'Güçlünün daha güçlü olduğu, fakirin daha fakir olduğu çağdan sesleniyorum. Hoşunuza gitmedi mi? O zaman televizyonu açın. Bakın, orada her şey günlük güneşlik.' 80 kuşağından sıradan bir genç... Öykü Tan... Üniversiteden sonra ışıltılı bir yaşam hayal ederken; özel iş yerlerinden kapı dışarı edilmek, her atama döneminde boşu boşuna beklemek gibi rutin bir hayatı vardır. Evrene verdiği mesajlar bir sabah geri döner ve tüm hayatı değişir. Yetişkin kafasında lise sıralarına dönmüş bir ergen olarak farklı bir paralel evrende yeni nesile adapte olmaya çalışır. 'Biliyor musunuz, o günlere geri dönmek isterdim. Toplumsal ayrışmanın bu boyutlarda olmadığı döneme... Canlı bombaların, savaşların, karışıklıkların bu kadar yaygın olmadığı döneme... Tecavüzün bu kadar meşrulaşmadığı döneme... Ve kesinlikle müziğin daha iyi olduğu döneme!' Ruhumu satsam geçinebilir miydim acaba?

Şapkadan tavşan bile çıkaramayan cadıların oluşturduğu bir meclis ne kadar sağlam ve de güçlü olabilirdi ki ? Tabiki de gülünçlüğü kadar sağlam ve güçlü olabilirdi. Gece yıldız desenli eteğinin altına Dünya'yı almışken Mary'nin eşliğinde tüm meclis denizin içine girmeye çalışan Dolunay'a doğru yürüyordu.Başlarına taktıkları sivri şapkaları suyun yüzeyinde kalana dek ilerleyen kızların hepsi ayrı diyarların yüceleri oluyorlardı.Fakat Dünya diye nitelendirdiğimiz diyarın yücesi kim olacak ? Bir tilki kadar sinsi olan Jessica mı ? Bir melek kadar iyimser olan Stevie mi ? Bir yılan kadar suskun olan Hannah mı ? İçten pazarlıklı olan Nikki mi ? Güzelliğinden başka bir şeye önem vermeyen Kelly mi ? Yoksa felaket mıknatısı olan çekingen kızımız Elsa mı ? Cadılar hiç bu kadar beceriksiz ve tehlikeli olmamıştı. Aşk-İhanet-Bir Tutam Büyü... (Akademi Serisi İlk Kitap) Tüm Hakları Saklıdır. ©

"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Seni geçen gün beyaz gelinliğin içinde gördüm ya hani, dedim ki kendi kendime; '' Oğlum işte evleneceğin kadın karşında. Tut elinden kırma kalbini, yürü onunla aynı yolda...'' '' Buse benim şehrim İstanbul'du. Şehrimin içinde sen vardın, benim içinde sen. Şimdi İstanbul'umu bir kez daha terk etmeden soruyorum sana. Benimle bir hayat kurar mısın? Biraz önce şahit olarak attığımız o imzaları, bir de '' EVET '' dediğimiz için atar mıyız? '' Benimle Evlenir Misin?

BASTIRILDI. 2 KASIMDA RAFLARDA OLACAK. BURDAN KALDIRILDI. Her şey dayısının gelip onu almasıyla başlıyor. İzmir'den Antalya'ya taşınıyor ve dayısının sahibi olduğu erkek lisesinde okumaya başlıyor. Dostluğu, kardeşliği ve sevgiyi burada öğreniyor. Peki ya.. AŞK? Mizah, gençlik ve romantik bir kurgu. İYİ OKUMALAR :) ♚ KÜFÜR İÇERİR ♚

yakında RAFLARDA. PAPİLLON YAYIN. ZOR KADINLAR SERİSİ-1 ÜÇ KİTABIN KURGUSUNUN BİRBİRİ İLE İLGİSİ YOKTUR. KARAKTER VE KURGULAR FARKLIDIR. Çınar Çelebi düşündü ;"O bir bahar dalıydı. Gözlerinin yeşili ağaçları kıskandırırdı. O bir bahar dalı. Isıtırken, hasta ederdi. Gencecik, tazecik. Su gibi. Duru, sakin. O bir bahar dalı. Bir ömrün kışında; hiçbir yaz tadamayacağınız tadı vardı pembe dudaklarında. Yeşil gözleri severken, bakır rengi saçları saldırırdı. O bir bahar dalı. Akasya kokan, camdan bir bebek." Mavi Eker düşündü; "Adıyla müsemma. Çınar gibi sağlam. Net. Kesin. Güvenilir. Sığınacak liman. Geniş omuzlarında yılların yorgunluğu ve tecrübesi. Ben ise o omuzların gölgesinde nefesimi verebilirdim." Amerika'dan, İstanbul'a sürgün edilen bir mafya babasının kızı. On sekiz yılına büyük acılar sığdırmış. İstanbul'da yalnızlığıyla baş başa başarılı bir iş adamı. Otuz iki yılını boşa geçirmiş. Çınar, Bir ömrün kışında hiçbir yaz tadamayacağım acıların tadını aldım dudaklarından. Gün be gün zehir içtiğini bilmeyen küçük bir çocuktum ben. Senin benim ulaşamayacağım bir yerde olmanı ne çok isterdim…Ben bir hata ettim, kimse bana dur demedi. Bunun cezasını sensizlikle ödeyecek olmak acı veriyor. Ama dönüp bakıyorum da; sen beni sevmekten çok hırpaladın. Önünde ki sehpanın üzerinde duran kurumuş akasyalardan farkım var mıydı? Sen onları dalından kopardın, bana getirdin ve bırakıp gittin. Onlarda kurudu ve döküldü.Sana içimde büyüttüğüm bağlardan, bahçelerden kalan tek şey o kuru akasyalar. Biliyor musun? Sen kırdığın her dalla kendine bir sığınak yaptığını düşünürken; ben gün be gün eksildim. Kader onları bir araya getirmekle hata mı etti dersiniz? Tüm hakları saklıdır. Hiçbir bölümü kopyalanıp kullanılamaz.

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.