සද මිතුරී...මගේ...🤍

පපුව හිර වෙද්දී වේදනාවක් දැනුනත්..... එලියට එන්නේ ලේ තැවරුණු රෝස පාට සකුරා පෙති වෙද්දී..... ඉතින් වේදනා වුනත්...... මන් කොහොමද දෙවියනේ හිනා නොවී අඩන්නේ..... ඒ මන් ආසම මල නේ.....

මට පාලුයි මගේ පොඩ්ඩෝ නැතුව, මට තනි මේ ගෙදර ඉන්න, ආයේ කවද්ද අපිට එකට ඉන්න පුළුවන් වෙන්නේ? තනිකම දැනෙන්නේ තනියම ඉද්දීද? ඒක එහෙනම් මට දැන් තනි.....

සතුට සිදී ගිය, නිදහස පලා ගිය, ඝාතනය කළ සිහින වලට පණ දෙන්නට අර අදින, සාමයේ පිපාසාවෙන් පීඩිත වූ සමාජයක ප්රේමයේ දිය බිදක පහස සොයමින් අවිනිශ්චිතතාවයේ හා මරණ බියේ ආධිපත්යයට යටත්ව ඔහේ උඩ බලාගෙන සිටින්නට සිදුවන කාලයක් අපටත් උදා වූයේ කාටත් නොදැනී නමුත් ඉතාමත් වේගයෙනි. ((හුදෙක් ප්රබන්ධයක් ම පමණි))