İki abinin ölümüyle derinleşen kan davası, iki gencin evliliğiyle son bulmak zorundaydı. Onlar için bu bir sevda değil, mecburiyeti. Ama her mecburiyet, içinde yeni bir yol saklıdır. Bu hikâye; intikamla sevdanın, töreyle özgürlüğün, acıyla umudun kesiştiği bir yolculuktur.

Klasik bir abi kitabı bence bana da bir şans vermelisiniz teşekkür ederim:))

"Yer ve gök yer değiştirse..." "Sus lütfen," diye konuştum ellerimle onun kollarına tutunarak. Azer, sağ eliyle nazikçe çenemi tuttu ve hafifçe kafamı kaldırarak gözlerine bakmamı sağladı. "Yine de vazgeçmem senden," dedi yer yüzündeki tek gerçek buymuşcasına. "Öyle bir ihtimal yok." ••• •Yetişkin okurlar içindir. •Kitabın konusu ve kurgusu tamamen şahsıma aittir. Herhangi bir (ç)alıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

🔞❗[Bu kitap yetişkinlere yönelik (+18) unsurlar ve betimlemeler içerir.] . Nefesini ensemde hissettim. Ellerinin karnıma doğru gittiğini hissettiğimde gözlerim kapanacak gibi oldu. Kendimi son anda durdurdum. Etraftaki insanları umursamadan beni kendine bastırdı. Varlığını benimsemişken tek bir hareketle beni itip kendinden uzaklaştırdı, etrafımda döndürdü ve tekrar kendine çekti. Uzun boyuna karşı kafamı kaldırdım. Karanlık gözleri ruhuma işliyordu. "Sen..." gözlerinin bir anlık, sadece bir anlık dudaklarıma kaydığına yemin edebilirim. "Sen benimle dans edebileceğini mi sandın avukat?" Onun vücudunun üzerimde bıraktığı etki nefesimi hızlandırırken güçlükle yutkundum. Beni tutmasa düşecek gibiydim. Kulağıma eğilip dudaklarını bilerek sürttü ve bu hareketi bacaklarımdan tüm gücü kesti. "Bunca zamandır fark etmediğin o gölgenin rüzgarı, şu an bacaklarını titretiyor..." . . . [BİR MAFYA VE ONUN KARŞI MÜVEKKİLİNİN DAVASINI YÖNETEN AVUKAT] . . Genç avukat, yakışıklı ve tehlikeli mafyanın gittiği mekanlara giderek onun suçlarıyla ilgili delil toplamaya çalışır. Bunu fark eden mafya bir davette ansızın avukatın karşısına çıkar... . . . UYARI: İlerleyen bölümlerde yoğunlukla +18 sahneler yer alacaktır. Rahatsız olacaklar lütfen okumasın.

gerçek ailesini bulan genç kızın yaşadığı zorlukları anlatır. Reklam içerikli yorumlar silinmektedir ve yasaktır!

" Seni hamile bırakana kadar becermemi ister misin ?" Boynuma eğdiği başı ile kulak mememi sertçe öptü. Mırıltısı kulak mememden bacak arama kadar uzanan bir sızıya sebep oldu. Ah... yapardı. 🎈📍 Sarhoş olduğu bir gece azılı bir mafya adamının kucağına düşen Kumru geceyi onun koynunda geçirir. Birbirine sarılan bedenleri adama daha önce hiçbir yerde bulamadığı bir sıcaklık bahşeder. Ama kaçmak... imkansız. 🎈📍 Derinlerde fısıldanan bir şarkı Uzak bir şehrin yalan efsanesi Ucu bucağı belirsiz mavi deniz Aşk riyakarla kaplı bir dehliz ___ 27.01.2025 # Sevgi 1

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

"Sen bana şifa olmak istiyorsun, Yaralarımı Sar'mak istiyorsun," dedi ellerini yanaklarıma koyarken. "Ama sen acılarıma merhem oldukça yaralarım hiç kapanmıyor, aksine daha da alevleniyor Alev." Alnını alnıma yasladı. "En derin acıların bile yarası kabuk bağlarmış, Alev." Gözlerim kapandı. "Ama benim ki Yara desen yara değil, kabuk desen de yara olmadıktan sonra kabuğun ne haddi olur! Sen bana yar olduktan sonra, yaralarım yara olmaktan çıkıyor be Alev... Dudaklarım acı bir tebessümle kıvrıldı. "Ben o karanlığı yaşarken, bir tek seninle aydınlandım Sancak, bir tek seninle aydınlanmıştım. Ama şimdi... beni yine o karanlıkta boğma Sancak, beni yine o karanlıkta yalnız, sensiz bırakma..."