"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerdi. Benim güzel bir hayatım vardı. Sevecen bir ailem vardı. Beni çok seven bir nişanlım. Gerçekleştireceğim hayallerim... Sonra bir gün bir kaza geçirdim. İlk başta seslerim, sonra nişanlım, sonra ailem sırayla terk etti. En sonunda kazaya sebep olan kişi ile kaldım. Sonra kalbim "Artık konuşma sırası bende" dediğinde bende sesizce onu dinlemeye başladım.

Rozalin, içinden geleni yapmış, karşılık vermişti Mirza' ya ama, sırtı yatağa değdiği anda aklına gelen şey ile buz kesmiş, duraksamışdı. " SEN, KARIM OLMAYA LAYIK DEĞİLSİN! " Rozalin, zorda olsa Mirza'dan ayrılmış, elini göğsüne koyarak kendinden uzaklaştırmıştı. Nefesini düzene sokmaya çalışarak, Mirza'nın arzudan koyulaşan gözlerine bakıp cılız çıkan sesi ile; " İ-istemiyorum! " demişti. " Rozalin! " demişti boğuk çıkan sesi ile Mirza, durma noktasını çoktan geçmişti. " Ben, Buna Layık Değilim! Bunu Sen Söylemiştin! " *************** BERDEL İLE BAŞLAYAN AMA KADERLERİ DOĞUŞTAN BİRBİRİNE YAZILAN İKİ YARALI KALBİN GERÇEK HİKÂYESİ... ROZALİN BİR BERDEL HİKÂYESİ DEĞİLDİR. İKİ AİLENİN SIRLAR VE ÖDEDİĞİ BEDELLER IŞIĞINDA YAŞADIKLARIDIR... HİKÂYE ANA KURGU OLARAK BEŞİKTAŞ NOTERLİĞİ TARAFINDAN ADIMA TASTİKLENMİŞ OLUP, HİÇ BİR ŞEKİLDE KULLANILAMAZ... ÖN YARGILARINI BİR KENARA BIRAK VE O BÖYLE, BU BÖYLE DEMEDEN ÖNCE HİKÂYEYİ BÜTÜNÜYLE DEĞERLENDİR... ONA GÖRE KARARINI VER! YADA HİÇ BAŞLAMA... Başlama: 16.05.2018

Savaş meydanlarındaki zaferleriyle tanınan, güçlü bir İskoç savaşçı... Eider McDuck, çıktığı son görevde, ummadığı bir şekilde oyuna getirildi. Kardeşini kurtarmak için, düşmanıyla el sıkıştı ve bir yabancıyla evlendi. Evlendiği kadın dünyanın en güzel, en ateşli ve en ürkütücü kızılı olsa da, ondan etkilenmemek zorundaydı. İngiltere'nin gülü olarak tanınan, tehlikeli, güzel bir İngiliz savaşçı... Leydi Rose Crowfeld, kralın emriyle büyük bir göreve çıktığını sanırken, aslında büyük bir tuzağın içine düşmüştü. Kazandığı başarının sonucunda ödül beklerken, kendisini düşmanıyla evlenirken buldu. Evlendiği adam dünyanın en yakışıklı, en güçlü ve en dayanılmaz erkeği olsa da, ona karşı bir şey hissetmemek için elinden geleni yapacaktı. Ve ikisi de istedikleri hiçbir şeyi yapamadı... Aşk, beklenmedik bir ateşti onlar için. Yanmak istememiş ama yine de ateşe doğru yürümüşlerdi. Ne intikam düşüncesi onları durdurdu, ne de krallarının verdiği emirler... Fakat en yakınları tarafından ihanete uğradıklarında, mutlu olmak onlar için bir hayale dönüşmüştü. Girdikleri savaştan yara almadan çıkabilecekler miydi? Yolları tamamen ayrılacak mıydı? Yoksa affedip, güvenmeyi öğrenebilecekler miydi?

Mecburiyetin, nefretin, acı dolu bir geçmişin tam ortasında duran güzeller güzeli mavi saçlı hırçın kızımız Ayşe... Aşık olduğu adam ona 'değişik' dese de o görüntüsünün tam zıttıydı aslında ... Acısını öfkesini ve yalnızlığını görüntüsüyle kapatmaya çalışan narin bir yürekti o ... Her şeyi Trabzon'da bırakıp İzmir'e geri dönmesinin tek nedeni ise ablasının yardım çığlıklarıydı ve Ayşe seneler sonra bunlara kayıtsız kalamamıştı. Kalbi huzursuz olsa da ona söylenen her şeyi yapmış ve ablasının gülümseyen yüzünü görmekten başka bir şey istememişti ama ablasının ve babasının onun için bambaşka planları vardı. Ayşe kendi kuyusunu kendi elleriyle kazmış ve bile bile o kuyunun karanlığına dalmıştı... Zaman ilerledikçe o kuyu aydınlanmaya ve onu mutlu etmeye başlamıştı... Çünkü o kuyunun dibinde kalbinin diğer yarısını bulmuş ona ulaşmaya çalışmıştı... Mehmet Yiğit'in tüm kötülüklerine rağmen birbirlerine sarılmış ve savaşlarından mutlu sonla ayrılmışlardı... Geçmişin karanlığının, yalanların, intikamın yenemediği bir aşk hikayesi... Kapak için, StoneBroken'e çok teşekkürler <3

