Esir düşen Üsteğmen Deniz Özal. Kurtarıldıktan sonra tüm hayatı büyük bir değişim olur. Yeni bir duygu olan aşk ile tanışır. Bu sırada geçmişin tüm gerçekliği bir bir önüne gelir. Geçmişten kurtulmak için ya ateş olup yakacaktı yada kül olup kavrulacaktı.

Gerçek ailem x Asker kurgusu önceki kurgumu hiç beğenemedim. Durdurdum, umarım buna devam edebilirim hevesle yazacağım ilk kitabım umarım beğenirsiniz, hatalarım illaki olacaktır şimdiden özür dilerim. Kitap bxb'dir arkadaşlar.

Kesilen daldan yeşerir yeni çiçekler, umudu kalbinize çiçek gibi iliştirin diye... 🌿🌸

Yeraltının karanlık sokaklarında, güç ve ihanetin gölgesinde iki ruh çatışıyor. Aşk, kan ve intikamla yazılmış bir savaş. Yeraltının en güçlü adamı, en büyük düşmanının kızına dört yıldır takıntılıydı. Sahra Karakum... naif görünen ama içinde yırtıcı bir kadın saklayan gizem. İskender Polat'ın istediğini almaktan vazgeçmeye niyeti yoktu. Bu evlilik bir seçim değil... Ya aşkın ya da savaşın başlangıcıydı.

Rosanna Camborne, bir kitap yazarıdır ve aklındaki karakterleri kelimelere dökmeyi planladığı sırada işler bambaşka gelişir. İlkel bir zamana ve hayal gücündeki canlıların bile ötesinde bir dünyaya geldiğinde yazmayı planladığı kötü karakter artık tam da karşısındadır; Blake Nightingale. Rosanna tüm zorlukları aşıp, tekrar kendi dünyasına dönmeye çalışırken farkında olmadan kurgusunun baş karakteri çoktan olmuştur. "Soğuk beni sarıp varlığımı sonsuza kadar işkence etmek için dondururken aklımda tek bir şey vardı... Şeytan'ın cehennem ateşinde yaktığı koca bir yalandı."

❝İşte o an kalbim beklenmedik bir hamle gerçekleştirdi ve onu unutmaya başladım. ❞ ❦ Nekrokinezi gücüne sahip olan Vesta Karam, lisenin ilk yılında gördüğü Giray Ersungur'a aşıktır. Fakat Giray bu aşkına hiçbir zaman karşılık vermez. Giray'ı unutmak isteyen Vesta, yeni bir başlangıç yapmaya karar vererek sınıf değiştirir. Ancak yeni sınıfındaki sessiz çocuğun da ona aşık olduğundan habersizdir. Kavas Kazgan Koralev. Okulun sessiz ama bir o kadar da gizemli öğrencisi.

Umarım beğenirsinizzz --- "Bir çocukluk vedası... On iki yıl sessizlik... Ve beklenmedik bir karşılaşma." Gümüş. Bir zamanlar sokakta koşturup aynı salıncağa bindiği çocuğun adını yıllarca içinden fısıldadı. Sonra büyüdü. Doktor oldu. Baran. Bir komutan şimdi. Gümüş'tü o. Sessizliğinin ortasında duran, çocukluk arkadaşı, ilk yarası. Yıllar sonra bir odada karşılaştılar. Ne bir hazırlık vardı, ne plan. Sadece birbirlerini gören iki çift göz... ve durmak bilmeyen kalp atışları. Bu bir aşk hikâyesi değil sadece. Bu, çocukluğun sessiz çığlığı, zamanın unutturamadığı bir bağ, yıllarca saklanan bir bakışın hikayesi. Peki şimdi ne olacak? Yarım kalanlar tamamlanır mı, yoksa yeniden mi eksilir insan? Cevabı birlikte aramaya var mısınız? Baran ve Gümüş'ün hikâyesine hoş geldinizzz

