Bu kitap bazı kitlelere uygun değildir sizi rahatsız edebilecek sahnelere sahip olabilir baştan uyarıyorum!! Cinsel içerik, şiddet vb olaylar içeriyor çok sık olmamak kaydıyla lütfen bunu bilerek okuyun!! Kendini bulunduğu durumdan kurtarmakla beraber ona bu olayları yaşatanları öğrenmek ve Atalay'ın elinden kurtulmak için yaşam mücadelesi veren Asya, hiç ummadığı bir adama aşık olursa... Onun her adımı karanlık ve kasvetli... "Neden buradayım?" diye sordum. "Ait olduğun kişinin yanındasın." "Bu bir cevap değil." "Sor. Bu bana soru sorabileceğin ilk ve son zaman." "Neden kimse beni bulmaya gelmedi." "Çünkü kayıp değilsin." "Beni kaçırdınız." "Bana ait olanı aldım." "Bana bir eşyaymışım gibi davranamazsın." "Nasıl davranmamı istersin?." dedi ve bardağını yudumladı. "Beni kaçırdın ve işkence ediyorsun." "Uslu dursaydın hiçbiri yaşanmazdı." "Kimsin sen?" "Tanıyacaksın." "Tanıyacaksın da ne demek oluyor! Benden ne istiyorsun?" dediğimde sesim titremişti alacağım cevap karşısında korku sarıyordu tüm bedenimi. "Sen artık bana aitsin." dediğinde zorla yutkunmuştum. Başıyla iki bacağının arasını işaret etti. "Geç ve üzerindekini çıkar." Yazar: İREM BEYKOZ Başlangıç tarihi: 13.03.2024 Bitiş tarihi: 23.05.2024

[TAMAMLANDI] "Bazı vedalar, yeni bir hayatın davetiyesidir..." Aldatıldığını öğrendiği an, dünyası başına yıkılmıştı belki de... Kalbinde bir enkaz, valizinde kırık hayallerle -doktorluğuna devam etmek için- Sakarya'ya doğru yola çıktı. Yeni bir şehir, yeni bir görev ve yeni bir sessizlik bekliyordu onu... Ama hiç beklemediği bir yerde, asker üniformasıyla sessizce hayatına giren biri, ona yeniden güvenmeyi, sevmeyi ve kendini bulmayı öğretecekti. Peki kalbi bir kez kırılmış bir kadın, ikinci bir şansı hak ettiğine inanabilir mi?Yaralı kalpler bir araya geldiğinde, aşk yeniden filizlenebilir miydi?.. ❤‍🩹 °Başlama tarihi; 13/10/23°

"İntikam yolculuğuna çıkacaksan kendin için de bir mezar kaz." Parti ışıklarının sönmediği, topuk seslerinin eksik olmadığı ve kahkahaların hiç dinmediği bir cennetti Beyaz Konaklar. Adını sitenin zirvesine yapılmış, bembeyaz, görkemli konaktan alıyordu. Herkesin hayalini kurduğu ama her hayalini kuranın ya da parası olanın içine giremediği, İstanbul sosyetesinin görkemli dünyası.. Buzdağının görünmeyen kısmında ise bambaşka bir hayat yatıyordu. Yalanlar, yasaklar, entrikalar ve en yakınların bile birbirine ihaneti.. ama bunları kimse görmez, duymaz, duysa da inanmazdı. Çünkü burada entrikalar ışıklar söndükten sonra kapalı kapılar ardında yürür ve Beyaz Konaklar'da olan sadece Beyaz Konaklar'da kalırdı. Taa ki ardlarında bıraktıkları küçük kız çocuğu, intikam için geri dönene kadar... *** Bu hikaye tamamen hayal ürünü olup, gerçek kişi, kurum ve kuruluşlarla ilgisi bulunmamaktadır. • Gelişmeleri @beyazkonaklar instagram hesabından takip edebilirsiniz! • Yayınlanma Tarihi 24.06.2019

Hiçbir şey, güzel bir kitabı bitirdikten sonra içinde oluşan boşluk kadar derin olamaz. Bu kitabı bitirdikten sonra o boşluğu yaşayacağına emin olabilirsin. Son bölüme geldiğinde, seni bu paragrafta bekliyor olacağım. ✴ Siz hiç kocanızın günlüğüne sızıp başkasına olan aşkını okudunuz mu? Bir adam çıka-geldi ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı... "Çok önceden bir söz duymuştum; gardiyana aşıkken özgürlüğü sevemezsin." Dedi ve ardından ekledi. "Şimdi özgür bir çağ kimin umurunda, üstelik ben gardiyana aşıkken..." ✴ Yayınlama Tarihi: 06.06.2019