Amelina İngiltere'ye evine geri dönüyordu. Yolda dinlenmek için durduklarında onlara bir ayının saldıracağını nereden bile bilirdi ki? * Hilofry babasının ona verdiği görevi yerine getirmek için harekete geçmişti ama karşısında duran güzel kadının aklını başından almasıyla her şey tersine dönmüştü. Herkesin korktuğu 'Kızıl Ölüm Meleği' bir kadının elleri arasındaydı ve Amelina'nın bundan kesinlikle haberi yoktu. Bir İngiliz olan Amelina ona öğretilenlere rağmen onu kaçıran yabancıyı her şeyiyle istiyordu. Bir İskoç olan Hilofry ona verilen sert emirlere rağmen güzel kadının bedeninde ve ruhunda kaybolmak istiyordu... Engel olamadıkları arzuları ve onları bırakmayan kötü kaderleri bu iki aşığı nereye sürükleyecekti... Kapak için Tolga kardeşime teşekkür ederim <3 :)

Yaralı bir adam... Güçlü bir adamın yardımına ihtiyacı olan bir leydi... *** Leydi Bella babasından kalan toprakları korumak ve kendisini güvende hissetmek istiyordu ama bunun için yenilmez bir savaşçıya ihtiyacı vardı. *** Eric ise yenilmez bir savaşçı olmadığının farkındaydı. Yürüyemiyor! Güvenemiyor! Kabuslar görüyor ve artık kadınları gördüğünde kusma isteğini bastırmaya çalışarak yaşamaya çalışıyordu. Ama her ne yaşamış olursa olsun ülkesi için ve en yakın arkadaşını kıramadığı için ona verilen evlilik görevini kabul etmişti. *** Kararsız adımlar... Aceleci kararlar... Ürkek kalpler... Bir anda tutkulu bedenlere dönüşebilir miydi? Güven onları sarıp aşka sürükleyebilecek miydi? Eric yaralı bedeni ve yüreğine rağmen güzel leydisine kucak açabilecek miydi?

İskoçya'nın bağımsızlık savaşı ortasında geçen bir tutku ve aşk hikayesi. RobThe Keith,Robert Bruce'un savaş meydanlarında en güvendiği Lordu.Korkusuz,cesur ve öfkeli.Kralından gelen emirle erkek kardeşi için evlilik anlaşması yapmak için gittiği İrvine klanını leydisinin düşündüklerinden daha da deli olduğunu gördüler. Duydukları dedikodular kesinlikle karşılaştıkları kadının deliliğini anlatmak için yeterli değildi. Lindsey İrvie kendi kendine bir yemin etmişti. Aşık olmayacak, asla evlenmeyecek ve Lord Ranald'ı öldürecekti. Bu nedenle de babasının evlilik baskılarından kurtulmak için kendince bir yol buldu. Deli rolü yapmak. İşe yaradı mı? Evet hem de nasıl... Taki kraldan gelen emirle kanlı bıçaklı oldukları klanla evlilik sözleşmesini genç kıza dayatmalarına kadar... Lindsey ne yapmalı? Deli olan bir kadın ne yaparsa onu yapmalı elbette... Daha da delirmeli...

Adem'ini arayan Havva'nın trajikomik hikâyesi. Beni bu bilinmezlik öldürdü. Beni sen öldürdün. ***** "Bu arada yeni yılın kutlu olsun Elmas." Dedi ağzının içinde geveleyerek. Dudaklarım iki yana kıvrılırken, "Yeni yılın kutlu olsun Âdem Elması." Diye espiri yaptım. Saçımdaki ve belimdeki elini çekti ve kollarımı tutup beni kendinden uzaklaştırıp yüzüne bakmamı sağladı. "Espri mi yaptın Elmas?" diye sordu iğneleyerek. Çatık kaşları ve iğrenir suratıyla çok tatlı görünüyordu. "Yani, espri diyorsan öyle olsun." Dedim sırıtırken. "Demiyorum. İnan bana demiyorum." Diye konuştu yavaş yavaş. Yüzümde koca bir gülümse yer edindi. Kahverengi gözlerine bakarken kollarımı boynuna doladım ve onu boğacak kadar sıkı sarıldım. "Ahmak," dedim mırıldanarak. "Seni çok özledim." The Wattys2016 Yeni Sesler Kazananı İlk yayınlanma tarihi: 21/04/2016

"BİR ASKERİN DİLİNDEN" Gerçekler ile kurgunun muhteşem karışımı,aksiyon dolu bir hikaye.Gizemler,sırlar ve daha fazlası... ''Anlık bir istihbarat alan Genel Komutanlık, aniden karar vererek Hakkari'de konuşla olan Özel Kuvvetlere bağlı Kılıçkıran timine sınır ötesi operasyon yetkisi verir. Tim komutanı olan Tarık Yarbay,emri harfiyen yerine getirir. Operasyona giden timin başına olmadık olaylar gelir ve timin aranan adamı olan Aras meslek hayatında hiç görmediği bir şeye dikkat kesilir. Arasın tuttuğu ipin ucu, terörün aslında hiçte gün yüzüne çıkmadığı bazı gerçekleri bilmemize sebep olacaktır. Macera başlıyor...

ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son derece yakıcı olabilirdi ve birbirimizden uzak durma ihtimalimiz, bir buzulun ortasında can çekişen kıvılcım kadar yetersizdi. Kimisi buna kader diyebilirdi, kimisi tesadüf... Ne söylendiğinin önemi yoktu; şu noktada önemli olan tek şey ateşin kuvvetiydi."