Mavi Atabey... Güçlü, gözü kara ve inatçı. Abisinin kanı yerdeyken kimseye merhamet etmeyen, sevdiği adamı bile ardında bırakmaktan çekinmeyen bir kadın. "-Merhamet eden de edilen de ihanet edendir." O, sadece intikam almaya yemin etmedi. Aynı zamanda bir askerdi. Mesleğini, yeminini, timini kalbine mühürlemişti. Ama hayat her zaman bir seçim yaptırır. Mavi de bir gün o seçimi yaptı: Görevinden, aşkından ve hatta kendinden vazgeçerek. "-Herkes haklı olabilir. Ama kimse aynı anda masum kalamaz." Ve Kıraç... Soğukkanlı bir tim komutanı. Liderliği kanında taşıyan, asla yenilmeyen biri. Onun savaşı sadece dışarıdaki düşmanla değil, içindeki yarayla da. Çünkü en çok güvendiği kadın, bir gün onu sırtından vurdu. Mavi'nin yokluğu, en sessiz düşman gibi çöktü üzerine. "-Ben onun için gittim, Kıraç." "-Ama ben bizim için kaldım, Mavi." Şimdi onlar aynı toprakta, ama iki farklı taraftalar. Her mermi, geçmişlerini biraz daha kanatırken... Her karşılaşma, birbirlerine duydukları nefretin ardında hâlâ bir kıvılcımın yandığını hatırlatıyor. "-Ben Esrigün. Ölümün gölgesi değil, ta kendisiyim." Ama bu hikâyede sadece aşk ya da intikam yok. Örgütler, sırlar, ihanete karışmış yeminler ve uğruna can verilecek bir vatan var. Esrigün, sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, aşkın da intikamın da savaş meydanında sınandığı bir hesaplaşma. ‼️Tüm haklar yazara aittir kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır!!‼️

Bir varmış, bir yokmuş... Bal Kız'ın kalbi, Tanıdık yabancı ellerde, Ufalanarak yok olmuş. Karadeniz burası. Girdin mi çıkamazsın. Seninle gelir, peşini bırakmaz. Burada bir aşk yaşayacaksan, dalgalara katlanacaksın. Çünkü Karadeniz, buradaki her sevdayı, hırçın denizinin dalgaları ile imtihan eder. Ve kimi sevda bu dalgaların arasında nefesini tutmayı öğrenip, hayata tutunurken; kimi sevda, o dalgaların arasında yok olup gider. ________ Yayın tarihi: 15.03.2025 Kapak: Veramind

"Ne dediğinin farkında mısın sen?" dedi tüyler ürperten sesiyle. "Ne demek seviyorum?" Beklenmedik tepkisi cesaretimi zedelerken şaşkınlığına vererek direncimi yitirmeden sözlerimi yineledim. "Duydun işte" dedim güç bela yutkunurken. "Seni seviyo-" "Kes saçmalamayı" diye gür sesiyle bağırmasıyla yerimde sıçrayıp dudaklarımı birbirine bastırarak bir adım geri gittim. Alt dudağım ağlayacağımın sinyalini verircesine titrerken bedenime inat güçlü duruşumdan taviz vermedim. "Benim için kolay mı sanıyorsun?" dedim benden bağımsız titreyen sesimle. "Bana asla o gözle bakmayacağını bilmeme rağmen her yeni güne bugün beni fark edeceksin umuduna tutunarak uyandım ben." "Yıllarca kardeşim dedim ben sana. Şimdi karşılık mı bekliyorsun?" Sesi öyle ürkütücü çıkıyordu ki bağırsa bu kadar etki etmezdi. Başını iki yana salladı. "Asla karşılık alamayacaksın duydun mu beni? İçinde yaşa bitir bunu." Kalbime kor ateşler düşerken görüş açım puslandı. "Üç günlük heves değil benim duygularım" dedim hayretle. "Nasıl bitirmemi beklersin? "Bana ne lan duygularından, bana mı sordun aşık olurken?" Onu ilk defa bu denli sinirden çıldırdığını görmek ruhuma ızdırap dolu acılar yüklüyordu. "Aşık olacağım kişiyi seçseydim sence seni mı seçerdim?" Sözlerimi umursamadan "bu konuşma aramızda hiç geçmedi Aysima" dedi her bir kelimeye zihnime kodlarcasına vurgu yaparak. "Anladın mı beni? Ne sen bunları söyledin ne ben duydum." Kalbim acıyla sıkışırken hemen öylece kestirip atmasına izin veremezdim. "Ama Alparslan ye-" "Alparslan deme lan bana!" Yeri göğü inleten sesiyle kirpiklerimde asılı kalan yaşlar yanaklarıma süzüldü. Kalbimi daha ne kadar ufalayabilir diye düşünürken öldürücü darbeyi en sona saklamıştı. "İki cihan bir araya gelse yine olmam seninle."