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

Gizemli olan ev mi? Zaman mı? Yoksa insan mıydı? Elime bir hançer tutuşturdu. Bronzdan yapıldığını düşündüğüm bu sade hançer belki de malikânedeki en eski nesneydi. Ürpertiyle birlikte bir hançere bir de Robert Amca'ya bakarken içimden "Bütün tarikat hikâyeleri kanlı biter" diye tekrarlıyordum. Hıristiyanlar bile kan dökülmeden günahların affedilmeyeceğine inanıyorlardı. Şimdi benden kanımı akıtarak gizli bir ayine katılmam isteniyordu. Sıradan bir Havva iken Eva olmuş, dünyanın en eski ve gizemli ailesi Addisonlar'ın içine düşmüştüm. Gizem belki de damarlarımda geziniyordu. Ya da aşktan, malikâneden ya da anıtlardan kaynaklanıyordu. Peki tüm bunların Göbekli Tepe ile ne alakası vardı? İlk insanlardan günümüze Addison Ailesi ritüellerini değiştirmemiş ve beni içine sürüklemişti. Sonumun ne olacağını merak ediyordum. "Sükûnet Serisi" üçlemesinin ilk kitabı olan SESSİZ ile nefes kesen bir koşturmaca başlıyor. Kitabı bitirmeden uyuyamayacağınız için okumaya başlayacağınız saate özen gösterin.

"Elmastan yapılma bir kelebek gibi kalbine kondum, o kalpte paramparça oldum." Bir uçurum kenarında yaşıyorduk bu aşkı, düşmeye yüz tutmuş bedenlerimiz tehlike ve arzunun içinde dans ediyordu. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi ama her şey olması gerektiği gibiydi bu aşkın içinde. "Bu aşk bir uçurum," eli belimi okşarken gözleri ruhuma dokunuyordu. "Biz birbirimizden gitmediğimiz sürece bir uçurumum kenarında gezinmeye devam edeceğiz." "Ya ayrılırsak?" "O uçurumdan aşağıya düşeceğiz ve bu aşk bizim mezarımız olacak."

Tek bir gece iki yabancının hayatını birleştirdi. Gece karası gözlerin büyüsüne kapılmaktan ölesiye korkan masum ve kırılgan bir kadın... Zümrüt yeşili gözleri gördüğü ilk andan beri aklından silemeyen acımasız ve öfke dolu bir adam... Geçmiş onları bir gölge gibi takip ederken gelecek hangi oyunun icindeydi? Kazanan kim olacaktı? Kaybeden? Peki aşk bu hikâyenin neresindeydi? © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. İLK YAYIMLANMA TARİHİ: Kasım 2014

Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu. Annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti. Ona arkadaşlık etmek için yanında bir tek dedesi vardı, o da sevgi konusunda eli çok sıkı bir adamdı. O zor da olsa kendi kendini büyüttü; sonra pahalı ayakkabılı bir adamın ayak ucuna düştü. - @askilav

'' Neden geldin? '' Ses tonlarının bir ruhu var mıydı? Eğer varsa şuan benim ses tonumun ruhu alınmıştı. Donuk bakışlarında birkaç parıltı kol gezdi. Geçen o parıltıların her birini yakalayıp söndürmek, yok etmek istedim. '' Yoksa Türk filmlerindeki gibi pişman olup bana kendini af mı ettireceksin? '' Mavilerinde ki parıltılar büyüdü ve her biri uçuşup dudaklarının kenarında toplaştı. Dudaklarında eğreti duran gülümsemeye ek olarak kafasını olumsuz anlamda salladı. '' Unuttuğun bir şey var. O Türk filmlerinde ki adamlar kadınları seviyordu. '' Ve bu kelimesinden sonra indirdiğim zırhın önüne bir zırh daha indi. İşte o zaman doğru yolda olduğumu anladım. '' Haklısın, sen beni hiç sevmedin. '' *** İntikam için çıktığı yolda yaralı olarak dönecekti. Kendisine '' Aşık olmak yok '' diye tekrarladığı müddetçe daha fazla çekilmiş olacaktı o girdaba. Belkide olacakları önceden tahmin edebiliyordu, kim bilebilir? Onun aşkı, mutluluğu değil ÇÖKÜŞ'ü yaşatacaktı. Çöken, binalar değil aşkla yanıp tutuşan iki bedenin kor gibi yüreğiydi. Onlar bu göçüğün altından kalkabilecek mi yoksa can çekişe çekişe ezilecekler mi? Bunu hep beraber bekleyip görelim.