(Yakında bölümler düzenlenecektir. Yeni bölümler de düzenlemeden sonra devam edecek.) Bir hacker tarafından her şeyimin yedi yirmi dört izlendiğinden habersizdim. Odamda üstümü çıkarırken bir hackerın beni izlediğini tahmin dahi edemezdim ancak başıma gelmişti. Onun karşısında özelim ya da gizlim yoktu. Sonra bir gün bana "Kameradan seni izlediğimi bile bile benim için soyunabilir misin?" diye sordu. Ondan sonra bir daha eskisi gibi biri olmadım. O Ecsad'ın kurucusu, tehlikenin ta kendisiydi. Bense Ecsad'a düşmanken ona tutsak olmuştum. *** Konusu: Ecsad altı hacker tarafından yönetilen bir internet sitesidir. Yönetim sitenin kurucusuna ve diğer beş hackere aittir. Sitenin yöneticiler hariç alt üyeleri de bulunur. Diğer üyeler yalnızca bilgi getirirler. Sitenin amacı adaleti sağlamaktır ve medyatik, göz önünde olan zengin insanların gerçek yüzlerini açığa çıkarmak adına çeşitli ifşaları yayımlanır. Mira Güz Sahre'nin babasına ait görüntülerin Ecsad'da yayımlanmasıyla Mira'nın hayatı tamamen değişecek, Ecsad'ın karanlık dünyasına adım atacaktır.

Parmaklarım geniş omuzlarına tutunurken gülümsedim. Hiç böyle hissedeceğimi düşünmemiştim. Gözleri, gözlerimden bir an olsun ayrılmıyordu. Yavaş hareketlerle omuzlarına daireler çizerken, karşımdaki adamda belimi okşamaya başlamıştı. Gök bir kez daha çıldırmış gibi gürlerken, gülümsemeye devam ediyordum. Sonra karşımdaki adam kulağıma eğilip fısıldadı. "Sana, bir gün en büyük korkun ben olurum demiştim." ... Z.K.

Delilik bulaşıcıdır, dengenizi bozabilir. Bir adam vardı. Önce ruhumda, sonra tenimde Bir yangın başlattı. Bir adam vardı. Namlusu alnımda, Dudakları dudaklarımda. Bir adam vardı. Ellerini kana buladı. Aynı ellerle saçlarımı okşadı O adam var ya, Ruhunda cesetler biriktirdi. Ve sonra; Ruhundaki kiri bana bulaştırdı. Beni kirletti. "Senin beyazlığına geçemeyecek kadar karanlıktım. Ama seni kendi bataklığıma çekecek kadar gözüm kararmıştı. Ben aydınlamazdım ama sen batabilirdin. Biz ayrılamazdık ama sen ölebilirdin." Bir çöküş masalı... Şeydanur İpek. Not: Şiddet içerir. 16 yaşından küçüklerin okuması uygun değildir.

Kitap oldu. Dört kitabı basıldı. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu. İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım. Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cenneti güzelliği için öldürürdü." Biz sonsuz değildik. Biz siyahla beyaz da değildik. Biz yarım kalandık, biz beraber siyaha çalınandık. - 29.06.21 Yayım Tarihi! Kurgu şahsıma aittir, çalıntı gibi bi' durum olursa gereken yapılır. Dipnot: Bu kitapta +18 cinsel sahneler, kan, aksiyon, küfür, olumsuz öğeler bulunmaktadır. Ona göre başlayınız.

•YENİDEN YAZILIYOR! Ellerimi yüzünden çekerken omuzlarına attım. Üzerime iyice eğilirken hareketleri içimde ki ıslaklık ile rahatça hızlandı. Belim ağrıyordu. Zevk tekrar etrafımı sarmaya başlamıştı. İnlerken dudaklarına fısıldadım. " Amacın beni yatakta öldürmek mi?" diyerek sonlara doğru bir inleme daha bahşettim ona. Gözlerinin koyusu arzuya hapsolmuş açlıkla bana bakıyordu. Dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Gözlerini tamamen simsiyaha büründü. Yüz ifadesi sertleşti. " Seni bu yatakta öldüreceğim." &&& ~•~ #aşk 1. Sıra 07.04.21 Tüm hakları saklıdır. Kitabımdan çalıntı olursa Gerekeni yapılır. Beğenmeniz Dileğiyle Irmak B.

