Demir Karadağ, Hades lakabıyla anılan yalnızlığını ceza olarak gören ve kendini lanetli olduğuna inandıran zevke saplantılı bir adamdır. Değer verdiği ve sevdiği tek şey ise gözbebeği olan İnferno'dur. Dante'nin cehenneminden yola çıkarak tasarlanmış şirket binası görümüne sahip son derece gizli bir haz kulübü olan İnferno, dokuz çemberden oluşmaktadır ve her çemberin kendine has bir teması vardır. Kendine yarattığı oyun parkında günlerini geçiren Demir Karadağ'ın hayatı bir gece yarısı cehennemine adım atan kadın ile değişir. Kardeşini bulmak amacıyla İnferno'ya giden Helen Saral, ünlü bir yazar ve cinsel terapisttir. Tek dileği kardeşini bulmaktır fakat bunun için geldiği kulüpte onunla ilgili hiç beklenmedik gerçeklerle yüzleşir. Kirli sırların ve tehlikenin içine düşen Helen ile Demir hayatlarını sonsuza dek değiştirecek olan bir hikayenin kapağını aralarlar. 🔗 "Cehennemin dibine inip ruhunu arındırmadan cennete ulaşamazsın." Kitap yetişkin içeriklidir. Kapak Tasarım: @Wbrunette

O GÜL PRENSESİYDİ, HER ACIYA DEĞERDİ. AV&AVCI İtalyan Mafya | Karanlık Romantizm | Romantik Gerilim | Düşmandan Aşka İki Düşman Mafya Ailesi. Bir Evlilik. Ortak Bir Düşman. Isabelle Rose Moretti, ailesini kurtarmak için her şeyi riske atmaya hazır güçlü ve zeki bir kadındır. Ama bu evlilik, sadece bir anlaşma değil-bir intikamın başlangıcıdır. Luca De Santis, İtalyan mafyasının soğukkanlı varisi, kontrolü elinde tutmaya alışkındır. Ama Isabelle, ona hiç hesaplamadığı bir şey sunar: aşkın kuralsız gücü. Bu evlilik, sadece iki aileyi değil, iki ruhu da sınayacak. Peki, hangisi daha tehlikeli? Yılların nefretine dayanan düşmanlık mı? Ortak bir düşman mı? Yoksa aralarındaki inkâr edilemeyen, yakıcı tutku mu?

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Tek tutkusu dans etmek olan dansçı bir kız... Sokak lambalarının ışığının kesildiği bir gecede, tenha bir sokakta yürürken o gecenin hayatına yıkım getireceğinden habersizdi. Attığı her adım, kanlı elleriyle kaderinin ağlarını örecek adama götürüyordu. "Centilmen bir adam kolları arasındaki kızı mutlaka evine bırakır. Gecenin bir vakti yalnız başına sokaklarda dolaşırsa kötü adamlarla karşılaşabilir." Zifiri karanlık geceden tenine kazınan bıçak izi, en masum yarası olacaktı. Gizemli bir yabancının kin bulaşmış elleri, ona asıl ihaneti bahşedecekti. "Ne istersen yaparım, yeter ki beni onlara verme." İhanet, en büyük korkusuyla birleşecek, çaresizliğin dibinde nefesini kesecekti. "Ben sana en derin korkumu anlatırken sen korkumun ta kendisi miydin?" Gerçek, hiç bu kadar acıtmamıştı ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Yayımlanma Tarihi: 19.05.2022 Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Mafya ve polisiye kurgusudur. Not: Yetişkin içerik, şiddet ve tetikleyici unsurlar içerir. Yetişkin okurlar için uygundur. Kapak tasarımı @pluviaenoct1s aittir✨

*Eski adı: Oyunbozan 2* Ardıç: Bana birini ayarlamaya çalışma artık Ardıç: Beni kimseyle yakıştırma Ardıç: Ben sana âşığım, aptal kız Ardıç: Görmüyor musun bunu?

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

Kayıp bir ruh... Eylül AKSOY Yalnız bir adam... Yüzbaşı Yusuf Ali KARAN Bu hikâye dönüp dolaşıp ait olduğu yeri bulanların hikâyesi... Bu hikâye yuvasını bulanların hikâyesi... ❄️❄️❄️ Karlarla kaplı bir kasaba... Sürprizlerle dolu bir geçmiş... Nefes kesici bir aşk... Burada kötü olan hiçbir şeye yer yok...

