Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... ''Halide sana deli gibi aşık!'' En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz'in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

Bir gece kardeşinin ölümüyle yüzleşen Ledeyna Marsel, kasabaya yeni gelen üsteğmen ile antantlık sağlar. Bu anlaşmanın ardından Samhain Laneti Teşkilatı başlarına çok büyük tehlikeler açar. Teşkilatın içinde ki tüm bilgilerin peşinden koşan iki insanın yaşadığı engellere tanıklık edeceksiniz. Bu yolda Ledeyna Marsel kardeşinin ölümünü araştırırken sizde katılmak ister misiniz? ~Kesit~ Dudaklarımı onunkilere yaklaştırdığımda üçüncü kez yarıda kesilmesini istemiyordum. Artık hislerimi geri planda tutamazdım. "Öyle mi, benden etkileniyor musun?" diye sordum mırıltılı çıkan tınımla. "Etkilenmek mi? Senin uğruna köpek oluyorum, görmüyor musun?" dediğinde kendimi ona biraz daha bastırdım ve bu olabilecek en son seviyeydi. "Sensiz nefes alamıyorum ama sen yanımdayken de nefesim kesiliyor, Ledeyna." Sensiz nefes alamıyorum ama sen yanımdayken de nefesim kesiliyor Ledeyna... "Tek bir saniyem seni düşünmeden geçmiyor. Aklımı beraberinde götürüyorsun ve sesim çıkmıyor." Bir nefes aldı dudaklarının arasından. "Duymuyorsun değil mi?" "Neyi?" "Çarpan kalbimi... O gece, baloda güzelliğin kalp atışlarımı hızlandırırken gözlerin durduruyordu." Gözlerinde büyük bir yoğunluk vardı. "Beni her şeyinle öldürüyorsun ama bunlardan haberin bile yok." Kısık ve boğuk tınısında hapsoluyordum. "Bana, benim tarafımda olmadığını söylüyorsun ama anlamıyorsun... Dünyanın hangi ülkesine gidersen git yeterince uzakta değilsin ve bu beni çıldırtıyor. Sen, senin kollarında olmak ne demek, bilmiyorsun."

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Henüz çocukken yaşanan bir trafik kazası, onun yalnızca bedenini değil, iç dünyasını da altüst etti. O günden sonra hiçbir araca binemedi, hiçbir yola güvenle çıkamadı. Yıllar sonra cesaretini toplayıp ilk kez bir araca bindiğinde, kader sanki ona aynı kâbusu tekrar yaşatmak istercesine yeniden karşısına çıktı: bir kaza daha. Tek bir farkla. Yanındaki koltukta bu sefer kaderini değiştirecek bir adam duruyordu.

- Geceyarısı başlayan bir savaş, aşkın ve ihanetin gölgesinde sürüyor. Efil, yeraltı dünyasına sızarken karşısına çıkan Sarp, onun kalbini ve hayatını tehlikeye atacak. Tutku, intikam ve karanlık sırlar... Arena'da her şey oynanır, ama kaybedenler hep parçalanır. Sarp Velamr Lorenzo'nun babası, Efil'in anne babasını öldürür. Onlar daha küçük yaşta iken, zor durumlarla karşılaşır. Biri ailesinin ölümünü izlerken, diğeri henüz küçük yaşta pis işlere bulaşır. Efil, yıllar sonra intikam almak için Sarp'ın dövüş Arenasına sızar. Peki bu ikili, birbirine düşman mı kesilecek, yoksa aşk ikisini kaybetmeyecek mi? Rica ediyorum, oy verip yorum yapmayı unutmayın.

Öncelikle belirtmek isterim ki, kitabı normalde başka uygulamadan yazıyordum. Daha sonra direkt yazılmış olan bölümleri buraya attım. Kontrol etme fırsatım olmadı daha sonra edeceğim. Bazı hatalar olabilir. ****** Kalbimdeki sızı geçmek yerine daha da artarken kafamı kaldırıp ona baktım. Kesik kesik aldığım nefeslerle konuşmak adına ağzımı araladım. "Ricardo, tek bir şey soracağım." konuşmakta zorluk çekiyordum. Gözümden akmak için bekleyen yaşları tutmakta zorlanıyorken dolu gözlerimle ona baktım. "Benden ne istiyorsun?" Endişeli bakan gözleriyle üzerime doğru yürürken ellerimi kaldırıp ona uzattım. "Yaklaşma!" Bu halime bir anlam vermeye çalışıyordu. "Alya, ne oldu?" Olduğu yerde durmuş dediğimi yapıp bana yaklaşmıyordu. "Anlat hadi, ne oldu? Biri bir şey mi yaptı?" "Her şeyi gördüm!" Kelimelerim bir bir ağzımdan dökülürken yüzündeki acı dolu ifade yutkunmamı zorluyordu. "Şimdi söyle, benden ne istiyorsun?" Cevabını içten içe bilirken beklentiyle ona baktım. Arada oluşan kısa bir sessizlikten sonra dudaklarını aralayıp konuştu. "Seni istiyorum." *** Alya başarılı bir şeftir. Restoranına babasıyla iş görüşecek olan İtalyan birinin geleceği haberini alınca hazırlık yapar. Babası toplantıya katılamadığı için kızının gitmesini rica eder. İtalyan iş adamı olan Ricardo, aynı zamanda karanlık işler de çevirmektedir. Alya'yı karşısında görünce inanamaz çünkü 3 senedir onu takıntı yapmış, her yerde aramış ve bulamamıştır. Zihninin bir oyunu olduğunu düşünür ama Alya'nın boynundaki doğum lekesini görünce o olduğundan emin olur. Alya'yı neden bulamadığı, onun 3 yıl boyunca nereye kaybolduğu ise bir sırdır. Zamanla geçmişin yüzü ortaya çıkacaktır. *** Yetişkin içerikli ve şiddet içerikli sahneler bulunmaktadır.

