαρίνα αποφάσισε να επιστρέψει, στο κτήμα που μεγάλωσε, ύστερα από πολλά χρόνια... Σε ένα μέρος γεμάτο γλυκές και όμορφες αναμνήσεις. Πόσο στραβά μπορεί όμως να εξελιχθεί μια επιστροφή και πως μπορούν αυτές οι όμορφες αναμνήσεις να σκοτεινιάσουν; Τα πάθη, δεν τα ελέγχεις... Οι ενοχές φουντώνουν και τα ψέματα σε τρώνε. Τι θέλησε; Να ζήσει μέσα του θέλησε και εκείνος με τη σειρά του, να κρυφτεί στη δική της σάρκα... Πώς να κρυφτείς όμως από όσα σε πληγώνουν; Ποιο καταφύγιο θα είναι αρκετό για να κλείσει εκεί μέσα τους φόβους και τις ενοχές σου; Κανένα...

Η Νάταλι Μπρούκς εργάζεται σαν χορεύτρια σε ένα από δεκάδες νυχτερινά κλαμπ του διάσημου νονού της νύχτας Σέθ Ναβάρο. Αποστασιοποιημένη για χρόνια από την οικογένεια της, ένα βράδυ λαμβάνει ένα τηλεφώνημα που θα ταράξει την ήδη ταραγμένη της ζωή... Θα κληθεί να πάρει επί τη κηδεμονία της, μια ανιψιά που δεν έχει γνωρίσει ποτέ... Εκείνος αγνοεί την ύπαρξη της και εκείνη θα αναγκαστεί να ζητήσει βοήθεια από το πιο αδίστακτο άνθρωπο της Νέας Υόρκης. Πόσο εύκολα μπορεί το νήμα της ζωής της να κοπεί; Κι αν κοπεί, πόσο μπλεγμένο θα είναι με το δικό του; Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018-19 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Ο έρωτας ποτέ δεν άφησε κανένα να τον δαμάσει... Έχοντας για κούκλες τους ανθρώπους επλαθε , έκοβε και έραβε καταστάσεις γελώντας είτε με το πόνο είτε με τη χαρά τους... Γιατί αυτός ήταν ο έρωτας... Δεν ήταν ικανοποιημένος ούτε με την αγάπη αλλά ούτε και με το δάκρυ ... 5° μέρος ξεκινάει! All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Μου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μείνει μόνο το γκρι... Ένα γκρί που πονάει... Που πληγώνει... Ένα γκρι που μόνο εκείνος μπορει να το επαναφέρει και να το γεμίσει με χρώματα... Τι να τα κάνω τώρα πια ; Τώρα έμεινα με εκείνο το γκρίζο, τα φτερά έσπασαν, ξεθωριασα, έκανα την επιλογή.... Εκείνος μου το είπε, μόνο που εγώ δεν τον πίστεψα... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Όταν τα όρια πατηθουν και τα πάθη σκοτώσουν τη λογική , ο έρωτας θα ανοίξει τα φτερά του καταστρέφοντας τα πάντα στο πέταγμα του. Εκείνος πάντα ήταν δίπλα της. Φρουρός. Προστάτης από τη γέννα της... Δάσκαλος και μέντορας της. Εκείνη όμως μεγάλωσε...Άλλαξε. Η εφηβεία αποτραβιεται από πάνω της και τα ηνία παίρνει η γυναικεία της φύση . Η ατσαλακωτη ομορφιά της , το ταμπεραμέντο και η γοητεία μεγαλώνουν όπως κι εκείνη μέρα με τη μέρα. Δύο άνθρωποι δεμένοι σαν μια γροθιά, έρχονται αντιμέτωποι με συναισθήματα που δεν ήξεραν ότι υπήρχαν... συναισθήματα που απαγορεύονται. Μια αλυσιδωτή αντίδραση γεμάτη ένταση, πάθος, προδοσία, μίσος και ζήλειας ξεκινάει για να σπείρει τον όλεθρο. Η Ελίζαμπεθ, κακομαθημένη από τον ίδιο, έμαθε να παίρνει πάντα αυτό που θέλει. Έμαθε να ελέγχει. Να παλεύει για τα θέλω της, ψυχή και σώμα. Τι θα συμβεί όμως όταν αυτά που θέλει δεν μπορεί να τα έχει; Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Μια οικογένεια Μία ιστορία... Το Γεράκι, επιστρέφει... Η αναγέννηση έφτασε... Καλώς ήρθατε στη Familia Nostra Πόσα Γεράκια αντέχετε; Δεν είναι ένα πια... Ούτε δύο... Τα αίματα δέθηκαν, η γενιά μεγάλωσε... Η ιστορία γράφεται ξανά μα το μελάνι δεν είναι το ίδιο... Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Κύθηρα Το νησί του έρωτα... Ένα νησί που γεννήθηκε η Αφροδίτη και πάντα προστάτευε το απαγορευμένο. Κάθε τρέλα της... Κάθε καινούρια περιπέτεια που ήθελε να βάλει τους θνητούς να ζήσουν... Ένα νησί ύμνος στην απαγορευμένη αγάπη... Μπορεί άραγε μια αγάπη δύο ανθρώπων που γνωρίζονται για πρώτη φορά να είναι απαγορευμένη; Ή μήπως δεν είναι τόσο άγνωστοι όσο νομίζουν; Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Ένας καθρέφτης είναι η ζωή... Καμιά φορά , ίσως ζωντανεύει κι όλας... Η Ισμήνη με την Χριστίνα, είναι ένα πρόσωπο και δύο γυναίκες... Δύο χαρακτήρες αλλά μια μορφή... Ίδιες σαν δυο σταγόνες... Μέχρι που ένα βράδυ όλα ανατρέπονται Ένας ξυλοδαρμός είναι αρκετός για να τη κάνει να ψάχνει το ζωντανό της είδωλο... Η Ισμήνη θα μπλέξει σε μονοπάτια επικίνδυνα όταν η αδερφή της βρεθεί χτυπημένη μέχρι θανάτου σε ένα σοκάκι... Πόσο ίδιες είναι όμως; Πόσο ίδιο είναι το κορμί; Πώς μπορείς να ξεφύγεις όταν εκείνος ξέρει; Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Μα τι είναι το σήμερα; Ένα γεμάτο χθες.... Γεμάτο λάθη. Γεμάτο πόνο. Γεμάτο δίψα για ζωή μα τελικά καταλήγει στο θάνατο... Είναι η διδαχή της μέχρι πρότινος ζωής μας... Σωστά; Κράτα με σήμερα... Ίσως το αύριο να μην ξημερώσει για εμάς... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Ένα φύσημα θέλει... Τίποτα παραπάνω ... Αν πιάσει βοριάς, σε παρασέρνει και σένα Σκορπάει τα πάντα στο πέρασμά του. Σχέσεις στιγμές, φιλίες... Η Ξανθίππη και ο Άρης είναι από παιδιά μαζί... Δύο διαφορετικοί άνθρωποι ενωμένοι και δεμένοι με μια φιλία που δεν υπολογίζει τίποτα. Ένα ταξιδάκι θα είναι η αρχή για το τέλος. Ή μήπως θα είναι το τέλος και μια άλλη αρχή; Πόσο δυνατά θα είναι διατεθειμένος να φυσήξει; Κι όταν το κάνει, εκείνη θα αντέξει άραγε; Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.