Olduğum yerde hareketsizce yerde yatan adama bakıyordum. ''Hayır...hayır...hayır b-bu...bu olamaz'' dedim. Ne diyeceğimi bilmez halde şaşkınca yerde kafasından kanlar akan adama bakıyordum. Ben az önce ne yapmıştım? Ellerim , ayaklarım her yerim titremeye başlamıştı. Buz tutmaya başlamıştım. Ben ne yapmıştım. Etrafımda birileri konuşuyordu ama duymuyordum. Kulaklarım kapanmıştı. Beynim bu görüntüyü algılamak istemiyordu. Birinin önüme geçmesini ve kollarıma baskı uyguladığını ve ''tamam...tamam bakma'' diyerek kollarımı okşamaya başlamasını hissetmiştim. Önüme dikilen Bora'ydı. Bora'nın göğsüne bakarak ''Bora ö-öldü mü?'' diye sordum kekeleyerek. Dilim hareket ediyordu ama sanki ben konuşmuyordum. Benim yerime başka biri konuşuyordu. Bora'nın yanına dikilen Savaşla bakışlarım Savaş'ı bulduğunda ''o ö-öldü mü?'' diye ona da sordum. Savaş bilirdi anestezi bölümü okuyordu. Savaş yutkunduğunda gözlerini benden kaçırdı ve başını hareket ettirerek öldü demek istedi. Kabullenmeyerek başımı iki yana sallayarak ''hayır...hayır...hayır bir şey yap Savaş ölmesin... ölemez Savaş lütfen...lütfen'' diyerek Savaş'ın tişörtünü ellerime alarak sıktım. Kendimden geçmiş gibi Savaş'ın göğsüne art arda vurarak ''kurtar onu bir şey yap...lütfen ölemez...b-ben katil olamam'' diyerek yüksek sesle bağırdım. Savaş tepkisizce sakinleşmemi beklediği için elini dahi kaldırmadan sessizce beni izliyordu. Ben katil olmuştum.. BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR .

"Bu üniversitede devam kalmak istiyor musun?" Fısıltı gibi çıkan cümleleri bir bıçak gibi kulağımı kesip geçti, kanadığımı hissettim ama bir o kadar da kanamadığımı algıladım. "Evet." Yutkunmamın eşliğinde gözlerime kara bir bulut indi, ondan korksam da bir o kadar da nefret ediyordum ondan. Bu okulun sistemi, bu kızların durumu, kardeşimin geleceğini pes etmesinin sebebi sadece bu adamdı. Korksam bile asla bir adım geriye gitmezdim. Elini omuzumdaki saçlarıma getirdi, işaret ve orta parmağının arasına bir tutam alarak burnuna götürüp kokladı. Damarlarımdan akan kanın sinirden nasıl yandığını hissettim ama sesimi çıkarmadım. Parmaklarının arasındaki saçlarımı bırakmadan burnuyla boğazıma çıktı ve sırtımın adeta duvara yapışmasını sağladı. Ondan nefret ediyordum, buradaki işim bittiğinde onu öldüreceğimden emindim. "Çok mu istiyorsun?" "Çok istiyorum." "Her şeyi yapacak kadar mı?" "Her şeyi yapacak kadar." Gri gözlerindeki parlama karnıma bir sancı ekledi sanki ama dudaklarının arasından çıkan cümle bütün bedenime bir sancı ekledi. Bir bıçak karnıma girip çıktı ve ben şu anda kanamadan ölüyordum. "O halde benimle bir anlaşma yapacaksın. İstediğim zaman yanıma gelecek ve benim istediğim gibi altıma gireceksin. Derste ol veya olma, istediğim her dakika dizlerinin üzerine düşeceksin ve beni tatmin edeceksin. Tabi bu süreçte doğum kontrol hapını almayı da ihmal etmeyeceksin. Söyle bana Larissa West, koşullarımı kabul ediyor musun yoksa ikiz kardeşin gibi bu üniversiteden bir korkak olarak çekip gidiyor musun? Karar senin, küçük fare."

Tamamlandı. Texting ama çokça hikaye... G.Simar: Yeni oyunun demo linkini gönderiyorum. Geri dönüşlerinizi bekliyoruz. Karel: Siktir oradan sokuk Karel: Yer mi Anadolu çocuğu Ünlü Twitch yayıncısı Karel Dijital oyun tasarımcısı Simar Birbirlerinin tam zıttı iki karakter.. Kader, iplerine sıkı bir düğüm atarsa? Şimdi söyleyebileceğim tek bir şey var, ne ben aptalım ne de o kötü adam... Turuncu aşk, mavi kelebek 🧡🖤 -- Ocak 2024

Bir ölümle başlayan aşk hikayesidir. * * Alya Neva ∞Timur

''O kadın madem sevgilin değil bana neden dokunmuyorsun? Beni öpmek, benimle sevişmek neden seni tiksindiriyor?'' Artık içimde sakladığım duyguların açığa çıkma zamanı gelmişti. Ağlayarak söylediğim bu kelimeler üç yılın isyanıydı. Mahirin benden sakladıkları ve benim ondan her geçen gün uzaklaşmamla, bizim evliliğimiz çok uzun süre önce çatırdamıştı. Onları kulaklarımla kaç kere konuşurken duymuştum. Sevgilisini daha fazla inkâr edemediği için cevap vermiyordu işte. ********** Banyodan çıktığım gibi bornozla cam duvarın önüne yere oturmuştum. Bacaklarımı kırarak uzatmış kafamı dizlerime yaslamıştım. Yağmurun cama vurmasını izliyordum. ''saçlarını kurut hasta olacaksın'' Mahirin sesine dönmemiştim çünkü kendimi kıpırdatamayacak kadar yorgun hissediyordum. ''Sen bu evin yolunu bilir miydin ya?'' ağzımda kelimeleri zor çevirmiştim. ''İÇTİN Mİ SEN?'' alt tarafı birkaç şişe içkisini kaçırmıştım. Fazla gürültülü bir adamdı ya da hayır hiçbir şey anlatmayan bir adamdı. Yerden kucaklanıp kaldırılmamla merdivenlere doğru yürümeye başlamıştık. Yüzüme yapışan ıslak saçlarımı elimle geriye atarak onun yüzüne baktım. ''Ne o? benle sevişecek misin?'' ''Sen öyle istiyorsan... Evet'' (+18)