En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

Yatağın baş ucundaki küçük bir kağıt parçasına yazılan iki cümlenin içerisinde kalem delikleri vardı; harfleri bir araya getirirken kâğıdı parçalamaktan son anda vazgeçen bir saldırganlıkla yazılmıştı. Saldırganlığı yazdığı sekiz dokuz kelimeyle veda eder gibi değil, Alara'nın kalbini nefretin kollarına bırakır gibiydi. ❝Hesaplaşmamız gerekenleri şimdi hesaplaşmayacağız Alara. Geceyi de yaşanmamış say.❞ Yiğit Uygar Palaslı'nın satırlarında ihtirasa karışan bir öfke ve Alara'nın ihanetine duyduğu inanç vardı. Ve Yiğit kadar kimse, ihanetle körüklenerek yakıp yıkamazdı. Büyük bir kumpas. Palaslı'ların sergisinden çalınan değerli antikalar. Ve suçlanan Alara Yücesoy. Onların tehlikeli, 'itibar palası' oyununa ortak ol.

Tam kapıdan çıkacaktım ki birine çarpmıştım. Yerden gelen kırılma sesiyle bakışlarım yere yöneldi. Çocukluk oyuncağım olan atlı karınca kutumun yerde binbir parçaya ayrıldığını gördüğümde bütün vücudumda hem hüzün hemde elektrik dalgası geçti. Yere eğilip parçaları toplamaya başladım az önceki çarptığım çocuk yanıma çömelip parçaları toplamaya başladığında eline aldığı bir parçayı elinden çektim. Kafasını kaldırıp bana baktığında ben ayağa kalkmıştım bile. " Bırak." Ağır ağır ayağa kalkıp boyunun boyumu geçmesini göz önünde bulundurmadan karşımda dikildi. " Sadece yardım etmek istemiştim." Sadece yardım mı? Bunun sadece olan bir tarafı var mıydı? Oyuncağım kırılıyordu ve onun yaptığı sadece yardımdı. Sadece. " Allah razı olsun çok yardımcı oldun." Dediğimde sırıtır gibi oldu. Kafasını sağa sola sallayarak parmağıyla beni gösterdi. " Bana çarpan sendin." Gözlerim bu cevapla kısılırken inatla bir cevap bulmaya yeltendim. Ama bulamamıştım. Burada haklı olabilir miydi? O kadar hızlı gelmeseydim ona çarpmazdım ve böylelikle kutu da kırılmazdı. " Oyuncak kutumun sende ne işi var?" Bir yerden onu suçlu yapmak istiyordum. Çünkü yüzünde sakladığı sırıtma benim haksızlığım ile ortaya çıkarsa delirebilirdim. " Çocuk yardım etmek istedi bende kutuyu verdim. Nereden bilecektik kırılacağını." Annem karşımdaki çocuktan daha önce savunmaya geçtiğinde daha çok bozulmuştum. " Peki." Sadece bu çıkmıştı ağzımdan. Annem koltuğu taşıyan adamlara talimat verirken az önceki çocuk ise sırıtmaya başlamıştı. Ona sinirle bakıp yanından yürüdüm hızlıca.

Wattpad'de mafya hikayeleri yazan 26 yaşındaki doktor Akın GÜREL, gerçek hayatında aranan bir mafya olan 25 yaşındaki Lahza DENKTAŞ ile karşılaşırsa ve aşık olursa ne olur?

Mihra annesiyle büyüyen genç bir kız takı annesi ölene kadar annesini ölümüyle genç kız yıklır ama annesinde bir mektup kalır O mektupta annesinin bir asker adamı bulup mektubu ona vermesini söyler ama geç kız adamı babası olduğunu bilmez ve onu arayıp mektubu okumadan verir. VERDİĞİ SAHNE ALBAY"bekle " Oturduğu yerden okumaya başlayınca almak için elimi uzatım ama tutup bağırdı"dokunma!" Elimi bırakmadı ta ki annemin okuma dediği yeri gelince bıraktı gözleri kocaman açılıp ayağa kalktı bende korkarak ayağa kalktım ALBAY "NE DİYOR LAN BU!" adeta odada sesi yanıkılyor du son cümleyi okuyup masaya bir tekme atı atmasıyla geri çekildim "NE diyor LAN BU!" Diye tekrar bağırdı yüzü kıpkırmızı olmuş halde bana bakıyordu sinirle Anne ne yazdın ya. O kağıdı attığı gibi alıp okuyacaktım Masadaki eşyaları da fırlatmaya başladı"BU SİKTİĞİM KAĞITTA NE YAZIYOR LAN " Duvarın yanında oturup bacaklarımı kendime çekip ellerimi kulaklarımla kapatım elindeki bardağı da yere fırlattı çığlık atmaya başladım duymuyor du kimse çığlıkları mı hıçkırıp ağlamaya başladım anne ne yazdın ki bukadar sinirlenecek "SAKİN OL ÇOCUĞU KORKUTUYOR SUN!" Babasının konuşmasıyla bana baktı sanki daha yeni ne yaptığını anlayınca durdu ben ise ağlayan 😭 gözlerimle onlara baktım. Sinirle odadan çıktı yaşlı adam bana doğru yaklaştı elimi dokunma dercesine salladım "tamam korkma geleceğim burada kal bir yere ayrılma "der........

Birbirlerine lisenin başından beridir ölesiye düşman olan, Çakır ve Ateş. ❝𝐵𝑢 𝑖𝑙𝑘 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑙𝑑𝑖, 𝑠𝑜𝑛 𝑑𝑎 𝑜𝑙𝑚𝑎𝑦𝑎𝑐𝑎𝑘𝑡𝚤.❞ bxb!

Elvin, öz bildiği ailesinde sorunlar yaşayan yine de en büyük abisinin varlığının verdiği huzur ile o ailede yaşamaya devam eder daha ki abisini bir kaza da kaybedene kadar. Efser Elvin Erçil, bu benim hayatım. 03.01.2025 🍪

Klasik bir küçükken karıştırılma olayı işte