Avukat Gökçe Eraslan, yanlışlıkla müvekkili yerine bir askeri arar ve o askerin hayatını kurtarır. Ardından olan olaylar nedeniyle Gökçe, geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalırken şehit ve asker çocuklarını eğiten gizli Oğuz Teşkilatı'nın varlığını öğrenmesi hayatında birçok şeyi değiştirir. Diz kapağımız yara olduğunda, "Öpünce, geçer." der annelerimiz. Peki ya yüreğimizdeki yara, ruhumuzdaki yara? Onların öpülmesi mümkün değil. O yaralar; öpülünce geçen yaralar değil, sevilince geçen yaralardır. Ama sevgi her yarayı iyileştirebilir mi? "Kızların en çok diz kapakları acırmış, benim en çok yüreğim acırdı." "İyileşmek, yaralılara özgü bir şeydir. Ölüler, iyileşemez." 🌼 "Güçlü, olmayı ben istememiştim. Hayat, beni güçlü olmak zorunda bırakmıştı. Bazı kızlar annelerinin savaşçısı, bazıları ise babalarının prensesi olurken ben ne annemin savaşçısı olmuştum ne de babamın prensesi... Ama ben aldığı her davayı kazanan, zor durumda olan kadınlara, küçük kızlara yardım eden, güçlü ama aynı zamanda ruhu ölü bir kadın olmuştum. Ve bu da benim Dilhun Kalbimin Davasıydı." 🐺 "Türk Askerinin tek aşkı, vatandır." "Vatanımız, verilen binlerce şehite nasıl değiyorsa sende sevgime o kadar değiyorsun..." 🐺 & 🌼 ~ Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. ~ (Yayınlanma Tarihi: 04.02.2023) Dilhun Kalbimin Davası adıyla yayımlanan ilk hikayedir!

Gece; "Fotoğraf" Gece; Kızlaar şu sütyene bakın yeni aldım (8 Ağustos 2019) Gece; Aşırı beğendim aşırrııı Onur; Kimsin sen? (18 Ocak 2020) Onur; Bu sütyen fotoğrafı ne lan? Gece; Hassiktir Gece; Ulan görmedim ben bunu attığımı ya • Argo,küfür,cinsellik olan bir kitaptır. |KITABIN GERCEKLIKLE HICBIR ALAKASI YOKTUR. YORUMLARDA ŞAHSIMA, KARAKTERE YA DA KİTABA HAKARET EDIP, NORMALDE BOYLE OLMAZ GIBI SEYLER YAZMAYIN!!|

Bilinmeyen Numara: Yatakta benim komutanım olur musun? Bilinmeyen Numara: Askerlerini çok kıskanıyorum bu yüzden. *** Cover by; Another Graphic / @eseven8

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Herkes onun dilsiz olduğuna ve hatta erkek olduğuna inanıyordu. Yüzündeki mskesi ve göğsüne taktığı korsesi ile komutanları dışında kimse ile konuşmaz ve kimseye gerekmediği müddet cevap vermezdi. Tüm bunlara rağmen timi bilirdi onun kadın olduğunu. Tomris tüm o sert hallerine rağmen, kendi öksüzlüğüne rağmen evde onlara ana baba olurdu. Fakat yine de mesafesini korurdu. Nice düşmanı yenen Tomris Türkmenov, Çocukluk aşkına yenilmişti. Kendini gizlemesinin nedeni sadece kurallar değildi. Oydu... Saçlarını sadece sevdiği adamın görmesi için her zaman maskesinin ardına sıkı sıkıya saklardı, Tomris başka erkeklerin o çirkin bakışlarından rahatsız olduğu için bunu sevdiği adama haksızlık olarak düşünür ve tüm kadınsal hatlarını kapatırdı. Hiçbir zaman açılamadılar birbilerine. Ölüm kapıya dayandı, işte o zaman çıktı ağzından o nameler; "seni seviyorum Alparslan... Sana aşığım... ne zaman oldu bilmiyorum ama oldu işte. Sende yadırgama. Seni sen sevmeden tam 12 sene önce, ilk gördüğüm andan beri seviyorum. " dediğinde göz yaşlarını tutamadı Tomris. " o kadar seviyorum ki senin kokun olmadan, sen olmadan uyuyamıyorum. O kadar seviyorum ki saçlarımı, bedenimi senden başkası görecek diye ödüm kopuyor. O kadar seviyorum ki senin için bedenimi gizliyorum. " dediğinde bir şok daha geçirdi Alparslan. " O kadar seviyorum ki... Kendimi senin için feda edecek kadar. " Dediği anda dağda bir kurşun sesi geldi... Alparslanın kucağında ki kadın küçücüktü, daha da küçüldü. Demin öptüğü dudaklardan acı dolu soluk çıktı. Kadın gözlerini kapattığında, Adam ömrünü kapattı... _________________________________________ #savaşcı 1 # tomris 1 # fısıltı 1 __________ TOMRİS TÜRKMENOV

