Irithell_lovell's Reading List
5 stories
𝑬𝒍𝒆𝒎𝒆𝒏𝒕𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏 𝑮𝒐̈𝒛𝒚𝒂𝒔̧ı by Irithell_lovell
Irithell_lovell
  • WpView
    Reads 142
  • WpVote
    Votes 54
  • WpPart
    Parts 12
𝑴𝒆𝒓𝒉𝒂𝒃𝒂𝒍𝒂𝒓! 𝑩𝒖 𝒃𝒆𝒏𝒊𝒎 𝒊𝒍𝒌 𝒌𝒊𝒕𝒂𝒃ı𝒎. 𝑩𝒂𝒛ı 𝒅𝒆𝒕𝒂𝒚𝒍𝒂𝒓𝒅𝒂 𝒚𝒂𝒏𝒍ı𝒔̧𝒍ı𝒌 𝒐𝒍𝒖𝒓𝒔𝒂 𝒐̈𝒛𝒖̈𝒓 𝒅𝒊𝒍𝒆𝒓𝒊𝒎. 𝑲𝒊𝒕𝒂𝒃𝒅𝒂 𝑭𝒍𝒐𝒓𝒂 𝒊𝒔𝒎𝒊𝒏𝒅𝒆 𝒃𝒊𝒓 𝒌ı𝒛ı𝒏 𝒚𝒂𝒔̧𝒂𝒅ı𝒈ı 𝒛𝒐𝒓𝒍𝒖𝒌𝒍𝒂𝒓𝒅𝒂𝒏 𝒌𝒐𝒏𝒖𝒔̧𝒖𝒍𝒖𝒚𝒐.𝑲𝒊𝒛 𝒔𝒂𝒉𝒕𝒆 𝒌𝒊𝒎𝒍𝒊𝒌𝒍𝒆 𝒃𝒊𝒓 𝒐𝒌𝒖𝒍𝒂 𝒈𝒊𝒅𝒊𝒚𝒐.... 𝑩𝒃𝒃𝒃! 𝑰̇𝒚𝒊 𝒐𝒌𝒖𝒎𝒂𝒍𝒂𝒓! 💚🤍💚
BEYAZ LEKE by asliaarslan
asliaarslan
  • WpView
    Reads 37,971,862
  • WpVote
    Votes 2,065,834
  • WpPart
    Parts 39
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
Maral_Atmc6
  • WpView
    Reads 17,233,452
  • WpVote
    Votes 691,413
  • WpPart
    Parts 56
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
Karantina Serisi by beyzaalkoc
beyzaalkoc
  • WpView
    Reads 113,723,650
  • WpVote
    Votes 4,584,944
  • WpPart
    Parts 181
''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."
YERE YAKIN YILDIZLARA UZAK. |RAFLARDA| by matmazelhayalleri
matmazelhayalleri
  • WpView
    Reads 4,124,269
  • WpVote
    Votes 123,105
  • WpPart
    Parts 26
Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?