Ala, adı gibi gözlere sahip olan kız! Alaca gözleriyle bir bakanı bir daha kendine baktıran ancak kadersiz kız. Yuvasının ilk yavrusu, ilk acısı... Dert onu daha altı aylıkken esir almış ve sonrasında ise olaylar arkası sıra gelmişti! 1900'lü yıllara giderek Ala'nın hikayesine dalmaya ne dersiniz? "Ne ben anlatabildim yaremi, ne de onlar anladılar." *** Yeterince ıslak olan dudaklarını bir defa daha ıslattı Ala. Peşinden hafifçe genç adamın sakallı yanağına minik minicik bir öpücük koyup konuşmaya başladı. "Ya pişman olursan? Sonuçta benim halim ortada bilmey misin? Te böyleyim ben..." Gözlerini duydukları karşısında birkaç saniye havaya dikti Mehmed. Onun bu düşüncelerinin farkındaydı ancak hala ne kadar kararlı olduğunu, ne kadar sevdiğini gösterememiş miydi bu kadına?! Onu deliler gibi seviyordu. Onu her şeyiyle, her haliyle seviyordu. Kızın yüzünü avuçlarının arasına alıp, yüzünün her bir noktasına öpücükler koyarken fısıldamaya başladı. "Asla! Asla pişman olmam! Sen benim gülümsün, Ala'msın. Ben seni her halinle severim, seviyorum. Duydun mu beni? Seni her şeyinle çok seviyorum!"

Bir kadını en çok ne üzebilir, ne yıkar... Yuvası için nelere göğüs gerebilir? Neleri görmezden gelebilir? Hor görülmek, küçümsenmek, sevgisizlik, güvensizlik... birçok şey sayılabilir. Peki kocasını paylaşmak? İşte buna asla sessiz kalmayacaktı. Yıllarca, gelin geldiği evde verdiği onca emeğin karşılığı neydi? Daha ne kadar susacaktı? Babasının kızıydı Asya, elbette susup sessizce bir köşeye çekilecek değildi.

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

Adana'nın pamuk kalpli Cemal'inin kalbini Karadeniz dağlarının sisi sardı. Nişanlısı başka bir adamla kaçınca Cemal kimseyle konuşmaz oldu. Bir fırtına tuttu savurdu yüreğini kendini doğduğu topraklarda buldu. Karanlıkta kaybolan adam bir ışık ararken bir Güneş buldu . SEVDA SERİSİ III

Seha Bey bir ayağını öne atıp ona dengesini vererek şöyle bir durdu. Leyla'yı kısacık üstün körü süzdü. Rahatsız eden bir bakış değildi ama olmasa da olurdu yani. Leyla neler oluyor diye düşünüyordu. "Küçüksün." dedi adam, burnunu çekti. "Gözüm de tutmadı pek seni. Biraz büyü. Bakalım hale yola gelecek misin..." Leyla'nın gülümsemesi soldukça soluyordu. Gözü tutmamıştı madem gelin odasına ne diye sokmuştu bu herif onu? Hale yola gelmek ne demekti? Ah bir eski Leyla olabilseydi ona hali de yolu da gösterirdi ama kaç gündür yaşadıkları onu bitap düşürdüğünden karşılık vermek için laf gelmiyordu aklına. "Eğer aynı yastığa baş koyasım gelirse, haberin olur. Sana söylerim." dedi adam. Leyla'nın gülüşü tamamen düştü bu sefer. Ne ince düşünceli adam! Ya habersiz gelse ne olurdu?! "Ama ben bunu yapmazsam eğer, sen aşkımdan ölsen bile bana gelmeyeceksin." ••• -Yaş farkı içerir- ~hikâyemiz 1989 yılında başlamaktadır~

"Bir derdin mi var hemşehrim? Laf benimki de; bir derdin var ki ağlıyorsun tabi, de mi ya... ama söyle de beraber ağlayalım. Malum ya, derdini söylemeyen derman bulamazmış. Güzelmişsin de be! Meselenin aslı esası nedir yani, ha? Onu öğrensek de, ona göre bir yol bulsak, öyle değil mi?" "Hiç!" "Hiç mi? Eyvah öyleyse! Derdin büyük demektir." Güzelliği köylere, dillere destan Zeynep ile acısına köyler, dağlar şahit olmuş Ömer'i bir araya getirir hayat. Ne var ki, bu zoraki birliktelik ikisini de mutsuz etmektedir. Okuyup şehirde hayat kurmak isteyen Zeynep'in peşini bırakmaz köy yaşamı. Ömer ile büyür. Ömer ile bir kadın, bir anne nasıl olunur öğrenir güzeller güzeli Zeynep. Başında al yazması, altında kızıl atıyla; diyar diyar konuşulur Zeynep'in hikayesi. Türkülere şiirlere konu olur acıları, mutlulukları. "Zeynebe yaptırdım altından tarak Tara zülüflerin bir yana bırak Zeynebe gidemem yollar pek ırak.."

"Köyün en güzel kızlarındandı Ayşe. Daha yaşı 16 olmasına rağmen isteyeni çoktu tabii. Ama o istemezdi kimseyi. Kalbi başka bir erkek için atarken yâr olabilir miydi hiç kimseye? O da istemedi tabii hiçbir görücüyü, ama hayat ne Ayşe'nin istediği gibiydi ne de artık ona adaletli davranacaktı. Cemal, Mustafa ve İlyas... Ayşe'nin hayatını değiştirecek üç adam. Bakalım güzel Ayşemizin başına neler gelecek?" Gerçek bir hayat hikayesi anlatacağım bu kitabımı inşallah beğenir ve desteklerinizi esirgemezsiniz. İlk yayın tarihi: 18.12.2017

Hikaye, belirli bölümlerde yetişkin unsur ve küfür içerir! Yine de yaş sınırlaması en az 18'dir! Bu hikayenin gerçek hayatla hiç bir alakası yoktur! Benzetme ve ya alıntı yapılmamıştır! Tamamen kurgudur. 90lı yıllardan esen bir rüzgar Bade.. Aşırı mantıklı olanlar, gururdan önünü göremeyenler, geçmiş zamanla bu zamanı bir tutanlar ve Fırat'lar giremez!! 29.05.2020 09.10.2020 Aslı🎵

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

•Ana karakter Ahlâ ve Mahir'den sonra yan karakterlerin hikayesine geçiliyor. Bunu sevmeyenler başlamasın lütfen ❤️ Zeynep, "Çok şükür bu aralar iyi şeyler oluyor, Abim bugün çıktı hapisten."dediğinde Ahlâ bozguna uğramıştı. Mahir abi hapishaneden çıkıyordu. Bitmek bilmeyen bu dava peşinden daha kaç insanı götürecekti bilmiyordu ama Mahir abinin hapisten çıkmasıyla olayların daha da büyüyeceğine emindi. Not: Hikayede yetişikin unsurlara yer verilecektir!