Kasabaya sessizlik çökmüştü Zifrikaranlıkta kimsecikler yoktu çünkü herkes yatıyordu. Kasabanı ortasında yanan bir gece lambasınının altındaki banka oturdu, eski olan üzerindeki çizikler , çakı ile kazınmış isimler , kalpler vardı. Açık kahve rengi ince tahtalardan yapılmış bir banktı. Zar zor nefes alıyordu . Başını gökyüzüne kaldırıp yıldızları seyretti. Yıldızlar o kadar çoktuki şehirde bir tane bile bulmak zordu. Sarhoş gibiydi ama olmamıştı Çünkü biraz önce birini öldürmüştü. Midesi aşırı derece bulanıyordu. Filmdeki gibi kolay değildi. Kendini kontrol edememişti. Bacağından hala kan akıyordu, cam parçası canını çok acıtıyordu , ama vicdan acısı onu yakıp kül ediyordu . Kendini zorladı ve sonunda ayağa kalka bilmişti. Artık kendine gelmişti, artık o da bu kirli işlere girmişti , artık o da bir KATİLDİ...