Kanser hastası olan babasının hatırı için onu ilk gördüğü andan beri aklından çıkaramayan Yavuz ile evlenen Ela, bu evliliğe ayak uydurabilecek midir? Uyarı: Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur! ______ "Şimdi de ben sinirliyim," dedim. Tek kaşı havalandı. Sinirli halim ona komik mi geliyordu da gülümsüyordu? Ellerini tezgaha yaslayıp üzerime biraz daha eğildi. "Ne olmuş sinirliysen?" Yine benim mi uydurmamdı yoksa beni daha da sinirlendirmeye mi çalışıyordu? Saçmalıyor olmalıydım. Hem amacı buysa başarılı olmuştu. Resmen benimle alay ediyordu. "Dalga mı geçiyorsun benimle? Gel dediğinde geleceğim, git dediğinde de gidecek miyim ben Yavuz?" Dişlerini alt dudağına geçirmişti. Etkileniyor muydu? Ciddi miydi bu adam? Benim yüzüm sinirden kıpkırmızı olmuşken o nasıl bu kadar sakindi?! Gözleri ıslatma ihtiyacı duyduğum için dilimle ıslattığım dudaklarımda takılı kalınca "Cevap versene!" dedim hırsla. Yeniden gözlerime baktı. Çok, çok yakındık. "Sinirlenince bu kadar ateşli bir hatun olduğunu bilmiyordum,"

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Son yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, ancak bir o kadar da memnundu. "Kadına kadın!" Keskin nişancının parmağı yavaşça tetiğe baskı yapmaya başladı. "Kıza kız, Anıl!" Beş saniye... "İşini bitir!" "Onun gözleri, özgürlük bulduğum gökyüzü değil, boğulacağım denizdi. Ama artık boğulmaktan korkmuyordum, çünkü ben de onun yanmaktan korktuğu ateşe dönüşmüştüm." Bu kitapta bahsedilen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür; her ayrıntısı, sadece kurgusal bir dünya oluşturma amacını taşımaktadır.

Yetişkin okurlar için uygundur! MAFYA __________________ Kılıç hiç bu kadar keskin olmamıştı... Lidya, kız kardeşiyle birlikte yaşayan genç bir öğretmendir. Bir akşam evine dönerken yolda gördüğü yaralı bir adama yardım eder. Fakat yardım ettiği adam kimdi? Yaralı adama yardım etmenin bedelini en ağır şekilde ödeyecek olan Lidya için tek bir çıkış kapısı vardı. O da Devrim Vuslat Kılıç'dı. Yardım ettiği yaralı adam... Kaçınılamayan duygular, beklenmeyen aşk, acı ölüm ve avını parçalamak isteyen çakal sürüsü... Kazananın yaşadığı ve kaybedenin öldüğü bir savaş... Lidya BULUT & Devrim Vuslat KILIÇ Başlama tarihi: 01.07.25 Kitap Şarkısı: Duman - Her Şeyi Yak Küfür ve argo bulunur. Rahatsız olanların okumaması önemle rica olunur :) □■□■□■ Tüm haklar şahsıma aittir. Kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır.

Tutsaklık daha önce hiç bu kadar çekici değildi, ölü bedenler içine sıkışan; ölmek ve ölmemek arasında kalan birer ceset gibi sağı solu prangalar olan bir kadın, hiçbir kadının cesaret edemeyeceği kadar cesur... Tutsaklığı, başlangıcı... Sonu ise Mezarcı olan... Aslan, namı diğer Mezarcı ve Ormanın Kral'ı olan güçlü bir adam, hayatını intikam üzerine kurup bütün arkasını topraklar altında bırakan, özgürlüğü ise amansız bir kadında olan. Ölümüne sevmenin değil, savaşırken sevmenin nasıl olduğunu her satırda yaşayacağınız; macera ve tutku dolu bir kitap... Başlama tarihi 28.11.2015

Ateş saçan gözleri bedenimi süzerken sinirle gözlerime kaldırdı bakışlarını . ' Ayağınıza kadar gelip seni istedik diye sakın istendiğini sanma . ' Gözlerim dolmaya başlarken korkakça nefes almaya başladım . ' Ömrünün sonuna kadar eziyet göreceğin bir adamdan ne aşk bekle ne de sevgi . Çünkü sen sırf abin ölmesin diye aldığım .. ' Duraksayıp sabır çekerken daha sinirle gözlerime döndü . ' Almak zorunda olduğum bir kızsın o kadar . '

