Yenilmezler'deki olayların ardından Loki'ye ceza verme zamanı geldiğinde, Odin cezası için şiirsel adalet açısına yönelmeye karar verir. İnsanlığı köleleştirme girişimi için Loki'nin büyüsü ve güçleri bağlı ve Midgard'a geri gönderilir ve kölesi olması için Tony Stark'a teslim edilir. Ve bu, Tony'nin daha önce gördüğü bir olay değildir. Çeviridir. Hakları AO3 sitesinde ki @limmet adlı yazara aittir.

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...

"Bu kadar büyüleyici bulduğum şey," dedi Riddle ve biraz daha yaklaştı. "Sensin." Harry'nin sırtı ortak salonun serin duvarına yaslanana kadar üzerine doğru yürüdü ve ekledi. "Neden biliyor musun?" "Hayır. Ve dürüst olmak gerekirse Riddle, umrumda değil." Uzun olan genç ona sırıttı, duyduklarından sonsuz bir şekilde memnun olmuş gibi. "İşte bu. Bu halin." Ellerinden biri havalandı ve Harry'nin yüzüne doğru düşen saç tutamlarını kenara doğru itti. "Nathan Ciro bana bakmaya cesaret etmek şöyle dursun, kendi gölgesinden korkan bir omurgasızın tekiydi. Ama sen..." Daha da yaklaştı, "Sen her an beni bıçaklamak üzereymişsin gibi bakıyorsun." ~ Geçirdiği talihsiz bir kaza sonucu, Seherbaz Harry Potter kendini 14 yaşında olan Nathan Ciro'nun bedeninde bulur. İntihar ederek hayatını sonlandırmayı denemiş ve işkenceye uğramış bir Slytherin'in bedeninde... Bu garip çıkmazına cevaplar arayan Harry, kafasında soru işaretleriyle Hogwarts'a geri döner. Dönmesiyle beraber öğrenciler ve öğretmenlerin arasında bir şaşkınlık dalgasının da baş göstermesi bir olmuştur. Özellikle de önceki gibi pısırık bir çocukla uğraşmadıklarını anlamaya başladıklarında. Şüpheli hareketlerden sakınmaya çalıştığı halde, gerçeği arama isteği her geçen gün dikkatleri daha da fazla üstüne çekmesine sebep olur. Öğrendiği her bir bilgi kırıntısıyla Harry, bulacağı cevaptan pek de hoşlanmayacağını düşünmeye başlamıştır bile. [A translation of 'you belong to me (i belong to you)' by Child_OTKW.]

"Oh , Tanrım yardım et bana!" "Yardım edeceğim en son kişi sensin Stark." ⚠️İlk Türkçe Ironfrost (TonyxLoki) kurgusudur.

[Bu bir çeviri kitabıdır] Son savaşın ardından Harry, kendisi ve en çok güvendiği kişiler hakkında bazı rahatsız edici gerçekleri öğrenir. Yalanlarla yüzleşmek zorunda kalan Harry, kendisine haksızlık edenlerden intikam almaya ve her şeyin başladığı zamana geri dönerek kendisinin kim olduğunu anlamaya karar verir. [Hikayenin orijinali Archive Of Our Own adlı sitede itshanieee hesabında bulunmaktadır , hikâye üzerindeki tek hakkım çeviridir ] #harrypotter 2🎉 #tomarry 1🎉 #ginny 1🎉 #ravenclaw 1🎉 #darkharry 1🎉

Regulus Black kızgındı. İntikam istiyordu. Kendisine yapılan onca şeyden dolayı dünyanın yanmasını izlemek istiyordu. James Potter'la sevişmek istiyordu ama bu onun mezara götüreceği bir sırdı. İntikam, Potter'ı gördüğünde onu boğan her ne ise ondan daha önemliydi. James Potter'ın kafası karışmıştı çünkü Regulus Black birdenbire ateşli olmuştu. Ve bu haksızlıktı çünkü eğer dürtü kontrolünü yoluna koymazsa Sirius onu öldürecekti.

Özet: Saklı Şeyler Odası'nda, kitap kulelerinin ve eski bir dolabın arkasında duran Harry, boş bir ayna çerçevesi bulur. Meraktan adım adım ilerleyerek, 1940'lara, İkinci Dünya Savaşı sırasında Grindelwald'ın Voldemort'u değil büyücülük dünyasını harap ettiği zamanlara giden sınırı aşar. Ancak Harry'nin gözlerine her şey normal görünüyordu. Yani kendini genç bir Tom Riddle ve taşınmaz bir kapı ile karşı karşıya bulana kadar. Aynanın içinden hızla geçerek, şimdiki zamana geri dönebilir ve kaçabilir. Ancak birkaç gün sonra geçmişe döner ve Riddle'ı öldürmeye ve geleceği değiştirmeye karar verir.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."