"ආදරෙයි..." මේක මං publish කරන පලවෙනි පොත...මේ වගේ තවත් කතා තියෙනවද කියලා නම් දන්නෙ නෑ...🥲

අවුරුදු ගානකින් මූණට මුණගැහිලා නැති ඒත් අපේ පන්තියේ නාමලේඛනයේ නම තියෙන ඒ වුණත් නැටුම් කාමරේට වෙලා ඉන්න බණ්ඩාරනායක එහෙම නැත්තන් වින්ඩි එහෙම නැත්තන් නේවින්දි ඒවත් නැත්තන් එයා කවදාවත් පාවිච්චි නොකරන රුරී කියන්නේ ඒ 'සමහර මිනිසෙක්' වෙන්නෝනේ..මොකද පොඩි කාලයක ඉදලා මට එයා ළඟදි අමුත්තක් දැනෙනවා... පරිස්සම් කරගන්න ඕනේ ඒ මගේ දෙයක් වගේ හැඟීමක් දෝ මන්දා... ඒත් මමත් කෙල්ලෙක් දෙයියනේ .. මටත් බය හිතෙනවා..

" මට ආදරේ කරන්න ඉගැන්නුවෙ ඔයා... ඉතින් මට කොහොමටවත් ඔයාව නැති කරගන්න ඕන නැහැ කාවින්ද්‍යා...!! " AYU ✍️...

විටෙක ප්‍රේමය නම් ජීවිතයම වේ නමුත් යතාර්තය ඇස් කෙවෙනි අගට කදුළු එකතුවන සත්‍යය වටහාදෙන කල ප්‍රේමය ජීවිතයම කරගැත්තැවුන්ගේ ශෝකාන්තය ඔවුන්ගේ ආත්මයම විනාශ කර දමයි නමුත් ප්‍රේමය සැමදාමත් සැමකල්හිම කොහේ හෝ හදවතක ලැගුම්ගන අවස්ථාව එනතෙක් බලාසිටිනු ඇත. " මේ නිල්වලාවේ ඉවුරු යා කරන පාලම අපේ ජිවීත වල පලමු මතක සංදිස්ථානය....පාලම උඩට වෙලා පැයකට වඩා ඉන්න ඇති... අදුර වැටීගන ඒ අහසේ තරු එක දෙක මතුවෙන්න අරගන.....මටත් තිබුන එක බලාපොරොත්තුවක් ඇතිවුනේ මෙතනදි ඒ වගේම අද ඒ බලාපොරොත්තුව අළු වෙලා පාවෙලා ගියෙත් මෙතනදි......ඉතිම් මම යෝධ ජල කදක් එක්ක අපේ මතකයන් හංගගන ගලා බහින නිල්වලාවට_ආදරෙයි... ණයගැතියි...... - රුසී " Completed 💛