"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

"Seni kaybedemem." dedim. Avuç içleriyle yanaklarındaki taze ıslaklığı yok etti. "Beni kaybedeceksin." ~ Böyle, değil mi? Sadece hatıralar Aren. Önemli olan sadece, bu dünyaya bıraktığımız hatıralar." ~ Bana yönünü kaybedip boğulan, dalgalarla boğuşup denizlerin kıyılarında hayat bulan kaplumbağalar gibi hissettiriyordu. ~ PUSULA, ETKİSİNDE KALACAĞINIZ BİR KİTAPTAN DAHA FAZLASI... KİTABA GİRİN VE ROMANTİZM, DRAMA KRALİÇENİZE SELAM VERİN. ✨ 1# tablo 1# pusula 2# resim 4# ressam 6# yara 7# psikoloji 9# yeniyetişkin 10# psikolog 23# drama TÜM TELİF HAKLARI BU HESABA,BU YAZARA AİTTİR. ÇALINMASI, KULLANILMASI VB. HALİNDE YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. 31|07|23p

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

DİKKAT!! BU KİTAP FANTASTİK OLMAKLA BİRLİKTE TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.KİTABIN İZİNSİZ KOPYALANMASI BAŞKA PLATFORMALARDA YAYINLANMASI YASAKTIR.UYARI DİKKATE ALINMADIĞI ZAMAN YAPAN KİŞİYE İYİ/HOŞ DAVRANILMAYACAKTIR.KİTAPDA RAHATSIZ EDİCİ SAHNELER OLUCAK BUNU BİLEREK OKUYUN.

Ellerimi göğsümde birleştirmiş ona baktığımı görünce o da şaşırmıştı. "Ne oldu?" Aklımdan geçenleri söyledim "gerçekten çekilmezsin!" Gerçekten çekilmezdi. Aniden soru dolu bakışlarının yerine muziplik geçmişti. Hafif öne doğru eğilip yüzlerimizi bir birine yaklaştırdı. Aptalca sırıtırsan ve benim kalp atışlarım kulaklarıma gelirken o sakince konuştu. " En azından yakışıklıyım." Bir de geri çekilirken göz kırpmasın mı? Delirecem! "Bu ne mütevazilik Faruk bey?" Arabanın önüne gelince ona döndüm. Binmeden, buraya kadar benimle gelmiş adama en azından bir veda etmeliydim. Ayrıca belgeleri evime getir esini söylemeliydim. Elimden geldiğince askeriyeye gelmek istemiyordum. Fakat arkamı döndüğümde gözlerime dolu gözleriyle bakan bir adam görmeyi beklemiyordum. Ne olduğunu anlayamadım. Kötü bir şey mi demiştim? "Lütfen, lütfen Asena. Bana eskisi gibi seslen. Ömer de, Faruk deme." Sesi titremişti. Tıpkı babam gibi... Ben bugün sayısız kalp kırmıştım bilerek yada bilmeyerek. Birini daha kaldıramazdım. Ben böyle biri değildim. "Ta-tamam, özür dilerim Ömer. Ama bana en azından gerçek ismini söyleyebilirdin. Hem Ömer görevdeki adın değil miydi? Neden?" "O sana ait Asena, sadece sana güzelim."