Açelya Demir ve Gökhan Duman röportajları esnasında farkında olmadan aynı bilekliği takarlar. Magazin dünyası ikilinin haberleri ile çalkalanırken ünlü Galatasaray futbolcusu Gökhan ünlü Beşiktaş voleybolcusu Açelya'ya bir mesaj atar ve olaylar başlar. gokhanduman: Bileklik haberlerini gördün mü? gokhanduman: Çok saçma değil mi? Tamamlandı. 💞

Hazan, özgürlük hayallerini yıllarca gizlice büyütmüştü. Kazandığı üniversite, onun özgürlüğe attığı ilk adım olacaktı. Ama doğduğu topraklar, okunan kitaplardan çok, yazılan kaderlere inanıyordu. Babasının dayattığı evlilik kararı, onun tüm geleceğini silip atmak üzereydi. Ancak işler babasının istediği gibi gitmedi. Bir adam ona elini uzattı, isteme günü onu kaçırdı. Kaçıranı bir yabancı değil, aslında onu sessizce anlayan bir adamdı. Bu bir aşk değildi. Bir plan, bir kurtuluş anlaşmasıydı. "Üniversiteyi bitir, sonra istersen yolumuza ayırırız..." Ama bazı yolculuklar, başladığı yerde bitmez. Ve insan bazen sadece kurtulmak için değil, kendini bulmak için kaçar. İki tanıdık yabancı, bir nikâh, onlarca sır ve adı konmamış duygular arasında... Hazan, ne babasının hükmüne boyun eğdi, ne de geleceğin kapısını aralamaktan vazgeçti. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil. Bu, geçmişin gölgesiyle kendini bulmaya çalışan bir kadının ve yıllarını o kadını beklemeye adayan bir adamın hikayesi. • Bu kitapta bahsi geçen kurumlar, kişiler, olaylar ve yaşananlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçeği yansıtmamaktadır.

Klişe ama orijinal demişken mafya/anlaşmalı evlilik yazmasak olmazdı. Buyurunuz... * "Çok şey bildiğini sanıyorsun değil mi?" dediğinde başımı iki yana salladım yavaşça. "Her cuma saat 9 ve 10 arasında ne yaptığını bilmiyorum." Söylediklerimi desteklercesine de dudaklarımı bükmüştüm. Alaylı bir kahkaha bıraktı. Sinirlerini gerçekten bozmuş olmalıydım. "Ya da şu an neden hâlâ hayatta olduğumu?" Arat'ın beni şu an hayatta tutması için hiç bir sebep olmadığı gibi öldürmek için de çok sebebi vardı. Belki de sınırlarını görmek için bu kadar damarına basıyordum. "Karım olacaksın çünkü!" dediğinde bu sefer alaylı bir kahkaha bırakan bendim. Kafayı çok temiz yemişti. "Hangi hayal alemindeysen çık Arat!" dediğimde başını iki yana salladı. "Ya hapse girersin ya da benimle nikah masasına oturursun!" Ciddi olduğunu anladığımda şaşkınlıkla ona döndüm. Ancak ağzımı tekrar aralayabilmem için hatırı sayılır bir süre geçmesi gerekmişti. "Neden bunu istiyorsun?" "Cevdet sana ne teklif etti?" dedi soruma soruyla karşılık vererek. Tabii ki Sereyli'nin malikanesine gittiğimi biliyordu. Cevapsız kaldığımda başını aşağı yukarı salladı. "Son kez söylüyorum. Yarına kadar düşün taşın. Ya dünyaevi ya cezaevi..." * Yazılmaya Başlama Tarihi: 23.06.2023 İlk yayımlanma Tarihi: 01.01.2024 İlerleyen bölümlerde +18 sahneler olacaktır. 18 yaşından küçüklere ve rahatsız olacaklara duyurulur. Kapak Tasarımı: @hayalliruzgarlar Not: İlk beş bölüm her gün bir bölüm şeklinde paylaşılacak, 6. bölüm 07.01.2024 pazar akşamı paylaşılacak ve kalan bölümler de her ayın 7'si, 17'si ve 27'si olmak üzere 10 günde bir bölüm paylaşılacak.