Takıntı !Eşcinsel bir kurgudur homofobikler ve köpekler giremez!

Parmağı maskemden çekiti. Nefes almaya fırsat bulamadan, elini ensemin arkasına, o hassas noktaya koydu. Onun dokunuşu... midemi tersine çeviriyor. Ama bu bulantı değil. Bu... Nikolai, etrafımızda turuncu ve bordo titreşimlerle yankılanan kahkahalarla gülüyor. "İşte buradasın," diyor, sesi karanlık ve memnun. "Seni her yerde arıyordum, seksen dokuz." ( God Of Fury-Rina Kent'in kitapıdır ve bu kitap çeviridir. Serinin beşinci kitabıdır.)

❝Yekta, eşşiz benzersiz demekmiş.❞ -bxb!

İsimsiz bir ihbar üzerine cinayet soruşturmasına gönderilen FBI Ajanı Han, haritada yeri dahi olmayan bir köyün yollarına düşmüştür ancak bu köy, sıradan bir köy değildir. Ağır bir kış mevsiminden geçen bu ıssız yer söylenenlere göre lanetliydi. Köye gelenin kayıplara karıştığı gibi köyden çıkanın da kayıplara karıştığı söylenirdi. Özellikle de köyün muhtarı onu bu konuda uyarmış, çok geç olmadan köyden gitmesi için ricada bulunmuştu fakat Han, verilen ikinci şansını boşa harcayıp cinayeti çözmeden geri dönerse mesleğinden olacağını da biliyordu.

"SENİ YAŞATIR MIYIZ LAN?! YALANCI, İFTİRACI PİSLİK!" Toprak, oturduğu duvarın kenarında titreyen bedenini daha da küçülttü.Dışarıdaki sesler, camlara vuran taşların şangırtısıyla uyumlu, acımasız bir senfoni oluşturuyordu. "Korkut abim hapishaneden çıkıyor! CANINA OKUYACAĞIZ." Toprak'ın kulaklarını kapatan elleri, yavaşça aşağıya indi. Kolları, iki yanında cansız bir ağırlık gibi sarktı. Başını kaldırdı ve çatlak tavana baktı. Gözlerindeki donuk ifade, şimdi anlık bir dehşetle yer değiştirmişti. Korkut üç sene sonra çıkıyordu hapisten....

bavul bavul terk edilişin yanına zorla sıkıştırılmış, yırtık pırtık bir poşet kavuşma hikâyesiydi benim kendime varışım

Bir kovalamacanın içinde hislerim. Hissettiklerim yeni, tattığım bu duygunun tadını hiçbir zevk vermiyor... +18 içerik √ Düzyazı √ Enemies to Lovers √ Angst değil √

"Bir gün birbirimize o namluyu tekrar doğrultacağız. Ancak o zamana kadar ben bacaklarının, sen ise kollarımın arasında soluklanırken Anka misali ölüp ölüp dirileceğiz Mariposa."

Ortada bir oyun tahtası, tahtanın üstünde taşlar... Taşlar bizim elimizde fakat piyonlar biziz. Duvarlarını, sınırlarını ve Şah-ı korumaya çalışan bir kadın Aren... Kendinden ödün vermeden Şah-ı Mat yapmaya, sınırları geçmeye çalışan bir Vezir bir kadın Umay... Her hamle bir savaştı, her bakış meydan bir okumaydı... Ve son bir hamle vardı... Bir hamle, iki kadın... Şah mı kazanıyor? Vezir Şah Mat mı yapıyor?

Her şey bütün gün olduğu gibi rüyadaymışım hissi veriyordu. Rüyamın bir parçası olan bu adam şimdi gidecek ve bir daha onu göremeyecektim sanki. Uyanacağım ve elime kalemimi alıp resim çizmeye koyulacağım.. Gökhan önce bakışlarını çekti üstümden sonra arkasını döndü. O asansöre yürürken kapı eşiğinden ona seslendim. "Komiser." Yürümeyi bırakıp bana baktı. Bu an bir filmin sonuna benziyordu. Birbirini her şeyiyle tanıyan iki insan vedalaşıyor ya da iki yabancı daha sonra karşılaşmak adına sessizce söz veriyordu. Biz hangi hikayeydik bilemezdim. "Yine görüşür müyüz?" Dakikalar birbirini kovaladı. Gökhan tebessüm etti. "Umarım, özgür kuş.."