ටිකක් වෙනස් කතාවක් .sri lankan culture එක ඇතුලේ තමයි මේ කතාව යන්නේ .කියවලම බලන්න .😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉😉🐾

ප්‍රේමයට නම් නිර්වචන කොතෙක්ද ?? <3 ඔහුගේ වචනයෙන් " ප්‍රේමය යනු පරිත්‍යාගයයි.. " 🍃 සඳ එලිය අයිති ලොවටයි සඳ අයිති අහසටයි පිණි කඳුළු බිංදු විතරක් මේ බිමට වැටෙනු ඇයි මට උරුම එපමණයි..🌑🌕° ඉස්සර මගෙ අහස පුංචි පුංචි තරුවලින්.. ලස්සන වෙලා තිබුණ... ගණන් කරන්න බැරි තරම් තරු ගොඩක්.. ඒත් ඒ අහස නොතේරෙන අමුතු හිස් කමක් තිබුණ... උඹේ ඔය දිලිහෙන ඇස්වල අතරමංවුණු දවසෙයි මම දැක්කෙ.. ඒ තරු මැද දිලිහි දිලිහි.. අහසෙ එළිය කරපු සඳක්.. එදා ඉදන් අදට වෙනතුරුත් මං පිස්සුවෙන් වගේ ආදරේ කරා ඒ හඳට.. එදත් අදත් හෙටත් හැමදාටමත් මගෙ අහසෙ සඳ උඹ විතරමයි ආකාශ්..

අතින් අත අල්ලාගත් පසු පිටුපසින් ආවලු වැහි හුලග අතහරින්නට හිතුවත් නුඹේ නමට ලියවුනු මගේ හිත කෙතරම් අමතක කරත් හිත ඉල්ලුවෙම ඔය දෑස

--- Ranvir never believed in love. To him, love was just a game-one where people came for money, for looks, for what they could gain. But Tharun... Tharun was different. He didn't come with expectations. He came with a heart full of hope. And maybe, just maybe, for the first time, Ranvir felt something he couldn't ignore. A warmth he didn't want to lose. But Tharun's love was something Ranvir wasn't sure he deserved. Now, both of them are tangled in their mothers' wishes. Is it love they're meant to find? Or something else entirely? ---

ආදරය, මිය ගිය එහෙත් පණ ගැහෙන හදවතක වුණත් ඇති වෙන්න පුලුවන්!!

දෛවය නම් වූ කරුමයට වෛර කරන මැරුනු පපුවක අයිතිකාරයෙක් , මැරුණු පපුවකට නැවත ගැහෙන්නට පණ දෙන දේව දූතයෙක් , මේ ඔබේ නොවූ ඔවුන්ගේ කතාව ඔබේ කරවන්නට දරන වෑයමයි ❤️💚🐰🦁 Start - 22/04/05 End - 22/06/28 💜️✨️

පැතූ කතාවේ නිමක් දකින්නට උපන් භවේ පින මදි හින්දා බලා හිඳිමි මතු භවයක හෝ පසුවදන ලියන්නට එතැයි කියා..🥀

උබගේ පණ කෙන්ද රැක ගනින් මයෙ වස්තුවේ .. මට මගෙ මිනිහා ඕනේ .. මගේ ළමයින්ට අප්පෙක් ඕනේ යකෝ !!