Ukrayna' ya göreve giden tim... Savaş sonrasını incelemek, halka yardım için gönderilen Rast timi... Üsteğmen asker, savaşta kimsesiz kalmış küçük kadını, saklandığı yıkık harabeden söker alır... Dünyanın yeni nesil hastalığıydı, yalnızlık. Kalabalık gözüken topluluklar bile yapayalnız. Yalnız o, o adam şifayı fena halde kapmış. İki hasta insan, birbirlerine şifa olabilecekler mi? "Siyah kediler uğursuzluk getirir" derler ya, o benim siyah kedim. Tüm şansım ve uğurumla... -ASKERİ KURGU- Bu kitaptaki olaylar, kişiler tamamen hayal ürünüdür, gerçekle bir bağlantısı yoktur. Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu' na teşekkürlerimi sunuyorum.

Şimdi karşımda duran bu kadın bana neyi vadediyordu? Özgürlüğümü mü? Yoksa sonsuz esaretimi mi? Peki ya neden yapıyordu bunu? Bir insan nasıl olurdu da babasını öldüren adama özgürlüğünü vermek isterdi? Dikkatle yüzüne baktım. Tek bir ifade arıyordum o yüzde. Nefret!.. Ama yoktu. Bunca yıl sonra babasının katili ile karşı karşıyaydı. Yüzünde tek bir nefret ifadesi veya sesinde bir tiksinti yoktu. Üstüne üstlük benimle konuşmak için ısrar ediyordu? Bir durum ne kadar saçma olabilir bilmiyordum ama o durumun tam ortasında durmak fazla can sıkıcıydı. Hızla kolunu yakalayıp koğuşun dışına doğru yürümesini sağladım ve koğuştan çıktığımız an kolunu bırakıp öfkeyle yüzüne baktım. "Burada ne işin var bilmiyorum, bilmekte istemiyorum. Yıllar sonra ne diye çıktın karşıma? Hesap sormak için mi? Çok geç! O hesap çoktan kapandı. Misliyle ödettiniz zamanında! Şimdi benden uzak durun!" Sertçe söylediğim sözler üzerine tekrar koğuşa girmeye yeltendim. Fakat bu sefer beni kolumdan tutup durduran o oldu. "O hesap hiçbir zaman kapanmadı, bunu sende biliyorsun. Ama merak etme, buraya senden hesap sormaya gelmedim. Sana ne dediysem o! Ne eksik ne fazla... Eğer beni dinlersen buradan beraber çıkarız. Her şey açık ve basit. Ben sana özgürlüğünü vereceğim, sen de bana babamın katilini vereceksin. Gerçek katilini!.." 💣💣💣 Hayatının on yılını bir Hapishane de geçirmiş bir adam ve tek kurtuluşu Arsen... Ona reddedemeyeceği bir teklifte bulunur fakat kurtuluş dediği bu kızın ondan çaldıklarını öğrendiğinde kim bilir neler olacak? 10 yıl hapiste işlemediği bir suçun bedelini ödeyen Mahir'e tüm ailesi sırt çevirirken dost eli hiç ummadığı bir yerden gelir ve hayatı bir anda hiç ummadığı bir fırtınaya kapılıp sürüklenmeye başlar. Sıra bedel ödetmeye gelmiştir.

[TAMAMLANDI] "Sen ki makamların en güzeli bir mahur beste, bense yüreğine düşmüş bir ateş parçası." dedi gözlerine yansımış aşkın iziyle adam. "Aşkın yürekte bir ateş, uğrunda yakmazsam bu kalbi Mardin bana dar olsun!" dedi kadın dik başlı bir tavırla. Oysaki ne garip, onlar bir imkânsızdan böyle büyük bir aşkı büyütmüş, kaderin kırmızı iplikleriyle birbirine kördüğümle bağlanmıştı. +18 09.05.2023

••Tamamlandı. Henüz kitap olmadı. Seri, üç ana kitaptan oluşuyor ve 2026 yılında düzenlenmiş versiyonuyla raflarda olması planlanıyor. Wattpad'de bulunan bölümler düzenlenmemiş haline aittir. ❝Bir düş, bin ağıt.❞ Marin Alakan çok küçük yaşlardayken doğduğu topraklardan ayrılmak zorunda kalmıştır. Babası, kaderin sancılı ağlarının önüne geçmek için yıllarca kızının doğup büyüdüğü Mardin'e gelmesini yasaklar ve İstanbul'da herkesten gizli bir hayat sürmesini sağlar. Marin, abisinin yaptığı bir hata yüzünden kendini tekrardan doğduğu topraklarda bulduğunda ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Eski adıyla Karan Ağa olan kitaptır.