Bazı kadınlar kendi kaderlerini karartıp kardeşlerinin yolunu aydınlatırlar. Bir gece... Genç bir çocuk kayboldu. Bir kadın sustu. Bir devir başladı. O, kardeşi için yanmaya hazırken, bir başkasının tutkularında kül olacak. O, masum kalmaya çabalarken, elleri kana bulanacak. Ve o, tam düşerken... en çok sevdiği tutacak onu, ama tutan el, en büyük yalanı olacak. Bu hikâyede sevgi yıkar, aşk yakar. Ve hiçbir yara göründüğü yerde açılmaz. Bu, bir kadının kendi devrini başlatma hikayesi.

İlk yayım tarihi: 17. Nisan. 2021

!!Kitapta kan, işkence, yasaklı maddeler ve yetişkin içerikli sahneler mevcuttur!! Yaş farkı içerir! [Kitabın Şarkısı : Emre Aydın / Çağan Şengül - Yansın .] ♕ Zahir Kara, yeraltına hükmeden beş ailenin başındaki adam; nam-ı diğer efendi. Başta devlet olmak üzere bütün mafya babalarını dize getirmiş bu adamın herkesin bildiği ancak kimsenin anmadığı bir adı daha vardı. Dördüncü. Bu adın tabuymuşçasına anılmamasının ise tek bir sebebi vardı o da; Bu isim EFENDİNİN yalnızca öldürdüğü büyük başların ölü bedenlerinde bıraktığı imzaydı. Roma rakamıyla 'IV.' şeklinde yazılan bu ad Zahir Kara'nın sembolüydü. ♕ İlya Çakıcı. Doğduğu günden beri kendine has kafesinde büyütülmüştü. Kalbine adı gibi yağmur yağıp duran bu masum kızın tek istediği bir gün o yağmurdan boğularak da olsa kurtulabilmekti. Ancak baba kisvesi adı altında kafesinin gardiyanı olarak başına dikilen adam yüzünden ne yeryüzünde ne de yeraltında ona nefes almak haramdı. ♕ "Bileklerindeki izler senin yaşam yaraların mı?" "İntihar izlerim." Kafasını iki yana salladı. "Yazık, benim gördüğümü göremiyorsun demek." Kız sessiz kalınca adam gözlerinin içine bakarak "Sen onlara bakınca yalnızca ölmek isteyen bir kız görüyorsun. Bense babasına rağmen inatla hayata tutunmaya çalışan güçlü bir kadın görüyorum. Babasının korkusuna rağmen ölmekten korkmayan ama yaşama arzusundan da vazgeçemeyen." "Ben... sadece bitsin istiyorum." Yorgundu, öyle yorgundu ki dışarıdan yirmili yaşlarında gösterse de içi kendi cesedinin çürük kokusuyla doluydu. "Sana istediğini vereceğim İlya. Seni öldürüp yeniden yaratacağım." Adımın üstüne yemin ederim. Nefretten aşkın doğduğu çok olmuştur peki ya aşktan da nefret doğar mı?

"Benden nefret ediyorsun. Ama bana ait gibi gözüküyorsun." Keskin, kısık bakışlarının altında gerildiğimi hissettim. Bakışları alev alev yanan bir kömür kadar sıcak ve bir o kadar karanlıktı. Emir Cihandar'a ait olmak. Bir eşya gibi değil, bir esir gibi değil, bir intikam gibi değil. Bir duygu gibi, bir dokunuş gibi, bir ruh gibi. Tehlikeyle parıldayan kara gözlerine bakarken, "Sana ait değilim," diye bastırdım. Bakışları vücudumu ağır ağır inceledi. "Gözüküyorsun dedim, öyle olduğunu iddia etmedim." "Edemezsin zaten." Sanki bakışlarıyla soyuyormuşcasına ateş saçan irisleri bedenimden gözlerime çıktığında güç oradaydı. "Eğer iddia edersem zaten..." Sırtını doğrultup geniş, yapılı vücudunu öne doğru eğdi. "Aksine hiçkimsenin gücü yetmezdi." Alttan gözlerimin içerisine bir yangını başlatır gibi baktı. "Mira Alemşah, eğer benim olsaydın. Değil tüm dünya, sen bile kendini benden alamazdın." #eslaf ••• Wattpad'de ESLAF adında ilk yazılmış hikayedir.