İnsan bir ömre kaç kimsesizlik sığdırır? Kaç yara, kaç gözyaşı, kaç acı? Kaç ölüm? Ben sayamıyorum artık... Aldığım her nefese kan kokusu karışırken, bu lanetten kurtulamayacağımı biliyorum... Bitsin istiyorum, bitsin ve ben yeniden başlayayım... Olmuyor... Bir vakitler meğer herkese güvenen bir kız çocuğuymuşum ben de, haberim yokmuş.. Sordular bir gün bana "Güvenmeyi bilir misin?" diye... Düşündüm... Geçmişe gidemedim sonra, korktum... Aklımda bir tek onun gözleri, yüreğimde yalnız onun sıcaklığı varmış gibi aldım nefesimi..."Bilmezmişim..." diye fısıldadım, buruk bir tebessümle..."Ona gelene kadar.." 🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡🔥⚡ İnsan bir ömre kaç aile sığdırır? Kaç yuva, kaç kahkaha, kaç mutluluk? Kaç sevda? Ben sayamıyorum artık... Ama bir şey var eksik hissediyorum, olmuyor... Adını koyamıyorum, bir türlü tam olamıyorum... Ne arıyorum? Kimi bekliyorum? Bilmiyorum... Gelsin istiyorum, gelsin ve ben tam olayım... Olmuyor... Bir vakitler aşka düştüğümü sanırmışım da, meğer kalbimin yerinden bile haberim yokmuş... Sordular bir gün bana "Sevmeyi bilir misin?" diye... Düşündüm... Geçmişe gittim sonra, gülümsedim... Aklımda bir tek onun gözleri, yüreğimde yalnız onun sıcaklığı varmış gibi aldım nefesimi... "Bilmezmişim.." diye fısıldadım, kaybetmenin hüznüyle... "Onu görene kadar.." Yepyeni bir serüven, yepyeni bir efsane, destansı bir sevda masalı daha... Başımın Belası'nda gördüğümüz ama aslında burada tanıyacağımız Eren'in hikayesi... Sevdasıyla birlikte... 🔥🔥🔥🔥🔥 ✨️Hikâyemiz çok kısa süre içerisinde Parola Yayınları ile raflarınızdaki yerini alacağından tanıtım amaçlı ilk beş bölüm dışındaki diğer bölümler yayından kaldırılmıştır. Acılara yürüdüğümüz bu güzel hikayeyi keyifle okumanız dileğiyle✨️

Elisa, on sekizine girdiği gün açlıktan, savaştan ve sağanak gibi yağan bombalardan daha fena bir şey olduğunu öğrendi; Döneceğine söz verip dönmeyen bir adam. "Uyuduğum zaman açlığımı unutabiliyorum. O anlarda bombardımanın sesini bile duymuyorum. Sonra güneş doğarken, çıplak ayaklarımla sana koşuyorum ve Beyaz İnciyi kıyıya yanaştıracağın anı gözlüyorum. Buradayım, Vetnika Kıyısıyla birlikte utangaç kollarımı açmış seni bekliyorum." Beyaz İncinin yakışıklı kaptanı Antoni Denis Porowski'nin gemisi bir daha Vetnika Kıyısına yaklaşmadı. Oysa Elisa, titreyen bakışlarıyla Antoni'nin acı yeşil bakışlarından bunun sözünü almıştı. Elisa umutsuz bir gündoğumunda, iskelede oturmuş ayaklarını suda yüzdürürken, bir geminin yaklaşmakta olduğunu gördü. Heyecanla ayağa kalktı. Kalbi boğazında atıyordu ki arsız bir kurşun omzuna saplanıp kaldı. Bir kurşun bacaklarının arasından geçti, bir diğeri sol kulağının yanından. Anladı ki kurşunlar ve bombalar bu kez işgal için gelmişti kıyılarına. Olduğu yere yığılıp kalırken, gözlerini açtığında baş edeceği şey artık yalnızca açlık ve savaş değildi. Tüm ailesini yitirmenin acıyla esir edilen cılız bedenine, beklemekten yorgun düşmüş kalbi de eşlik etti. "Dönmeyişine kızmayacağım. Eğer bir gün dönersen, beni bulamayacak olmana kederleneceğim. Boynumdaki asker kolyene dokunup hayatta kalacağım ve bekleyeceğim Antoni. Kaderin, bizi bu hengamenin ortasında yeniden bir araya getirmesini bekleyeceğim."

Tadında Aşk Var kitap oldu fakat bölümleri burada da paylaşıyorum. • "Önlükler giyilsin, başlıklar takılsın ve aşk savaşı başlasın." Balım ve Kenan istedikleri şeyi elde edebilmek için bir anlaşmaya varabilecek mi? Bir çok günü yan yana geçirip ortaya lezzetli yemekler çıkarmak zorunda kaldıklarında Balım, Kenan'dan etkilenmemek için elinden geleni yapmak zorunda kalır. Tabii Kenan uzak durmasına izin verirse... İkisi yan yana gelir de o mutfak savaş alanına dönmez mi? Bir de bu karışıklığın içine kalpler katılırsa? "Bir mutfak aslında tahmin edemeyeceğiniz kadar savaş alanına dönüşme potansiyeli taşır..."