Pusat Ali Şahoğlu, en yakın dostunun kız kardeşi Gökbeyaz Çakır'ı kurtarırken istemeden katil olur. Onun için hapse girer, dört sene yatar, elinden birçok fırsatı kaçırır, sözlüsü Suna tarafından terk edilir ve yaralı, ihanete uğramış bir adam olarak hapishaneden çıkar. O çıkarken, Virankaya'da anlı şanlı bir düğün başlamak üzeredir: kardeş bildiği, kardeşini kurtarırken katil olduğu Baran Çakır ile, eski sözlüsü Suna'nın düğünü. Virankaya artık bir savaş beklemektedir. Yörenin iki güçlü ailesini de kasıp kavuracak, tam ortasında da iki büyük beyi birbirine düşüren Suna'nın olduğu bir savaş... Fakat hiçbir şey beklendiği gibi olmaz. Sebebi Pusat Ali Şahoğlu'nun çıkar çıkmaz Suna'ya değil de, kimsenin beklemediği birine yönelmesidir. Gökbeyaz Çakır'a. İNTİKAM SÖZCÜĞÜNÜ FAZLASIYLA İÇERSE DE İNTİKAM OLAY ÖRGÜSÜNÜ İÇERMEZ :)

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Bir ateş yanarken o ateşe kendi ayaklarınızla yürüdüğünüzde kimi suçlayabilirsiniz? Ateşi mi? Onu yakanı mı? Kendinizi mi? Yoksa o ateşin sizi yakacak güce sahip oluşunu mu? Kimi suçlayacağımı bilmiyordum. Tek bildiğim yandığım bu ateşe kendi ayaklarımla yürüdüğümdü. Şimdi cayır cayır yanıyordum ama beni öldüren şey ateş olmayacaktı. Beni öldüren, yandığım bu ateşin karanlığıydı. Siyahtı o. Siyah bir ateşti. Yanıyordu, yakıyordu ama aydınlatmıyordu. Zifiri karanlıkta yanıyordum. Her şey için çok geçti. Bu adam benim sonumdu ve ben, beni yakan bu siyah ateşe çoktan teslim olmuştum. 🌙 "Korkuyor musun?" diye sordu sesini yumuşatarak. "Evet," dedim düşünmeden. "Evet, çok korkuyorum." "Gözlerini kapatırsan korkarsın," dedi omzuma astığı ceketi sıkıca tutup kollarını bana sardığında. İrkildim ama korkmadım. Aksine bu yabancının dokunuşu bana kendimi güvende hissettirmişti. Bu his ise beni afallatmıştı. "Gözlerini kapattığın sürece her zaman karanlıkta olduğunu düşüneceksin. Her şeyi siyah göreceksin. Gürültüyle yanan, etrafı aydınlatan bir ateşi bile." Dudaklarımı ıslatıp söylediklerini düşündüm. "Burada bir ateş yok. Burası karanlık. Baksana, tavandan sızan ay ışığı dışında etrafı aydınlatan hiçbir şey yok!" "Sen varsın," dedi nefesi boynuma dökülürken. "Sen aydınlatıyorsun." KİTAPTAKİ KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLARLA ALAKASI YOKTUR. YETİŞKİN OKURLAR İÇİN UYGUNDUR.

Güneş, ailesi köyü yöneten aile tarafından öldürüldükten sonra, aynı köyde olan amcası ve yengesiyle yaşamaya başlayan genç bir kızdır. Ailesinin ardından hesap bile soramaz, çünkü karşısındaki aile tüm köye hükmeden Kirman ailesidir. Güneş, içindeki acıyla yaşama tutunmaya çalışırken bir yandan da her geçen gün git gide büyüyen içindeki Bulut'un aşkıyla yaşar. Bulut, onun aynı evde yaşadığı kuzenidir. Güneş, ufaklıktan beri içinde olan bu aşkın karşılıksız olduğunu düşünse de Bulut'un kalbinde olan büyük aşktan habersizdir. Güneş açar, Bulut gökyüzüne dağılır ve tam huzurlu bir yaşam sürecekken, kıyamet kopar. O kıyamet, Güneş'in ailesini öldüren Acar'ın kıyametidir. Güneş'e aşık olmuştur. 17.01.2023 Salı 20:51